Wytyczne dotyczące rachunkowości zobowiązań warunkowych
Zobowiązanie warunkowe jest istniejący stan lub zestaw okoliczności związanych z niepewnością dotyczącą ewentualnej utraty biznesu, zgodnie z wytycznymi z Accounting Standards Board Finansowej (FASB). W Zestawieniu Standardów Rachunkowości Finansowej nr 5 mówi się, że firma musi rozróżniać straty, które są prawdopodobne, racjonalnie prawdopodobne lub odległe. Istnieją surowe i czasami niejasne wymogi dotyczące ujawniania informacji w przypadku przedsiębiorstw dochodzących zobowiązań warunkowych.
W jaki sposób zobowiązania stają się zobowiązaniami warunkowymi?
FASB określa czasami zobowiązania warunkowe jako „zobowiązania warunkowe”. Pojęcie zobowiązania warunkowego koncentruje się wokół dwóch podstawowych aspektów zobowiązania księgowego: są to obecne obowiązki i zobowiązania wobec innych jednostek.
Zobowiązania te zyskują charakter warunkowy, ilekroć ich płatność zawiera uzasadniony stopień niepewności. Jedynie zobowiązania warunkowe, które są najbardziej prawdopodobne, można ująć jako zobowiązanie w przypisów, o ile utrzymuje się niepewność.
Jak stwierdzić, czy należy uznać zobowiązanie warunkowe
Odpowiedzialność warunkowa jest jednym z najbardziej subiektywnych, kontrowersyjnych i płynnych pojęć we współczesnej rachunkowości.
Przy ustalaniu, czy zobowiązanie warunkowe należy ująć, istnieją dwie różne przeszkody:
- Czas ewentualnej odpowiedzialności
- Stopień zaufania, z jakim zobowiązanie zewnętrzne zostanie zrealizowane
Dlatego FASB stworzyła trzy kategorie zdarzeń awaryjnych: prawdopodobne, racjonalnie prawdopodobne i odległe. Tylko te sklasyfikowane jako prawdopodobne mogą zostać oficjalnie uznane.
Rozliczenia międzyokresowe zobowiązań warunkowych
Natychmiastowa realizacja zobowiązania warunkowego nie ma sensu – natychmiastowa realizacja oznacza z pewnością, że zobowiązanie finansowe powstało. Zamiast tego FASB wymaganaliczenia zobowiązań warunkowych.
Przyszłe koszty są najpierw rozliczane w koszty, a następnie konto zobowiązań jest uznawane na podstawie charakteru zobowiązania. W przypadku, gdy zobowiązanie zostanie zrealizowane, rzeczywisty wydatek jest uznawany ze środków pieniężnych i w podobny sposób obciążany jest pierwotny rachunek zobowiązań.
Sprawdź ujawnienia w przypisach
Jeżeli zobowiązanie warunkowe zostanie uznane za prawdopodobne, należy je bezpośrednio wykazać w sprawozdaniu finansowym. Niemniej jednak ogólnie przyjęte zasady rachunkowości lub GAAP wymagają, aby tylko wydatki nieprzewidziane były rejestrowane jako nieokreślone wydatki.
Wszelkie szczegóły zawarte są w informacjach w przypisach. FASB Statement of Financial Accounting Standards nr 5 wymaga ujawnienia wszelkich niejasnych, mylących lub wprowadzających w błąd zobowiązań warunkowych do czasu ustania ich jakości.
Szacowanie zobowiązań warunkowych
Szacowanie zobowiązań warunkowych to kolejne niejasne zastosowanie standardów rachunkowości. Zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości wymieniona kwota musi być „uczciwa i rozsądna”, aby uniknąć wprowadzania w błąd inwestorów, pożyczkodawców lub organów regulacyjnych. Oszacowanie kosztów postępowania sądowego lub wszelkich zobowiązań wynikających z czynności prawnych powinno być dokładnie zanotowane.
Sprawy sądowe, zwłaszcza w wielkich firmach, może być ogromna odpowiedzialność i znacząco wpływać na dolnej linii. Firmy, które nie doceniają wpływu opłat prawnych lub kar, będą niezgodne z GAAP.
Jakie są typowe przykłady?
Ewentualne zobowiązania warunkowe obejmują stratę wynikającą z uszkodzenia mienia lub pracowników;większość firm oferuje wiele rodzajów ubezpieczeń, więc zobowiązania te są zwykle wyrażane w kosztach ubezpieczenia.
Banki wystawiające akredytywy typu standby lub podobne zobowiązania mają zobowiązania warunkowe. Wszyscy wierzyciele, nie tylko banki, mają zobowiązania warunkowe równe kwocie należności w swoich księgach.
Gwarancje i procesy sądowe są powszechne w środowisku biznesowym. Oba są uznawane za zobowiązania warunkowe.