Rozporządzenie o zagospodarowaniu przestrzennym

Co to jest rozporządzenie o zagospodarowaniu przestrzennym?

Rozporządzenie o zagospodarowaniu przestrzennym to reguła określająca sposób wykorzystania nieruchomości w określonych strefach geograficznych. Zagospodarowania przestrzennego nakazy detal czy specjalne strefy geograficzne są dopuszczalne do celów mieszkalnych lub handlowych. Zarządzenia strefowe mogą również regulować wielkość parceli, rozmieszczenie, gęstość i wysokość konstrukcji. Zarządzenia dotyczące podziału na strefy opisują również procedury postępowania w przypadku naruszenia przepisów dotyczących podziału na strefy (w tym wszelkich kar).

Jak działa rozporządzenie w sprawie zagospodarowania przestrzennego

Proces wyznaczania stref polega na podzieleniu określonego regionu na dzielnice lub strefy, a następnie określeniu rodzajów użytkowania gruntów, które są dozwolone i zabronione dla każdej strefy. Zwykle jest to wykonywane przez korporację miejską lub powiat. Zasady podziału na strefy różnią się znacznie w zależności od regionu, ale ich najczęstszym wspólnym celem jest oddzielenie użytkowania nieruchomości mieszkalnej od komercyjnej.

Władze miejskie mogą ustanawiać bardzo szczegółowe zarządzenia zagospodarowania przestrzennego, aby wpłynąć na charakter dzielnicy lub sąsiedztwa w swojej gminie. Na przykład wyznaczenie kilku sąsiednich części miasta wyłącznie na cele mieszkalne spowoduje, że mieszkańcy tego regionu będą mieli mniejszy ruch i mniejszy hałas w swoim środowisku. Zarządzenia strefowe są również stosowane w celu zachowania integralności architektonicznej budynków na określonym obszarze. Jeśli gmina chce zachować historyczny wygląd części miasta, można zastosować zarządzenia zagospodarowania przestrzennego w celu ograniczenia budowy tam nieruchomości, tak aby wszystkie nowe budynki musiały mieć porównywalną wysokość i powierzchnię jak budynki zabytkowe.

Uwagi specjalne

Zmiany w zarządzeniach zagospodarowania przestrzennego mogą powodować napięcia między obecnymi i przyszłymi mieszkańcami, a także właścicielami nieruchomości w regionie strefowym. Na przykład może tak być w przypadku, gdy nowy biznes planuje przeprowadzić się do określonego miasta tylko po to, aby odkryć, że zasady zagospodarowania przestrzennego uległy zmianie w regionie geograficznym nieruchomości, którą zamierzali zajmować.

W wyniku nowych zarządzeń zagospodarowania przestrzennego nieruchomości komercyjne mogą zostać zmuszone do przejścia na nieruchomości mieszkalne i odwrotnie. W niektórych przypadkach obecni najemcy mogą zostać zmuszeni do zmiany miejsca zamieszkania z powodu tych zmian. Jednak zarządzenia dotyczące zagospodarowania przestrzennego czasami zawierają klauzule „dziadka”. Klauzule dziadka zwalniają obecnych najemców z wpływu jakichkolwiek zmian w obecnych zasadach zagospodarowania przestrzennego (pod warunkiem, że mieszkali już w strefie w określonym terminie).

Istnieją pewne wyjątki, które pozwalają na ustanawianie nieruchomości, które nie spełniają wymogów rozporządzenia o warunkach zabudowy, w tych strefach geograficznych. Jeśli rozporządzenie zmieni strefę, która kiedyś zezwalała komercyjnym firmom na prowadzenie działalności, na strefę wyłącznie mieszkalną, niektóre małe, lokalne firmy mogą pozostać otwarte ze względu na klauzulę dziadka.

Nowe firmy mają również możliwość ubiegania się o wariancję. Wariancja to prośba o odstępstwo od obecnych zasad zagospodarowania przestrzennego. Jeśli odstępstwo zostanie zatwierdzone, nowy najemca może się wprowadzić i prowadzić działalność niezależnie od rozporządzenia o warunkach zabudowy.