Ultimate Oscillator

Co to jest Ultimate Oscillator?

Ultimate Oscillator to wskaźnik techniczny, który został opracowany przez Larry’ego Williamsa w 1976 r., Aby mierzyć dynamikę cen aktywów w wielu ramach czasowych. Wykorzystując średnią ważoną z trzech różnych ram czasowych, wskaźnik charakteryzuje się mniejszą zmiennością i mniejszą liczbą sygnałów handlowych w porównaniu z innymi oscylatorami, które opierają się na jednym przedziale czasowym. Sygnały kupna i sprzedaży są generowane po rozbieżnościach. Oscylator Ostatecznie generuje mniej sygnałów dywergencji niż inne oscylatory ze względu na konstrukcję wieloczasową.

Wzór na najlepszy oscylator to:

Jak obliczyć ostateczny oscylator

1. Oblicz presję kupna (BP), która jest ceną zamknięcia okresu pomniejszoną o dołek z tego okresu lub poprzedniego zamknięcia, w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa. Zapisz te wartości dla każdego okresu, ponieważ zostaną zsumowane z ostatnich siedmiu, 14 i 28 okresów, aby utworzyć sumę BP.
2. Oblicz rzeczywisty zakres (TR), który jest maksimum w bieżącym okresie lub poprzednim zamknięciem, w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa, minus najniższa wartość najniższego poziomu w bieżącym okresie lub poprzedniego zamknięcia. Zapisz te wartości dla każdego okresu, ponieważ zostaną zsumowane z ostatnich siedmiu, 14 i 28 okresów, aby utworzyć sumę TR.
3. Oblicz średnią7, 14 i 28, korzystając z obliczeń sum BP i TR z kroku pierwszego i drugiego. Na przykład, Średnia 7 BP Sum to obliczone wartości BP zsumowane z ostatnich siedmiu okresów.
4. Oblicz ostateczny oscylator, używając wartości Average7, 14 i 28. Średnia7 ma wagę czterech, Średnia14 ma wagę dwóch, a Średnia28 ma wagę jeden. Zsumuj wagi w mianowniku (w tym przypadku suma wynosi siedem, czyli 4 + 2 + 1). Pomnóż przez 100, gdy inne obliczenia zostaną zakończone.

Co mówi Ci Ultimate Oscillator?

Ultimate Oscillator jest wskaźnikiem ograniczonym do zakresu, którego wartość waha się między 0 a 100. Podobnie jak w przypadku wskaźnika siły względnej (RSI), poziomy poniżej 30 są uważane za wyprzedane, a poziomy powyżej 70 są uważane za wykupione. Sygnały handlowe są generowane, gdy cena porusza się w przeciwnym kierunku niż wskaźnik i są oparte na trzystopniowej metodzie.

Larry Williams opracował Ultimate Oscillator w 1976 r. I opublikował go w magazynie Stocks & Commodities w 1985 r. Z wieloma oscylatorami pędu korelującymi zbyt mocno z krótkoterminowymi ruchami cen, Williams opracował Ultimate Oscillator, aby uwzględnić wiele ram czasowych, aby wygładzić ruchy wskaźnika i zapewnić bardziej wiarygodny wskaźnik pędu, z mniejszą liczbą fałszywych rozbieżności.

Fałszywe rozbieżności są powszechne w oscylatorach, które używają tylko jednego przedziału czasowego, ponieważ gdy cena rośnie, oscylator gwałtownie rośnie. Nawet jeśli cena nadal rośnie, oscylator ma tendencję do spadku, tworząc rozbieżność, mimo że cena może nadal wykazywać silny trend.

Aby wskaźnik generował sygnał kupna, Williams zalecił trzystopniowe podejście.

• Po pierwsze, musi powstać bycza dywergencja. Dzieje się tak, gdy cena osiąga niższy dołek, ale wskaźnik jest na wyższym dołku.
• Po drugie, pierwsze minimum dywergencji (niższe) musiało być poniżej 30. Oznacza to, że dywergencja rozpoczęła się od terytorium wyprzedaży i jest bardziej prawdopodobne, że spowoduje odwrócenie ceny w górę.
• Po trzecie, ostateczny oscylator musi wznieść się powyżej wysokiego dywergencji. Wysoki poziom dywergencji to najwyższy punkt między dwoma dołkami dywergencji.

Williams stworzył tę samą trzystopniową metodę dla sygnałów sprzedaży.

• Po pierwsze, musi powstać niedźwiedzia dywergencja. Dzieje się tak, gdy cena osiąga wyższy szczyt, ale wskaźnik jest niższy.
• Po drugie, pierwszy najwyższy poziom dywergencji (wyższy) musi być powyżej 70. Oznacza to, że dywergencja rozpoczęła się od wykupionego terytorium i jest bardziej prawdopodobne, że spowoduje odwrócenie ceny w dół.
• Po trzecie, ostateczny oscylator musi spaść poniżej dołka dywergencji. Dołek dywergencji to najniższy punkt między dwoma szczytami dywergencji.

Różnica między ostatecznym oscylatorem a oscylatorem stochastycznym

Ultimate Oscillator ma trzy okresy lub ramy czasowe. Stochastic Oscillator ma tylko jeden. Ultimate Oscillator zazwyczaj nie zawiera linii sygnałowej (można ją dodać), podczas gdy Stochastic tak. Chociaż oba wskaźniki generują sygnały handlowe w oparciu o dywergencję, sygnały te będą różne ze względu na różne obliczenia. Ponadto Ultimate Oscillator wykorzystuje trzystopniową metodę handlu dywergencją.

Ograniczenia korzystania z Ultimate Oscillator

Chociaż trzystopniowa metoda handlu dla wskaźnika może pomóc wyeliminować niektóre słabe transakcje, eliminuje również wiele dobrych. Dywergencja nie występuje we wszystkich punktach odwrócenia ceny. Ponadto, zwrot nie zawsze nastąpi z wykupionego lub wyprzedanego terytorium. Również oczekiwanie, aż oscylator przesunie się powyżej szczytu dywergencji (bycza dywergencja) lub poniżej najniższego poziomu dywergencji (dywergencja niedźwiedzia) może oznaczać słaby punkt wejścia, ponieważ cena mogła już znacznie spadać w kierunku odwrócenia.

Podobnie jak w przypadku wszystkich wskaźników, Ultimate Oscillator nie powinien być używany w izolacji, ale raczej jako część pełnego planu handlowego. Taki plan będzie zazwyczaj obejmował inne formy analizy, takie jak analiza cen, inne wskaźniki techniczne i / lub analiza fundamentalna.