Czy są wyjątki od prawa popytu w ekonomii?
W ekonomii istnieją różne definicje prawa popytu. Najpowszechniejsza definicja, dostosowana do modeli makroekonomicznych, wskazuje na odwrotną korelację między ceną a popytem na dobro. Istnieją pewne rzeczywiste wyjątki od definicji opartej na modelu, ale te same wyjątki nie mają zastosowania do bardziej szczegółowego, logicznie dedukcyjnego prawa popytu.
Kluczowe wnioski
- W Econ 101 wszyscy uczymy się, że ceny i ilości dóbr na rynku osiągają punkt równowagi w oparciu o ich podaż i popyt.
- To „prawo” głosi, że wraz ze wzrostem popytu na daną podaż cena będzie rosła; a wraz ze spadkiem popytu ceny spadają.
- Podobnie, gdy podaż rośnie przy takim samym popycie, ceny spadną; i wzajemnie.
- Jednak niektóre produkty zostały zidentyfikowane jako naruszające reguły podaży i popytu. Omówimy niektóre z nich tutaj.
Wyjątki od modelu prawa popytu
Podstawowy wykres podaży i popytu w mikroekonomii przedstawia cenę na osi pionowej, ilość popytu na osi poziomej oraz opadającą krzywą popytu. Krzywa podaży ma nachylenie w górę i przecina krzywą popytu w stanie równowagi. Jednak nie wszystkie rynki w rzeczywistości pasują do tego modelu. W przypadku niektórych towarów popyt rośnie i spada wraz z ceną w pozytywnie skorelowanej relacji. Zwykle ma to miejsce w przypadku towarów, które nie mają bliskich substytutów. Ekonomiści nazywają niektóre z tych towarów Giffen, a inne towary Veblen.
Towary Giffen implikują w modelu opadającą w górę krzywą popytu. Historycznie ekonomiści byli w stanie wskazać tylko jeden lub dwa przypadki towarów, które zachowywały się jak towary Giffen, takich jak ryż w niektórych prowincjach Chin lub ziemniaki w XIX-wiecznej Irlandii . Nawet te są uważane za kontrowersyjne.
Większość potocznych przykładów towarów Giffen to w rzeczywistości towary Veblen, które wynikają ze zmian w gustach konsumentów. Towary Veblen mają w rzeczywistości malejące krzywe popytu; krzywa popytu przesuwa się w prawo. Jednak nie wszyscy ekonomiści określają to jako naruszenie prawa popytu.
Inną grupą wartości odstających są tak zwane towary Veblen, nazwane na cześć ekonomisty Thorsteina Veblena. Efekt Veblena jest jeden na które popyt wzrasta wraz ze wzrostem cen, ze względu na jego charakter wyłączny i odwołania jako symbol statusu. Dobro Veblen ma rosnącą krzywą popytu, która jest przeciwna do typowej krzywej opadającej. Jednak towar Veblen jest ogólnie pożądanym produktem wysokiej jakości, w przeciwieństwie do towaru Giffen, który jest często gorszym produktem, który nie ma łatwo dostępnych substytutów.
Dedukcyjne prawo popytu
Bardziej ekspansywna wersja prawa popytu nie może być wykreślona na wykresie cen mikroekonomii. Nie ma wyjątków od tego prawa żądania; jego reguły wynikają z sylogizmów, czyli logiki dedukcyjnej, opartej na działaniu człowieka. Uproszczony opis tego prawa brzmi: w miarę wzrostu rzeczywistego kosztu nabycia dobra konsumenci zwykle kupują go mniej niż w innym przypadku.
Prawdziwy koszt nabycia dobra obejmuje koszt alternatywny. Nawet jeśli popyt na dobro, takie jak złoto, rośnie wraz ze wzrostem kosztu, jego względny koszt alternatywny w rzeczywistości maleje.