Jakie są przykłady zagranicznego inwestora instytucjonalnego (FII)?

Zagraniczni inwestorzy instytucjonalni

Zagraniczny inwestor instytucjonalny lub FII, to menedżer funduszy hedgingowych, menedżer fundusz emerytalny, fundusz inwestycyjny, bank, firma ubezpieczeniowa lub przedstawicielu z tych podmiotów, kto jest zarejestrowany do inwestowania w obcym kraju. FII zajmuje pozycje kapitałowe na zagranicznych rynkach finansowych w imieniu podmiotu z siedzibą w innym kraju.

Termin ten jest często używany w odniesieniu do inwestowania w gospodarkach wschodzących. Bezpośredni dostęp do rynków akcji w niektórych krajach jest ograniczony i regulowany. Na przykład zagraniczni inwestorzy instytucjonalni, którzy chcą inwestować w indyjskie spółki, muszą zarejestrować się w indyjskiej Radzie Papierów Wartościowych i Giełd lub w SEBI.

Zagraniczne inwestycje instytucjonalne

Rynki wschodzące oferują znaczny potencjał wzrostu w najbliższej przyszłości. Ten potencjał przyciąga wielu inwestorów ze Stanów Zjednoczonych i innych krajów. Wiele inwestycji dokonywanych jest w formie zagranicznych inwestycji instytucjonalnych. Inwestycje te są czasami nazywane „gorącymi pieniędzmi”, ponieważ często stanowią one znaczne kwoty, które można wycofać z rynków w dowolnym momencie, potencjalnie zwiększając zmienność na zagranicznych rynkach akcji.

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci gospodarki rozwijające się zaczęły doceniać wartość i potrzebę inwestycji zagranicznych oraz podjęły kroki w celu zapewnienia łatwiejszego dostępu do swoich rynków finansowych.

Zagraniczne inwestycje instytucjonalne sprzyjały sektorowi bankowemu i budowlanemu, a także firmom informatycznym. Główne międzynarodowe firmy zaangażowane w zagraniczne inwestycje instytucjonalne to Citigroup (C), HSBC (ADR -HSBC) i Merrill Lynch (MER).