Czy 401 (k) to kwalifikowany plan emerytalny?
Tak, 401 (k) jest zwykle kwalifikowanym programem emerytalnym. Więc co to dokładnie oznacza?
Kwalifikowane plany emerytalne
Kwalifikowane plany emerytalne muszą spełniać wymagania Internal Revenue Service (IRS) zarówno w zakresie konfiguracji, jak i operacji. Wymogi te są szczegółowo opisane wsekcji 401 (a) Kodeksu Podatkowego ,2, która została wpisana do Kodeksu Podatkowego z 1954 r. IRS podaje również zestawienie wymagań dotyczących kwalifikowanego planu emerytalnego.
Pracodawcy są odpowiedzialni za zapewnienie autentyczności kwalifikowanego planu poprzez program listów decyzyjnych IRS. Chociaż 401 (k) są generalnie ustanawiane jakokwalifikowane plany emerytalne, mogą zostać zdyskwalifikowane, jeśli pracodawca i jakiekolwiek stowarzyszone podmioty nie przestrzegają zasad kwalifikowanego planu. Oto niektóre z głównych wymagań:
- Minimalne poziomy uczestnictwa
- Niedyskryminacja
- Minimalne poziomy nabywania uprawnień
- Przestrzeganie wymaganych minimalnych wypłat (RMD)
Kluczowe wnioski
- Tak, 401 (k) jest zwykle kwalifikowanym kontem emerytalnym.
- Programy określonych świadczeń i programy określonych składek to dwie najpopularniejsze kategorie kwalifikowanych programów.
- 401 (k) to rodzaj programu określonych składek.
Dwa główne typy kwalifikowanych planów
Pracodawcy biorą na siebie odpowiedzialność za zapewnienie, że oferowany przez nich plan emerytalny spełnia wszystkie 401 (a) wymagania. Zasadniczo większość programów określonych świadczeń i programów określonych składek utworzonych przez pracodawcę będzie uznawana za kwalifikującą się.
Zdefiniowana korzyść
W programie określonych świadczeń pracodawca zobowiązuje się do zapewnienia pracownikom określonej wypłaty, niezależnie od wyników działalności lub inwestycji pracodawcy.
Przykładem programu określonych świadczeń jest emerytura. W programie określonych świadczeń większość obciążenia związanego z wytworzeniem majątku należnego w momencie przejścia na emeryturę spoczywa głównie na pracodawcy. W niektórych programach określonych świadczeń pracownicy nie są odpowiedzialni za oszczędzanie. Inne programy mogą wymagać pewnych składek od pracownika. Plany określonych świadczeń stają się coraz rzadsze, głównie dlatego, że są drogie i złożone dla pracodawcy.
Programami określonych świadczeń zarządza zbiorowo pracodawca, który zwykle powołuje radę powierniczą do nadzorowania zarządzania aktywami. Zarząd zarządza alokacjami całego portfela. Członkowie zarządu i konsultanci pracują kompleksowo nad określeniem standardowych parametrów zapewniających, że portfel będzie dysponował środkami niezbędnymi do wypłaty zgodnie z obiecanymi warunkami. Członkowie zarządu dokonują alokacji aktywów w oparciu o potrzeby i zarządzanie ryzykiem portfela.
Zdefiniowany wkład
W programie o zdefiniowanej składce na pracowniku spoczywa obowiązek wniesienia wystarczającej składki na ubezpieczenie emerytalne, aby zapewnić wystarczające aktywa na emeryturze, co jest o wiele bardziej atrakcyjną opcją dla pracodawców.
Najpopularniejsze programy o zdefiniowanej składce to 401 (k) w sektorze prywatnym i 403 (b) w sektorze publicznym. Większość programów określonych składek będzie oferować odpowiadające im świadczenia. Daje to pracownikowi dodatkowe fundusze w planie, jeśli się zarejestruje. Pracodawca dopasuje składki pracownika do pewnego limitu, zwykle procentu wynagrodzenia pracownika.
401 (k) to popularny rodzaj planu o zdefiniowanej składce. Pracodawca nie jest odpowiedzialny za zarządzanie zbiorczą pulą aktywów, które zostaną wypłacone pracownikom. Jednak pracodawca ma prawo decydować, na jakie rodzaje inwestycji pozwoli w swoich planach. Te opcje inwestycyjne zwykle obejmują spektrum ryzyka, od inwestycji na rynku pieniężnym po wszelkiego rodzaju fundusze inwestycyjne, fundusze ETF i inne. Opcje inwestycyjne w planie 401 (k) są zwykle zależne od partnerów, do których pracodawca ma dostęp lub z którymi chce pracować.
Inne potencjalne typy kwalifikowanych planów
Ogólnie rzecz biorąc, każdy program emerytalny sponsorowany przez pracodawcę, który spełnia wymogi Kodeksu Podatkowego 401 (a), można uznać za kwalifikowany program. Niektóre alternatywne typy kwalifikowanych planów mogą obejmować:
- Plany emerytalne małych firm
- PROSTY 401 (k)
- Niektóre plany udziału w zyskach
- Sponsorowane przez pracodawcę plany Roth i indywidualne konta emerytalne (IRA)
Plany niekwalifikowane
Plany niekwalifikowane to każdy inny rodzaj planu sponsorowanego przez pracodawcę, który spełnia wszystkie wymagania 401 (a). Niekwalifikowane plany mogą być łatwiejsze do skonfigurowania dla niektórych pracodawców. Inwestycje w ramach planu niekwalifikowanego są dokonywane za pomocą dolarów po opodatkowaniu. Dlatego plany te nie korzystają z ulgi podatkowej. Jednak większość niekwalifikowanych planów ma krótsze warunki płynności.
Kwalifikowane rozważania dotyczące planu dla pracodawcy
Ogólnie rzecz biorąc, pracodawcy mają największą potrzebę świadomości, jeśli chodzi o kwalifikowane plany. Pracodawcy są odpowiedzialni za uzyskanie statusu planu kwalifikowanego, ustanowienie odpowiednich procedur, zapewnienie, że procedury operacyjne są konsekwentnie przestrzegane oraz coroczne kontrolowanie planów zgodności.
Jednym z najważniejszych wymagań dla kwalifikowanego planu jest niedyskryminacja. Oznacza to, że kwalifikowany plan musi być oferowany równo wszystkim pracownikom, niezależnie od ich statusu w firmie.
Pracodawcy mają wiele zalet dla firmy, jeśli oferują kwalifikowany plan. Wszelkie składki na kwalifikujący się plan można odliczyć od podatku. Firmy zatrudniające 100 lub mniej pracowników mogą otrzymać ulgę podatkową. Wreszcie kwalifikowane plany są ważną korzyścią, która pomaga firmom przyciągać talenty do ich organizacji.
Wypłaty z kwalifikowanego planu emerytalnego przed ukończeniem 59 lat generalnie wiążą się z 10% karą za wcześniejszą wypłatę i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym według bieżącej stawki rocznej.
Zagadnienia dotyczące planu kwalifikowanego dla pracownika
Pracownicy niekoniecznie mają jakieś specjalne obowiązki, jeśli chodzi o kwalifikujące się plany. Niektórzy pracownicy mogą nawet nie znać różnicy między planem kwalifikowanym a niekwalifikowanym. Jest jednak kilka różnic, o których pracownik będzie musiał wiedzieć dla własnego dobra.
Kwalifikowane plany są uważane za schronienie podatkowe. Oznacza to, że pracownicy wpłacają do planudolary przed opodatkowaniem, które nie są natychmiast opodatkowane, ale raczej chronione do pewnego momentu w przyszłości, kiedy zostaną wycofani. Składki na wynagrodzenie przed opodatkowaniem obniżają kwotę wynagrodzenia pobieranego do domu, jaką pracownik otrzymuje przy każdej wypłacie, co również skutkuje niższą kwotą potrącanego podatku. Niektórzy pracodawcy mogą zezwolić na krótkoterminowe pożyczki od 401 (k) z regularnymi płatnościami i niskimi odsetkami zwracanymi na konto, co może być skutecznym sposobem pożyczenia.
Ograniczenia inwestycyjne
Inwestorzy korzystający z planu 401 (k) lub innego rodzaju kwalifikowanego planu mogą zdecydować się na inwestycję w dowolny z oferowanych przez plan produktów inwestycyjnych. Środki z kwalifikowanego konta nie mogą być wypłacane bez kar przed ukończeniem 59 lat. Wszelkie środki wypłacone przed 59½ podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym i karą w wysokości 10%, chyba że mają zastosowanie wyjątki. Jeden wyjątek obejmuje płatności za narodziny lub adopcję dziecka.
Po ukończeniu 59 lat inwestorzy kont mogą wypłacać środki według ich rocznej stawki podatkowej bez żadnych kar. Kwalifikowane plany emerytalne muszą dokonywać wymaganych minimalnych wypłat (RMD) z konta w wieku 72 lat. Pracodawcy i posiadacze kont są karani, jeśli RMD nie zostaną wykonane.
IRS ma roczne limity składek zarówno dla programów kwalifikowanych, jak i niekwalifikowanych. W 2021 roku obowiązują następującelimity składek dla 401 (k):
- Składki nie mogą być dokonywane po przekroczeniu progu rocznej rekompensaty w wysokości 290 000 USD
- Maksymalna składka pracownika wynosi 19 500 USD
- Od osób powyżej 50. roku życia dozwolona jest dodatkowa opłata w wysokości 6500 USD
- Istnieje całkowity określony limit składek dla pracowników i pracodawców w łącznej wysokości 58 000 USD