Użyteczność

Co to jest użyteczność?

Użyteczność to termin z ekonomii, który odnosi się do całkowitej satysfakcji z konsumpcji towaru lub usługi. Teorie ekonomiczne oparte na racjonalnym wyborze zwykle zakładają, że konsumenci będą dążyć do maksymalizacji swojej użyteczności. Ekonomiczna użyteczność towaru lub usługi jest ważna do zrozumienia, ponieważ bezpośrednio wpływa na popyt, a tym samym na cenę tego towaru lub usługi. W praktyce nie da się zmierzyć i określić ilościowo użyteczności konsumenta. Jednak niektórzy ekonomiści uważają, że mogą pośrednio oszacować użyteczność danego dobra lub usługi ekonomicznej, stosując różne modele.

Zrozumienie użyteczności

Definicja użyteczności w ekonomii wywodzi się z pojęcia użyteczności. Dobro ekonomiczne zapewnia użyteczność w stopniu, w jakim jest użyteczne do zaspokojenia potrzeb lub potrzeb konsumenta. Różne szkoły myślenia różnią się co do tego, jak modelować użyteczność ekonomiczną i mierzyć użyteczność towaru lub usługi. Użyteczność w ekonomii została po raz pierwszy wymyślona przez znanego osiemnastowiecznego szwajcarskiego matematyka Daniela Bernoulliego. Od tego czasu teoria ekonomiczna rozwinęła się, prowadząc do różnych rodzajów użyteczności ekonomicznej.

Porządkowa użyteczność

Wcześni ekonomiści hiszpańskiej tradycji scholastycznej z XIII i XIV wieku opisywali ekonomiczną wartość dóbr jako wynikającą bezpośrednio z tej właściwości użyteczności i opierali swoje teorie cen i wymiany pieniężnej. Ta koncepcja użyteczności nie została skwantyfikowana, ale jakościowa właściwość dobra gospodarczego. Później ekonomiści, szczególnie ci ze szkoły austriackiej, rozwinęli tę ideę w porządkową teorię użyteczności lub ideę, że jednostki mogą uporządkować lub sklasyfikować użyteczność różnych odrębnych jednostek dóbr ekonomicznych.

Austriacki ekonomista Carl Menger, w odkryciu znanym jako rewolucja marginalna, wykorzystał tego rodzaju ramy, aby pomóc mu rozwiązać paradoks diamentowo-wodny, który dręczył wielu poprzednich ekonomistów. Ponieważ pierwsze dostępne jednostki dowolnego dobra gospodarczego będą przeznaczone do zastosowań o najwyższej wartości, a kolejne jednostki do zastosowań o niższej wartości, ta porządkowa teoria użyteczności jest przydatna do wyjaśnienia prawa malejącej użyteczności krańcowej i podstawowych ekonomicznych praw podaży. i popyt.

Cardinal Utility

Dla Bernoulliego i innych ekonomistów użyteczność jest modelowana jako wymierna lub kardynalna własność dóbr ekonomicznych, które konsumuje dana osoba. Aby pomóc w tym ilościowym pomiarze satysfakcji, ekonomiści przyjmują jednostkę znaną jako „narzędzie”, która reprezentuje poziom satysfakcji psychologicznej, jaką dany dobro lub usługa generuje dla podgrupy osób w różnych sytuacjach. Koncepcja mierzalnego wykorzystania umożliwia traktowanie teorii ekonomii i relacji za pomocą symboli matematycznych i obliczeń.

Oddziela jednak teorię użyteczności ekonomicznej od rzeczywistej obserwacji i doświadczenia, ponieważ „utils” nie można w rzeczywistości obserwować, mierzyć ani porównywać między różnymi dobrami ekonomicznymi ani między jednostkami.

Jeśli na przykład osoba oceniła, że ​​kawałek pizzy przyniesie 10 sztućców, a z miski makaronu 12 naczyń, będzie wiedział, że jedzenie makaronu będzie bardziej satysfakcjonujące. Dla producentów pizzy i makaronów świadomość, że ze średniej miski makaronu uzyskają dwa dodatkowe naczynia, pomoże im wycenić makaron nieco wyżej niż pizzę.

Ponadto zużycie mediów może się zmniejszyć wraz ze wzrostem liczby konsumowanych produktów lub usług. Pierwszy kawałek pizzy może przynieść 10 sztućców, ale w miarę konsumowania większej ilości pizzy naczynia mogą się zmniejszać, gdy ludzie będą najedzeni. Proces ten pomoże konsumentom zrozumieć, jak zmaksymalizować ich użyteczność, alokując swoje pieniądze między różne rodzaje towarów i usług, a także pomoże firmom zrozumieć, jak ustrukturyzować wielopoziomowe ceny.