Funkcja agregacji
Co to jest funkcja agregacji?
Funkcja agregująca jest obliczeniem matematycznym obejmującym zbiór wartości, których wynikiem jest pojedyncza wartość wyrażająca znaczenie danych, na podstawie których jest obliczana. Funkcje agregujące są często używane w bazach danych, arkuszach kalkulacyjnych i wielu innych pakietach oprogramowania do obróbki danych, które są obecnie powszechne w miejscu pracy. W kontekście finansów funkcje zagregowane są szeroko stosowane w ekonomii i finansach w celu dostarczenia kluczowych liczb, które reprezentują kondycję gospodarczą lub wyniki akcji i sektora.
Kluczowe wnioski
- Funkcje agregujące dostarczają pojedynczą liczbę reprezentującą zestaw danych. Używane liczby mogą same być iloczynami funkcji agregujących.
- Ekonomiści wykorzystują wyniki agregacji danych do wykreślania zmian w czasie i prognozowania przyszłych trendów.
- Modele utworzone z zagregowanych danych można wykorzystać do wpływania na decyzje polityczne i biznesowe.
Zrozumienie funkcji agregacji
Funkcja agregująca po prostu odnosi się do obliczeń wykonywanych na zbiorze danych w celu uzyskania pojedynczej liczby, która dokładnie reprezentuje dane bazowe. Użycie komputerów poprawiło sposób wykonywania tych obliczeń, umożliwiając funkcjom agregującym bardzo szybkie uzyskiwanie wyników, a nawet dostosowywanie wag na podstawie zaufania użytkownika do danych. Dzięki komputerom funkcje agregujące mogą obsługiwać coraz większe i bardziej złożone zbiory danych.
Typowe funkcje agregujące obejmują:
- Średnia (zwana również średnią arytmetyczną)
- Liczyć
- Maksymalny
- Nanmean (średnia ignorująca wartości NaN, znane również jako „nil” lub „null”)
- Mediana
- Minimum
- Tryb
- Suma
Zagregowane funkcje w modelowaniu ekonomicznym
Matematyka funkcji zagregowanych może być dość prosta, na przykład obliczenie średniego wzrostu produktu krajowego brutto (PKB) w USA w ciągu ostatnich 10 lat. Mając listę danych o PKB, która sama jest iloczynem funkcji zagregowanej w zbiorze danych, można znaleźć różnicę rok do roku, a następnie zsumować różnice i podzielić przez 10. Matematyka jest wykonalna za pomocą ołówka i papieru, ale wyobraź sobie, że próbujesz zrobić to obliczenie dla zbioru danych zawierającego dane o PKB dla każdego kraju na świecie. W takim przypadku arkusz Excela znacznie skraca czas przetwarzania, a programowe rozwiązanie, takie jak oprogramowanie do modelowania, jest jeszcze lepsze. Ten rodzaj mocy obliczeniowej bardzo pomógł ekonomistom w wykonywaniu zestawów zagregowanych funkcji na ogromnych zbiorach danych.
Ekonometria i inne dziedziny w tej dyscyplinie codziennie używają funkcji agregujących i czasami rozpoznają to w nazwie wynikowej liczby. Zagregowana podaż i popyt to wizualna reprezentacja wyników dwóch zagregowanych funkcji, jednej wykonywanej na zestawie danych produkcyjnych, a drugiej na zestawie danych dotyczących wydatków. Krzywa zagregowanego popytu jest tworzona na podstawie podobnego zestawu danych dotyczących wydatków i przedstawia łączną liczbę podzbiorów wykreślonych w okresie, aby utworzyć krzywą przedstawiającą zmiany w szeregu czasowym. Ten rodzaj wizualizacji lub modelowania pomaga pokazać aktualny stan gospodarki i może być używany do informowania o rzeczywistej polityce i decyzjach biznesowych.
Funkcje zagregowane w biznesie
Oczywiście w biznesie istnieje wiele funkcji zbiorczych – zagregowane koszty, zagregowany dochód, zagregowane godziny i tak dalej. To powiedziawszy, jednym z ciekawszych sposobów wykorzystania funkcji agregacji w finansach jest modelowanie zagregowanego ryzyka.
wartości zagrożonej. Obliczenia użyte do uzyskania tych liczb muszą dokładnie odzwierciedlać ryzyka, które same w sobie są prawdopodobieństwami opartymi na zbiorach danych.
Przy wysokim poziomie złożoności słoneczne założenie w niewłaściwym miejscu może podważyć cały model. Ten właśnie problem odegrał rolę w konsekwencjach związanych z upadkiem Lehman Brothers.