Rozliczenia międzyokresowe kosztów a rezerwy: jaka jest różnica?

Rozliczenia międzyokresowe kosztów a rezerwy: przegląd

W rachunkowości rozliczenia międzyokresowe bierne i rezerwy są oddzielone stopniem pewności. Wszystkie rozliczenia międzyokresowe bierne zostały już poniesione, ale nie zostały jeszcze opłacone. Z kolei rezerwy są alokowane na prawdopodobne, ale nie pewne przyszłe zobowiązania. Działają jak fundusz na deszczowy dzień, oparty na uzasadnionych przypuszczeniach co do przyszłych wydatków.

Bardzo trudno jest nakreślić wyraźne rozgraniczenie między naliczonymi zobowiązaniami, rezerwami i zobowiązaniami warunkowymi. Pod wieloma względami charakterystyka zobowiązania wydatkowego jako memoriałowego lub rezerwowego może zależeć od interpretacji przedsiębiorstwa.

Rozliczenia międzyokresowe bierne

Wszystkie rozliczenia międzyokresowe dzielą się na koszty lub przychody. Rozliczenia międzyokresowe bierne to takie, o których wiadomo, że będą z pewnością należne w przyszłości. W sprawozdaniu finansowym spółki notowanej na giełdzie odnotowuje się narosły koszt odsetek, które są wypłacane posiadaczom obligacji co kwartał.

Kiedy firmy kupują i sprzedają od siebie, często robią to na kredyt. Transakcja kredytowa ma miejsce, gdy jednostka kupuje towary lub usługi od innej osoby, ale nie płaci od razu. Niezapłacone wydatki poniesione przez firmę, za którą nie otrzymano faktury od jej dostawców lub sprzedawców, są określane jako rozliczenia międzyokresowe bierne. Inne formy rozliczeń międzyokresowych biernych obejmują odsetki od pożyczek, otrzymane usługi, poniesione wynagrodzenia i podatki, za które nie otrzymano faktur i nie dokonano płatności.

Odsetki należne od obligacji właściciela to znana liczba. Można go oszacować z dużym wyprzedzeniem, a pieniądze można odłożyć na to w bardzo specyficzny sposób. Rozliczenia międzyokresowe bierne są wykazywane w księdze do momentu faktycznego przekazania płatności akcjonariuszom.

Zaprowiantowanie

Postanowienia zapewniają ochronę i określają terminy działań. Przepisy można znaleźć w przepisach prawa danego kraju, w dokumentach pożyczki oraz w obligacjach i akcjach o ratingu inwestycyjnym. Na przykład przepis przeciwdziałający greenmailowi zawarty w statutach niektórych spółek chroni akcjonariuszy przed dokonaniem przez zarząd wykupu akcji. Chociaż większość akcjonariuszy opowiada się za wykupem akcji, niektóre wykupy pozwalają członkom zarządu sprzedać akcje firmie po zawyżonych premiach.

Rezerwy są znacznie mniej pewne niż rozliczenia międzyokresowe. Firmy decydują się na ich zaciągnięcie na przyszłe zobowiązania, których konkretna kwota lub data powstania nie jest znana. Rezerwy zasadniczo działają jak zabezpieczenie przed możliwymi stratami, które miałyby wpływ na działalność biznesową.

Istnieją ogólne wytyczne, które należy spełnić, zanim przepis zostanie uzasadniony w sprawozdaniu finansowym. Jednostka musi mieć obowiązek na dzień sprawozdawczy; to znaczy, musi istnieć obecny obowiązek. Kwotę zobowiązania należy wiarygodnie oszacować. Co najważniejsze, zdarzenie musi być prawie pewne lub przynajmniej wysoce prawdopodobne.

Uwagi specjalne

Rezerwy dla banków działają trochę inaczej niż dla korporacji. Banki udzielają pożyczek pożyczkobiorcom, co wiąże się z ryzykiem braku spłaty kredytu. Aby się przed tym zabezpieczyć, banki tworzą rezerwy na straty kredytowe. Rezerwy na straty kredytowe działają podobnie do rezerw tworzonych przez przedsiębiorstwa, ponieważ banki rezerwują jako koszt rezerwę na straty kredytowe. Rezerwy na straty kredytowe obejmują pożyczki, które nie zostały spłacone lub w przypadku których nie spłacono miesięcznych rat kredytu.