Zasada Appletona

Co to jest reguła Appletona?

Zasada Appletona wymaga od każdego ubezpieczyciela w Nowym Jorku przestrzegania prawa stanowego, nawet jeśli prowadzi działalność w innych stanach.

Zrozumienie reguły Appletona

Reguła Appletona to regulacja zainicjowana na początku XX wieku przez Henry’ego D. Appletona, który był zastępcą inspektora ubezpieczeń w Nowym Jorku. Zasada ta wymaga, aby każdy ubezpieczyciel prowadzący działalność gospodarczą w Nowym Jorku przestrzegał prawa stanu Nowy Jork, w szczególności Kodeksu Ubezpieczeń Nowego Jorku, nawet jeśli prowadzi działalność w innych stanach. Reguła Appletona uczyniła Nowy Jork liderem w zakresie przepisów ubezpieczeniowych i oznacza, że ​​Empire State jest jednym z najbardziej rygorystycznych stanów, w których firmy ubezpieczeniowe prowadzą działalność. Firmy, które nie przestrzegają reguły Appletona, są narażone na utratę licencji ubezpieczeniowej w stanie.

Zasada Appletona została po raz pierwszy uchwalona jako regulacja administracyjna na przełomie XIX i XX wieku, aw 1939 r. Została włączona do stanowego prawa ubezpieczeniowego Nowego Jorku. Chociaż rozporządzenie było popularne wśród konsumentów w Nowym Jorku ze względu na przepisy dotyczące ochrony konsumentów, nie spotkało się ono z takim entuzjazmem ze strony towarzystw ubezpieczeniowych. Ubezpieczyciele nie byli zachwyceni faktem, że musieli przestrzegać przepisów nakreślonych zarówno w stanie Nowy Jork, jak iw innych stanach, nawet jeśli inne stany nie wymagały tak rygorystycznych regulacji. Ponadto wszelkie proponowane nowe regulacje, które kolidowałyby lub zagrażałyby licencjom ubezpieczeniowym stanu Nowy Jork, spotkałyby się ze sprzeciwem. Zasada ta nie podobała się również innym komisarzom ds. Ubezpieczeń państwowych, ponieważ uniemożliwiała im wprowadzenie innych przepisów, jeśli sprzeciwiliby się regule Appletona.

Zasada Appletona: wymagania i zgodność

Zasada Appleton wymaga, aby „zagraniczni ubezpieczyciele i amerykańskie oddziały zagranicznych ubezpieczycieli posiadających licencję w Nowym Jorku przestrzegali pewnych wymogów i ograniczeń prawa ubezpieczeniowego w odniesieniu do ich działalności poza Nowym Jorkiem” – twierdzi Frederic M. Garsson, partner Saula Ewinga Arnstein & Lehr.

„W szczególności sekcja 1106 (f) zabrania zagranicznym ubezpieczycielom i amerykańskim oddziałom ubezpieczycieli zagranicznych przeprowadzania transakcji poza Nowym Jorkiem wszelkiego rodzaju lub połączenia rodzajów działalności ubezpieczeniowej, których wykonywanie w Nowym Jorku nie jest dozwolone przez podobnych ubezpieczycieli krajowych, chyba że wyrok nadinspektor tego rodzaju lub połączenie rodzajów działalności ubezpieczeniowej nie będzie szkodliwe dla najlepszego interesu mieszkańców Nowego Jorku – wyjaśnił.

Garsson ponadto zauważył, że „ponieważ Nowy Jork zezwala na wystawianie polis ubezpieczeniowych gwarancji finansowej w Nowym Jorku tylko przezubezpieczycieli monoline, zagranicznego ubezpieczyciela lub amerykański oddział obcego ubezpieczyciela, który ma licencję w Nowym Jorku, ale nie jest licencjonowany jako monoline ubezpieczyciel gwarancyjny finansowy nie może wystawiać polis ubezpieczeniowych gwarancji finansowych w Nowym Jorku. Zasada Appleton zakazuje tym ubezpieczycielom wystawiania polis ubezpieczenia gwarancji finansowych w jakiejkolwiek innej jurysdykcji, nawet jeśli są upoważnieni do wystawiania takich polis na mocy prawa innego stanu ”.

Zasadniczo każda firma ubezpieczeniowa, która chce uzyskać licencję w Nowym Jorku, niezależnie od rzadkiego wyjątku wydanego przez kuratora, będzie miała zakaz prowadzenia działalności poza Nowym Jorkiem w jakikolwiek sposób, na który nie miałby pozwolenia w stanie, nawet jeśli pozwalają na to przepisy innych stanów. Firmy ubezpieczeniowe, które naruszają zasadę Appletona, mogą mieć cofnięte licencje, a za każde naruszenie może zostać nałożona kara pieniężna w wysokości 500 USD.