Co to jest indeks zmienności Cboe? (VIX)

CBOE Options Exchange oblicza wskaźnik w czasie rzeczywistym, aby pokazać oczekiwany poziom fluktuacji cen w opcjach na indeks S & P 500 w ciągu najbliższych 12 miesięcy. Oficjalnie nazywany indeksem zmienności Cboe i notowany pod symbolem giełdowym VIX, inwestorzy i analitycy czasami nazywają go nieoficjalnym pseudonimem: indeksem strachu.

Technicznie rzecz biorąc, indeks zmienności Cboe nie mierzy tego samego rodzaju zmienności, co większość innych wskaźników. Zmienność to poziom wahań cen, które można zaobserwować, patrząc na dane z przeszłości. Zamiast tego VIX przygląda się oczekiwaniom przyszłej zmienności, znanej również jako zmienność implikowana. Czasy większej niepewności (bardziej oczekiwana zmienność w przyszłości) skutkują wyższymi wartościami VIX, podczas gdy mniej niespokojne czasy odpowiadają niższym wartościom.

Pierwszy VIX został opublikowany przez Cboe Global Markets w 1993 roku. W tamtym czasie indeks uwzględniał jedynie implikowaną zmienność ośmiu oddzielnych opcji sprzedaży i kupna S&P 100. Po 2002 roku Cboe podjął decyzję o rozszerzeniu VIX na S&P 500, aby lepiej uchwycić nastroje rynkowe. Kontrakty terminowe na VIX zostały dodane w 2004 roku, a opcje na VIX w 2006 roku.

Wartości VIX są podawane w punktach procentowych i mają przewidywać ruch cen akcji na S&P 500 w ciągu kolejnych 30 dni. Wartość ta jest następnie annualizowana, aby objąć nadchodzący okres 12 miesięcy. Formuła VIX jest obliczana jako pierwiastek kwadratowy paryskiej stopy swapowej wariancji w ciągu tych pierwszych 30 dni, znanej również jako oczekiwanie neutralne pod względem ryzyka. Formuła ta została opracowana przez profesora Vanderbilt University Roberta Whaleya w 1993 roku.

Inwestorzy, analitycy i zarządzający portfelami patrzą na indeks zmienności Cboe jako sposób mierzenia napięć rynkowych przed podjęciem decyzji. Kiedy zwroty VIX są wyższe, uczestnicy rynku są bardziej skłonni do realizacji strategii inwestycyjnych o niższym ryzyku.