Efekt handlowy

Jaki jest efekt handlowy?

Efekt handlowy mierzy efektywność zarządzającego portfelem, porównując zwrot z jego portfela ze zwrotami z wybranego benchmarku.

Zrozumienie efektu handlowego

Efekt handlowy to różnica w wynikach między portfelem aktywnego inwestora a wybranym punktem odniesienia. Aktywne inwestowanie wymaga praktycznego podejścia i wymaga, aby ktoś działał w roli zarządzającego portfelem. W przypadku aktywnego inwestowania celem jest sprawdzenie, czy skład portfela inwestora, w tym wszelkie zmiany dokonane w obserwowanym okresie, wypadł lepiej lub gorzej niż benchmark. Efekt handlowy można również wykorzystać do określenia, czy inwestowanie aktywne (handel) jest lepsze niż inwestowanie pasywne (kup i trzymaj).

Wybrany wzorzec musi mieć znaczenie dla mierzonego portfela oraz musi być szeroko rozpoznawany i stosowany. Na przykład indeks S&P 500 byłby odpowiednim punktem odniesienia do pomiaru portfela inwestora, który składa się głównie z akcji, chociaż można go również wykorzystać do pomiaru wyników portfeli złożonych z innych klas aktywów.

Efekt handlowy służy inwestorom do ilościowego określenia wyników zarządzającego portfelem. Odpowiada na proste pytanie, czy zarządzający (lub inwestor) wnosi wartość dodaną, wprowadzając korekty w portfelu. Jeśli benchmark, taki jak indeks obligacji korporacyjnych Dow Jones, przewyższa aktywnie zarządzany portfel obligacji, wówczas zarządzający portfelem odejmuje wartość dla inwestora. Jeśli portfel obligacji zarabia więcej niż indeks obligacji, to zmiany w składzie portfela zwiększyły wartość inwestorów, wskazując na dobrą strategię zarządzania.

Efekt handlowy i portfele obligacji

Liczne i złożone czynniki mogą wpływać na zwrot z portfela obligacji. Jednym z powodów braku mierników wyników portfela obligacji był fakt, że przed 1970 rokiem większość zarządzających portfelami obligacji stosowała strategie kup i trzymaj, więc ich wyniki prawdopodobnie nie różniły się zbytnio. W tej epoce stopy procentowe były stosunkowo stabilne, więc na aktywnym zarządzaniu portfelami obligacji niewiele można było zyskać. Otoczenie na rynku obligacji uległo znacznej zmianie pod koniec lat 70. i 80. XX wieku, kiedy stopy procentowe wzrosły dramatycznie i stały się bardziej zmienne.

Chociaż techniki oceny wyników portfela akcji istnieją od prawie 40 lat, porównywalne techniki badania wyników portfela obligacji zostały zapoczątkowane niedawno, kiedy rynek obligacji znacznie się zmienił z powodu dramatycznego wzrostu stóp procentowych i  zmienności.

Ta zmiana stworzyła zachętę do handlu obligacjami, a ten trend w kierunku aktywnego zarządzania doprowadził do bardziej rozproszonych wyników zarządzających portfelami obligacji. To zróżnicowanie wyników z kolei stworzyło zapotrzebowanie na techniki, które pomogłyby inwestorom w ocenie wyników zarządzających portfelami obligacji. Modele oceny obligacji zazwyczaj uwzględniają ogólne czynniki rynkowe i wpływ wyboru poszczególnych obligacji.

Ta technika pomiaru efektu handlowego rozbija zwrot w oparciu o czas trwania obligacji jako kompleksową miarę ryzyka, ale nie uwzględnia różnic w ryzyku niewykonania zobowiązania. W szczególności technika nie rozróżnia między obligacjami AAA o okresie trwania ośmiu lat a obligacjami BBB o tym samym czasie trwania, co mogłoby wyraźnie wpłynąć na wyniki. Na przykład zarządzający portfelem, który zainwestował w obligacje BBB, mógłby uzyskać bardzo pozytywny efekt analizy po prostu dlatego, że obligacje były niższej jakości.