Alternatywny rynek inwestycyjny (AIM)
Co to jest alternatywny rynek inwestycyjny (AIM)?
Alternatywny rynek inwestycyjny (AIM) jest rynkiem podrzędnym londyńskiej giełdy papierów wartościowych (LSE), który ma pomóc mniejszym firmom w dostępie do kapitału z rynku publicznego. AIM umożliwia tym firmom pozyskiwanie kapitału poprzez notowanie na giełdzie publicznej przy znacznie większej elastyczności regulacyjnej w porównaniu z głównym rynkiem akcji LSE.
Kluczowe wnioski
- Rynek Inwestycji Alternatywnych (AIM) to wyspecjalizowana jednostka Londyńskiej Giełdy Papierów Wartościowych obsługująca mniejsze, bardziej ryzykowne firmy.
- Spółki notowane na AIM są zwykle spółkami o małej kapitalizacji i bardziej spekulacyjnymi z natury, po części ze względu na luźniejsze przepisy AIM i wymogi dotyczące notowań.
- Jednostka AIM została uruchomiona w 1995 roku i obecnie jest gospodarzem ponad 3500 notowań akcji korporacyjnych.
Zrozumienie alternatywnego rynku inwestycyjnego (AIM)
Od 2015 r., 20 lat po uruchomieniu w 1995 r., AIM może pochwalić się ponad 3500 firmami, które działają w ponad 100 krajach na całym świecie. W tym samym okresie AIM pomógł tym firmom zebrać ponad 90 miliardów funtów (ponad 140 miliardów dolarów). FTSE Group utrzymuje trzy indeksy do śledzenia cel: FTSE AIM UK 50 Index, FTSE AIM 100 Index, a FTSE AIM All-Share Index.
Firmy, które chcą przeprowadzić pierwszą ofertę publiczną (IPO) i wejść na giełdę na AIM, to zazwyczaj małe firmy, które wyczerpały swój dostęp do kapitału prywatnego, ale nie są na poziomie wymaganym do przeprowadzenia pierwszej oferty publicznej i wejścia na dużą giełdę. Chociaż w prasie finansowej AIM jest nadal nazywany alternatywnym rynkiem inwestycyjnym lub londyńskim alternatywnym rynkiem inwestycyjnym, LSE ma zwyczaj nazywać go wyłącznie akronimem.
AIM i Nomads
Proces notowania firmy na AIM przebiega podobnie jak w przypadku tradycyjnej oferty publicznej, ale z mniej rygorystycznymi wymaganiami. Nadal trwa marketingowa błyskawica przed debiutem giełdowym, z historycznymi informacjami finansowymi, które wzbudzają zainteresowanie, i na przykład blokadą po debiucie giełdowym. Jedną z kluczowych różnic jest rola, jaką w tym procesie odgrywają doradcy nominowani, zwani potocznie nomadami. Ci nomadowie są postrzegani jako system regulacyjny dla AIM i mają za zadanie doradzać spółkom przed debiutem giełdowym i przeprowadzić badanie due diligence, którego inwestorzy oczekują, aby zweryfikować prospekt emisyjny.
Jedną z kwestii, która jest często podnoszona w związku z tą relacją, jest fakt, że nomadowie są odpowiedzialni za zapewnienie zgodności z przepisami, ale także czerpią korzyści z opłat od firm, które wymieniają i nadal nadzorują w ramach umowy notowań.
Reputacja AIM jako rynku słabiej regulowanego
AIM jest postrzegany jako bardziej spekulacyjne forum inwestycyjne ze względu na luźniejsze przepisy w porównaniu z większymi giełdami. Regulacje dotyczące spółek notowanych na AIM są często określane jako regulacje łagodne, ponieważ jest to zasadniczo samoregulujący rynek, na którym nomadowie mają za zadanie przestrzegać ogólnych wytycznych.
Zdarzały się przypadki, gdy koczownicy nie wywiązali się ze swoich obowiązków, a AIM nie jest obcy jawnemu oszustwu (aby być uczciwym, żadna poważna wymiana też nie jest). W rezultacie AIM ma tendencję do przyciągania wyrafinowanych i instytucjonalnych inwestorów, którzy mają apetyt na ryzyko i zasoby, aby przeprowadzić niezależną analizę due diligence. AIM był krytykowany za to, że jest finansowym dzikim zachodem, w którym firmy o wątpliwej etyce szukają pieniędzy. Krytyka ta utrzymywała się w niektórych przypadkach, zwłaszcza w przypadku firm wydobywczych działających w zubożałych regionach świata. Jednak AIM pokazał również wartość rynku luki, na którym żądni ryzyka inwestorzy mogą przyspieszyć rozwój firm potrzebujących gotówki, przynosząc korzyści firmie, jej inwestorom i całej gospodarce.