Czy ubezpieczyciele gwarantują sprzedaż całej emisji IPO?
Kiedy młoda firma decyduje się na sprzedaż akcji w ramach pierwszej oferty publicznej (IPO), kontaktuje się z bankiem inwestycyjnym w celu zarządzania tym procesem. To zespół subemitentów, który pomoże ustalić cenę akcji, opisać ją i sprzedać potencjalnym inwestorom, udokumentować jej sytuację finansową, przedłożyć wymagane dokumenty prawne, a na koniec zadebiutować na giełdzie.
Kluczowe wnioski
- W ramach transakcji kupna subemitent kupuje wszystkie dostępne akcje w celu odsprzedaży swoim klientom.
- W ramach najkorzystniejszej transakcji gwarant nie ponosi odpowiedzialności za sprzedaż wszystkich udziałów i pobiera opłatę zryczałtowaną za swoje usługi.
- W pierwszej ofercie publicznej może brać udział kilku subemitentów, z których jeden może odgrywać wiodącą rolę w przygotowaniu i wprowadzeniu akcji do obrotu.
Subemitent może, ale nie musi, udzielić gwarancji pomyślnej sprzedaży wszystkich akcji udostępnionych w ofercie publicznej.
Zrozumienie roli ubezpieczyciela
Każda transakcja jest różna, w szczególności pod względem wysokości ryzyka, które subemitent zgadza się przyjąć, oraz sposobu, w jaki subemitent otrzyma rekompensatę. Dwa najczęstsze rodzaje gwarantowania emisji to transakcje kupna i umowy typu „best prób”.
- W ramach kupionej transakcji subemitent wykupuje całą emisję IPO, a następnie odsprzedaje ją swoim klientom, którymi mogą być przede wszystkim duzi inwestorzy instytucjonalni. Wynagrodzenie gwaranta jest różnicą między ceną, jaką subemitent płaci za akcje, a ceną, jaką otrzymuje przy ich odsprzedaży. W takim przypadku ubezpieczyciele ponoszą całe ryzyko sprzedaży emisji akcji. Chcą znaleźć nabywców na całą nową emisję, zamiast siedzieć na niesprzedanych akcjach.
- W ramach umowy typu „ dołożenie wszelkich starań ” subemitent nie może nabyć żadnych akcji w ramach oferty publicznej. Gwarantuje jedynie, że dołoży wszelkich starań, aby sprzedać emisję inwestorom po możliwie najlepszej cenie. W przeciwieństwie do kupionej transakcji, nie ma żadnych konsekwencji dla gwaranta, jeśli cała emisja nie zostanie sprzedana. To firma emitująca będzie skazana na wszelkie niesprzedane akcje. Ponieważ wiąże się to z mniejszym ryzykiem, zyski subemitenta są ograniczone, nawet jeśli emisja dobrze się sprzedaje. W takim przypadku subemitent jest wynagradzany zryczałtowaną opłatą.
Rzadziej występuje umowa „wszystko albo nic”. Spółka i jej subemitent uzgadniają, że oferta publiczna zostanie anulowana, jeśli wszystkie akcje nie zostaną sprzedane.
Kim są ubezpieczyciele
Subemitenci IPO to jedne z największych światowych nazwisk w bankowości i inwestycjach. Są to między innymi Credit Suisse, JPMorgan i Merrill Lynch.
W pierwszej ofercie publicznej często bierze udział więcej niż jeden subemitent, przy czym jeden główny subemitent pełni najważniejszą rolę. To jest „bookrunner”. Pozostali subemitenci stają się „współmenedżerami”, ponosząc mniejszą część odpowiedzialności za powodzenie oferty publicznej i mniejszy procent wpływów.