Trzy stopnie dyskryminacji cenowej - KamilTaylan.blog
5 maja 2021 5:44

Trzy stopnie dyskryminacji cenowej

Dyskryminacja cenowa to strategia firmy lub sprzedawcy, która pobiera różne ceny od różnych klientów za ten sam produkt lub usługę.1 Jest to podaży i popycie ze strony konsumentów.

Firma może zwiększyć swoje zyski, obciążając każdego klienta maksymalną kwotą, jaką jest skłonny zapłacić, eliminując nadwyżkę konsumenta. Jednak często trudno jest określić, jaka jest ta dokładna cena dla każdego kupującego. bazę klientów i ich potrzeby, a także muszą znać różne rodzaje dyskryminacji cenowej stosowane w ekonomii. Najczęstsze rodzaje dyskryminacji cenowej to dyskryminacja pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia.

Kluczowe wnioski

  • Dyskryminacja cenowa to strategia sprzedaży polegająca na sprzedaży tego samego produktu lub usługi różnym klientom po różnych cenach.
  • Dyskryminacja cenowa pierwszego stopnia polega na sprzedaży produktu po dokładnej cenie, jaką każdy klient jest skłonny zapłacić.
  • Dyskryminacja cenowa drugiego stopnia jest skierowana do grup konsumentów, których ceny są niższe, co jest możliwe dzięki zakupom hurtowym.
  • Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia ustala różne ceny w oparciu o dane demograficzne podzbiorów bazy klientów.

Dyskryminacja cenowa pierwszego stopnia

W idealnym świecie biznesu firmy byłyby w stanie wyeliminować wszelkie nadwyżki konsumentów poprzez dyskryminację cenową pierwszego stopnia. Ten rodzaj strategii cenowej, znany również jako „doskonała dyskryminacja cenowa”, ma miejsce, gdy firmy mogą dokładnie określić, ile każdy klient jest skłonny zapłacić za określony produkt lub usługę, a następnie sprzedać ten towar lub usługę za tę dokładną cenę.

W niektórych branżach, takich jak sprzedaż używanych samochodów osobowych lub ciężarowych, oczekiwanie na negocjację ostatecznej ceny zakupu jest częścią procesu zakupu. Firma sprzedająca używany samochód może gromadzić informacje za pomocą eksploracji danych dotyczących przeszłych nawyków zakupowych, dochodów, budżetu i maksymalnej dostępnej produkcji każdego kupującego, aby określić, jaką opłatę pobierać za każdy sprzedany samochód. Ta strategia cenowa jest czasochłonna i trudna do udoskonalenia dla większości firm, ale pozwala sprzedającemu na uzyskanie największego dostępnego zysku z każdej sprzedaży.

Dyskryminacja cenowa drugiego stopnia

W przypadku dyskryminacji cenowej drugiego stopnia nie ma możliwości zebrania informacji o każdym potencjalnym nabywcy. Zamiast tego firmy różnie wyceniają produkty lub usługi w zależności od preferencji różnych grup konsumentów.

Firmy stosują dyskryminację cenową drugiego stopnia najczęściej poprzez rabaty ilościowe ;Klienci kupujący hurtowo otrzymują specjalne oferty, które nie są przyznawane kupującym tylko jeden produkt. Ten rodzaj strategii cenowej jest stosowany przez sprzedawców hurtowych, takich jak Costco czy Sam’s Club.2 Widać to również w firmach, które oferujączęstym klientomkarty lojalnościowe lubpremiowe, a także w planach telefonicznych, które pobierają więcej opłat za dodatkowe minuty powyżej ustalonego limitu.

Dyskryminacja cenowa drugiego stopnia nie eliminuje całkowicie nadwyżki konsumenta, ale pozwala firmie zwiększyć marżę zysku na podzbiorze konsumentów.



Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia jest często stosowana w przemyśle rozrywkowym.

Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia

Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia ma miejsce, gdy firmy wyceniają produkty i usługi w różny sposób w oparciu o unikalne dane demograficzne podzbiorów ich bazy konsumentów, takich jak studenci, personel wojskowy lub osoby starsze. Ten rodzaj strategii cenowej jest często widoczny w sprzedaży biletów do kina, cenach wstępu do parków rozrywki i ofertach restauracji. Grupy konsumentów, które w innym przypadku nie byłyby w stanie lub nie chciałyby kupić produktu ze względu na niższe dochody, mogą zostać objęte tą strategią cenową, zwiększając zyski firmy.

Firmy mogą łatwiej zrozumieć szerokie cechy konsumentów niż preferencje zakupowe indywidualnych nabywców. Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia stanowi sposób na zmniejszenie nadwyżki konsumenta poprzez dostosowanie się do elastyczności cenowej popytu określonych podzbiorów konsumentów.