Jakie są zalety i wady modelu Gordona?

Model Gordona Growth, znany również jako model dyskonta dywidend, mierzy wartość akcji notowanych na giełdzie poprzez zsumowanie wartości wszystkich spodziewanych przyszłych wypłat dywidend, zdyskontowanych z powrotem do ich wartości bieżących. Zasadniczo wycenia akcje na podstawie wartości bieżącej netto (NPV) jej oczekiwanych przyszłych dywidend.

Gordon Growth Model: cena akcji = (wypłata dywidendy w następnym okresie) / (koszt kapitału – stopa wzrostu dywidendy )

Zaletą modelu wzrostu Gordona jest to, że jest to najczęściej stosowany model do obliczania ceny akcji, a zatem jest najłatwiejszy do zrozumienia. Wycenia akcje firmy bez uwzględniania warunków rynkowych, więc łatwiej jest dokonywać porównań między firmami różnej wielkości iz różnych branż.

Model Gordona ma wiele wad. Nie uwzględnia niezróżnicowanych czynników, takich jak lojalność wobec marki, utrzymanie klienta i własność wartości niematerialnych, z których wszystkie zwiększają wartość firmy. Model Gordona Growth również w dużej mierze opiera się na założeniu, że stopa wzrostu dywidend spółki jest stabilna i znana.

Jeśli akcje nie wypłacają bieżącej dywidendy, takiej jak akcje wzrostowe, należy zastosować jeszcze bardziej ogólną wersję Gordona Growth Model, w jeszcze większym stopniu polegającą na założeniach. Model zakłada również, że cena akcji spółki jest nadwrażliwa na wybraną stopę wzrostu dywidendy, a stopa wzrostu nie może przekroczyć kosztu kapitału własnego, co nie zawsze może być prawdą.

Istnieją dwa typy modeli Gordona wzrostu: model stabilnego wzrostu i model wzrostu wieloetapowego.