Wypłacalność

Co to jest możliwość płacenia?

Zdolność do płacenia jest zasadą ekonomiczną, która mówi, że kwota podatku, którą płaci osoba fizyczna, powinna być zależna od poziomu obciążenia, jakie podatek stworzy w stosunku do zamożności jednostki. Zasada zdolności do zapłaty sugeruje, że rzeczywista kwota zapłaconego podatku nie jest jedynym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, a inne kwestie, takie jak zdolność do zapłaty, powinny również zostać uwzględnione w systemie podatkowym.

Zrozumienie umiejętności płacenia

Zastosowanie tej zasady prowadzi do powstania progresywnego systemu podatkowego, systemu opodatkowania, w którym osoby o wyższych dochodach są zobowiązane do płacenia wyższego podatku niż osoby o niższych dochodach. Ideologia stojąca za tą zasadą polega na tym, że osoby i podmioty gospodarcze, które uzyskują wyższe dochody, mogą sobie pozwolić na płacenie wyższych podatków niż osoby o niższych dochodach. Zdolność do płacenia to nie to samo, co proste przedziały dochodów. Raczej wykracza poza nawiasy przy określaniu, czy indywidualny podatnik może zapłacić cały swój ciężar podatkowy, czy nie. Na przykład osoby fizyczne nie powinny podlegać opodatkowaniu od transakcji, w których nie otrzymują gotówki. Na przykładzie opcji na akcje te papiery wartościowe mają wartość dla pracownika, który je otrzymuje, a zatem podlegają opodatkowaniu. Ponieważ jednak pracownik nie otrzymuje gotówki, nie płaci podatku od opcji do czasu ich spieniężenia.

Zwolennicy opodatkowania opartego na zdolności do płacenia argumentują, że umożliwia ono tym, którzy dysponują największymi zasobami, łączenie środków potrzebnych do świadczenia usług potrzebnych wielu osobom. Krytycy tego systemu uważają, że praktyka ta zniechęca do sukcesu gospodarczego, ponieważ obciąża zamożniejsze osoby nieproporcjonalnie wysoką kwotą opodatkowania. Klasyczni ekonomiści, tacy jak Adam Smith, wierzyli, że jakiekolwiek elementy socjalizmu, takie jak podatek progresywny, zniszczą inicjatywę ludności w gospodarce wolnorynkowej. Jednak wiele krajów połączyło kapitalizm i socjalizm z dużym powodzeniem.

W bankowości zdolność do płacenia nazywa się „zdolnością”. Jest on używany przez instytucje pożyczkowe do określenia zdolności pożyczkobiorcy do spłaty odsetek i kwoty głównej pożyczki na podstawie jego dochodu do dyspozycji lub przepływów pieniężnych. Niektórzy bankierzy oceniają zdolność pożyczkobiorcy na podstawie standardowych pięciu punktów C kredytu – historii kredytowej, bazy kapitałowej, zdolności do generowania przepływów pieniężnych, zabezpieczenia i bieżących warunków w gospodarce. W przypadku miejskich emitentów długu zdolność do zapłaty odnosi się do obecnej i przyszłej zdolności emitenta lub pożyczkodawcy do generowania przychodów podatkowych wystarczających do wypełnienia zobowiązań umownych.