Venture Capitalist (VC)

Co to jest venture capitalist (VC)?

Inwestor venture capital (VC) to inwestor private equity, który zapewnia kapitał firmom wykazującym wysoki potencjał wzrostu w zamian za udział w kapitale. Może to być finansowanie przedsięwzięć typu start up lub wspieranie małych firm, które chcą się rozwijać, ale nie mają dostępu do rynków akcji. Inwestorzy venture capital są skłonni zaryzykować inwestowanie w takie firmy, ponieważ mogą uzyskać ogromny zwrot z inwestycji, jeśli te firmy odniosą sukces. Wirtualne waluty doświadczają wysokich wskaźników niepowodzeń ze względu na niepewność związaną z nowymi i niesprawdzonymi firmami.

Zrozumieć inwestorów wysokiego ryzyka

Inwestorzy kapitału wysokiego ryzyka są zwykle tworzeni jako spółki komandytowe ( LP ), w których partnerzy inwestują w fundusz VC. Fundusz zwykle posiada komitet, którego zadaniem jest podejmowanie decyzji inwestycyjnych. Po zidentyfikowaniu obiecujących spółek rozwijających się, łączny kapitał inwestorów jest przeznaczany na finansowanie tych firm w zamian za znaczny udział w kapitale.

Wbrew opinii publicznej. VC zwykle nie finansują start-upów od samego początku. Raczej starają się dotrzeć do firm, które są na etapie, na którym chcą skomercjalizować swój pomysł. Fundusz VC kupi udziały w tych firmach, będzie dbał o ich wzrost i będzie dążył do spieniężenia ich znacznego zwrotu z inwestycji (ROI).

Do znanych inwestorów venture capital należą Jim Breyer, wczesny inwestor Facebooka ( FB ), Peter Fenton, inwestor na Twitterze ( TWTR ), Peter Theil, współzałożyciel PayPal ( PYPL ) i pierwszy inwestor Facebooka, Jeremy Levine, największy inwestor w Pinterest i Chris Sacca, wczesny inwestor na Twitterze i firma Uber.

Inwestorzy kapitału podwyższonego ryzyka poszukują silnego zespołu zarządzającego, dużego potencjalnego rynku oraz unikalnego produktu lub usługi z silną przewagą konkurencyjną. Poszukują też okazji w dobrze im znanych branżach, a także szansy na posiadanie dużego odsetka firmy, aby móc wpływać na jej kierunek.

Historia kapitału wysokiego ryzyka

Niektóre z pierwszych firm typu venture capital w USA powstały na początku XX wieku. Georges Doriot, Francuz, który przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, aby uzyskać dyplom biznesowy, został instruktorem w szkole biznesu na Harvardzie i pracował w banku inwestycyjnym. Następnie założył pierwszą publiczną firmę venture capital, American Research and Development Corporation (ARDC). To, co wyróżniało ARDC, to fakt, że po raz pierwszy startup mógł zbierać pieniądze z prywatnych źródeł innych niż zamożne rodziny. W Stanach Zjednoczonych przez długi czas zamożne rodziny, takie jak Rockefellers czy Vanderbilts, były tymi, które finansowały startupy lub zapewniały kapitał na rozwój. ARDC miało miliony na koncie od instytucji edukacyjnych i ubezpieczycieli.

Firmy takie jak Morgan Holland Ventures i Greylock Ventures zostały założone przez absolwentów ARDC, a mimo to inne firmy, takie jak JH Whitney & Company, pojawiły się w połowie XX wieku. Venture capital zaczął przypominać branżę, jaką jest dziś, po uchwaleniu ustawy inwestycyjnej z 1958 roku. Ustawa sprawiła, że małe firmy inwestycyjne mogły być licencjonowane przez Stowarzyszenie Małych Firm, które zostało utworzone pięć lat wcześniej przez ówczesnego prezydenta Eisenhowera. Licencje te „upoważniają zarządzających funduszami private equity i zapewniają im (d) dostęp do taniego, gwarantowanego przez rząd kapitału na dokonywanie inwestycji w małe firmy w USA”.

Venture capital ze swej natury inwestuje w nowe biznesy o dużym potencjale wzrostu, ale także o wystarczająco dużym ryzyku, aby odstraszyć banki. Nie jest więc zaskakujące, że Fairchild Semiconductor (FCS), jedna z pierwszych i odnoszących największe sukcesy firm półprzewodnikowych, była pierwszym startupem wspieranym przez kapitał wysokiego ryzyka, wyznaczając wzór ścisłych relacji kapitału wysokiego ryzyka z nowymi technologiami w rejonie zatoki San Francisco..

Prywatne firmy kapitałowe w tym regionie i czasie również ustanowiły standardy praktyki stosowane obecnie, tworząc spółki komandytowe do prowadzenia inwestycji, w których specjaliści pełniliby rolę komplementariuszy, a dostarczający kapitał byliby partnerami pasywnymi z bardziej ograniczoną kontrolą. Liczba niezależnych firm venture capital wzrosła w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, co skłoniło do powstania National Venture Capital Association na początku lat siedemdziesiątych.

Biust Dot Com

Firmy venture capital zaczęły wykazywać niektóre ze swoich pierwszych strat w połowie lat osiemdziesiątych, po tym, jak branża zrównała się z konkurencją ze strony firm zarówno z USA, jak i spoza USA, poszukujących kolejnego Apple (AAPL) lub Genentech. W miarę jak oferty IPO spółek wspieranych przez VC wyglądały coraz bardziej nijako, finansowanie przedsiębiorstw przez kapitał wysokiego ryzyka zwolniło. Dopiero w połowie lat dziewięćdziesiątych inwestycje venture capital zaczęły się z prawdziwym wigorem, by odnieść sukces na początku XXI wieku, kiedy tak wiele firm technologicznych rozpadło się, co skłoniło inwestorów venture capital do wyprzedania inwestycji, które mieli w krótkim czasie. znaczna strata. Od tego czasu kapitał wysokiego ryzyka powrócił w znaczący sposób, a od 2014 r. W startupy zainwestowano 47 miliardów dolarów.

Struktura

Zamożne osoby, firmy ubezpieczeniowe, fundusze emerytalne, fundacje i korporacyjne fundusze emerytalne mogą łączyć pieniądze w fundusz, który ma być kontrolowany przez firmę VC. Wszyscy partnerzy są współwłaścicielami funduszu, ale to firma VC kontroluje, gdzie inwestowany jest fundusz, zazwyczaj w biznesy lub przedsięwzięcia, które większość banków lub rynków kapitałowych uznałaby za zbyt ryzykowne dla inwestycji. Firma venture capital jest komplementariuszem, podczas gdy fundusze emerytalne, towarzystwa ubezpieczeniowe itp. Są komandytariuszami.

Odszkodowanie

Płatności na rzecz zarządzających funduszami venture capital obejmują wynagrodzenie za zarządzanie i odsetki. W zależności od firmy około 20% zysków trafia do spółki zarządzającej funduszem private equity, a reszta trafia do komandytariuszy, którzy zainwestowali w fundusz. Komplementariuszom zazwyczaj przysługuje również dodatkowa opłata w wysokości 2%.

Pozycje w firmie VC

Ogólna struktura ról w firmie venture capital różni się w zależności od firmy, ale można je podzielić na mniej więcej trzy pozycje:

• Współpracownicy zwykle przychodzą do firm VC z doświadczeniem w doradztwie biznesowym lub finansach, a czasem mają dyplom z biznesu. Mają tendencję do bardziej analitycznej pracy, analizy modeli biznesowych, trendów branżowych i podsekcji, a także pracują z firmami z portfela firmy. Ci, którzy pracują jako „młodszy współpracownik” i mogą przejść do „starszego współpracownika” po kilku konsekwentnych latach.
• Dyrektor to specjalista średniego szczebla, zwykle zasiadający w zarządach spółek portfelowych i odpowiedzialny za zapewnienie, że działają one bez większych problemów. Odpowiadają również za identyfikowanie możliwości inwestycyjnych, w które firma mogłaby inwestować, oraz negocjowanie warunków zarówno przejęcia, jak i wyjścia.
• Zleceniodawcy znajdują się na „ścieżce partnera” w zależności od zwrotów, jakie mogą wygenerować z zawartych umów. Partnerzy koncentrują się głównie na identyfikowaniu obszarów lub konkretnych firm, w które warto inwestować, zatwierdzaniu transakcji, czy to inwestycji, czy wyjść, czasami zasiadaniu w zarządzie spółek portfelowych i generalnie reprezentowaniu firmy.

Przykład z prawdziwego świata

Tim Draper jest przykładem inwestora venture capital, który zbudował wielką fortunę, inwestując w wczesne i ryzykowne firmy. Podczas wywiadu z  The Entrepreneur, Draper stwierdza, że ​​opiera swoje decyzje na inwestowaniu w te wczesne firmy, wyobrażając sobie, co może się stać z firmą, jeśli odniosą sukces. Draper był wczesnym inwestorem w gigantów nowoczesnych technologii i mediów społecznościowych, w tym Twittera, Skype’a i Ringa, a także jest wczesnym inwestorem Bitcoin.