Kiedy i dlaczego ustanowiono zasady GAAP?
Ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP) to zbiór zasad rachunkowości utworzonych w celu zarządzania sprawozdawczością finansową dla korporacji w Stanach Zjednoczonych. Spółki notowane na giełdzie i niektóre inne są prawnie zobowiązane do korzystania z GAAP w celu raportowania. Oto historia tego, jak GAAP stały się standardową miarą sprawozdawczości finansowej w Stanach Zjednoczonych
Pokrachuna giełdzie w 1929 roku i następującym po nim Wielkim Kryzysie, rząd USA szukał sposobów uregulowania praktyk spółek giełdowych i innych głównych uczestników rynku. Rząd uważał, że przynajmniej niektóre z przyczyn krachu wynikały z mniej niż ponadpodstawowych praktyk spółek notowanych na giełdzie.2
Uprawnienia do wyznaczania standardów praktyk księgowych otrzymała KomisjaPapierów Wartościowych i Giełd (SEC). SEC postanowiła przekazać tę odpowiedzialność środowisku audytorów sektora prywatnego, aw 1939 r. Amerykański Instytut Księgowych (prekursor Amerykańskiego Instytutu Biegłych Księgowych) powołał Komitet ds. Procedur Księgowych (CAP).4
CAP została zastąpiona przez Radę ds. Zasad Rachunkowości (APB) 20 lat później. APB zaczęła wydawać opinie na temat głównych tematów księgowych, które mają być przyjęte przez księgowych, a które mogą być następnie narzucane spółkom notowanym na giełdzie przez SEC. W 1973 r. APB ustąpiła miejsca Radzie Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB).56
Od tamtej pory FASB jest głównym organem decydującym o akceptowalnych praktykach księgowych. Inne organizacje rządowe i pozarządowe mają wpływ na decyzje FASB, ale FASB jest odpowiedzialny za wydawanie opinii i osądów. Decyzje zbiorowe przekazane z APB i FASB z GAAP.3
American Institute of Certified Public Accountants (AICPA), SEC i Governmental Accounting Standards Board (GASB) to główne organizacje, które oprócz FASB mają wpływ na GAAP.89 W 1984 r. FASB utworzyła grupę zadaniową ds. Nowych zagadnień (EITF), aby zajmować się nową i unikalną rachunkowością, która najprawdopodobniej stanie się w przyszłości standardem, np. Rachunkowością dla sektora technologicznego.
GAAP reprezentują cele i wytyczne dotyczące sprawozdań finansowych i obliczeń sprawozdawczych. GAAP obejmują trzy główne zbiory zasad: podstawowe zasady i wytyczne dotyczące rachunkowości, szczegółowe standardy FASB oraz ogólnie przyjęte praktyki branżowe.
Dziesięć podstawowych zasad GAAP to:
- Konsystencja
- Stałe metody
- Odszkodowanie
- Roztropność
- Prawidłowość
- Szczerosc
- Dobra wiara
- Materialność
- Okresowość
- Ciągłość
W granicach ustanowionych przez GAAP audytorzy próbują ujednolicić sprawozdania finansowe spółek notowanych na giełdzie, chociaż firmy prywatne często również stosują GAAP. Dzięki GAAP inwestorzy mogą łatwiej porównać i zrozumieć kondycję finansową różnych firm. Ta jednolitość niesie również dodatkowe korzyści dla organów regulacyjnych, pożyczkodawców, menedżerów korporacji i społeczności księgowej.
Standardy rachunkowości w Unii Europejskiej i niektórych krajach Azji podlegają Międzynarodowym Standardom Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), którym zarządza Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR), utworzona w 2001 r.13 RMSR współpracuje i FASB w celu dostosowania praktyk GAAP i MSSF. W 2002 roku oba organy podpisały Umowę z Norwalk z zamiarem dołożenia wszelkich starań, aby ich sprawozdawczość księgowa była w pełni zgodna.