Gospodarka wojenna
Co to jest gospodarka wojenna?
Gospodarka wojenna to organizacja zdolności produkcyjnej i dystrybucji kraju w czasie konfliktu. Gospodarka wojenna musi dokonać znacznych zmian w produkcji konsumenckiej, aby sprostać potrzebom produkcji obronnej. W gospodarce wojennej rządy muszą bardzo ostrożnie przydzielać zasoby swojego kraju, aby osiągnąć zwycięstwo militarne, jednocześnie spełniając istotne potrzeby konsumentów krajowych.
Kluczowe wnioski
- Gospodarka wojenna ma miejsce, gdy kraj jest w stanie wojny i wpływa na jego zdolność do produkcji i dystrybucji towarów.
- Rządy w gospodarce wojennej muszą zdecydować, jak przydzielić zasoby, aby uwzględnić swoje potrzeby obronne.
- Gospodarki wojenne generalnie wykorzystują dolary podatkowe na wydatki obronne
Jak działa gospodarka wojenna
Gospodarka wojenna odnosi się do gospodarki kraju w stanie wojny. Gospodarka wojenna stawia na pierwszym miejscu produkcję dóbr i usług, które wspierają działania wojenne, jednocześnie dążąc do wzmocnienia całej gospodarki. W czasie konfliktu rządy mogą podejmować środki w celu nadania priorytetu wydatkom na obronę i bezpieczeństwo narodowe, w tym na racjonowanie, w ramach którego rząd kontroluje dystrybucję towarów i usług, a także alokację zasobów. W czasie wojny każdy kraj podchodzi do rekonfiguracji swojej gospodarki w inny sposób, a niektóre rządy mogą przedkładać określone formy wydatków nad inne.
W kraju z gospodarką wojenną dolary podatkowe są wykorzystywane głównie na obronę. Podobnie, jeśli kraj pożycza duże kwoty, fundusze te mogą być przeznaczone głównie na utrzymanie wojska i zaspokojenie potrzeb bezpieczeństwa narodowego. I odwrotnie, w krajach bez takiego konfliktu dochody z podatków i pożyczone pieniądze mogą być kierowane bardziej bezpośrednio na infrastrukturę i programy krajowe, takie jak edukacja.
Uwagi specjalne
Gospodarki wojenne często istnieją z konieczności, gdy kraj czuje potrzebę uczynienia obrony narodowej priorytetem. Gospodarki wojenne często charakteryzują się większym postępem przemysłowym, technologicznym i medycznym, ponieważ konkurują ze sobą, a zatem znajdują się pod presją tworzenia lepszych produktów obronnych po niższych kosztach. Jednak z tego powodu kraje o gospodarkach wojennych mogą również doświadczyć spadku krajowego rozwoju i produkcji.
Przykład gospodarki wojennej
Wszyscy główni członkowie państw Osi i aliantów mieli gospodarkę wojenną podczas II wojny światowej. Obejmowały one takie kraje, jak Stany Zjednoczone, Japonia i Niemcy. Siła gospodarcza Ameryki była istotnym filarem, który pozwolił aliantom otrzymać pieniądze i sprzęt potrzebny do pokonania państw Osi.
Rząd USA przeszedł na gospodarkę wojenną po japońskim ataku na Pearl Harbor, podnosząc podatki i emitując obligacje wojenne, aby pomóc sfinansować wysiłek wojenny. Zarząd ds. Produkcji Wojennej (WPB) został utworzony w celu przydzielenia zasobów na działania wojenne, w tym miedzi, kauczuku i ropy naftowej; przyznawać kontrakty obronne cywilnym interesom korporacyjnym i zachęcać do produkcji wojskowej wśród właścicieli firm cywilnych. Słynne jest to, że kobiety w Stanach Zjednoczonych uczestniczyły w gospodarce wojennej, zajmując się produkcją wojskową i innymi stanowiskami zajmowanymi wcześniej przez mężczyzn, z których wielu wstąpiło do wojska.
Ponieważ wojny mogą czasami skutkować przyspieszeniem postępu technologicznego i medycznego, gospodarka kraju może zostać znacznie wzmocniona po wojnie, tak jak miało to miejsce w przypadku Stanów Zjednoczonych po I i II wojnie światowej. Niektórzy ekonomiści twierdzą jednak, że rozrzutny charakter wydatków wojskowych ostatecznie hamuje postęp technologiczny i gospodarczy.