Wartość w inwestowaniu odpowiedzialnym społecznie
Kiedyś uważane za niszowy obszar praktyki inwestycyjnej, inwestowanie odpowiedzialne społecznie (SRI) obejmuje obecnie szeroką publiczność inwestycyjną, w tym osoby fizyczne, w tym osoby o dużej wartości netto i nie tylko, oraz instytucje, takie jak plany emerytalne, fundusze i fundacje. Zasady religijne, przekonania polityczne, określone wydarzenia i szeroki zakres odpowiedzialności korporacyjnej – takie jak zielone inwestycje i opieka społeczna – wszystko to napędza tę praktykę inwestycyjną.
Przykłady inwestowania odpowiedzialnego społecznie
Inwestowanie odpowiedzialne społecznie jest wyrazem oceny wartości inwestora, z której można skorzystać na kilka podejść.
- Jednym z przykładów jest sytuacja, w której inwestor unika firm lub branż, które oferują produkty lub usługi, które inwestor postrzega jako szkodliwe. Przemysł tytoniowy, alkoholowy i obronny są powszechnie unikane przez ludzi, którzy starają się być inwestorami odpowiedzialnymi społecznie.
- Innym jest rozważenie rankingu wyników pod kątem tego, jak dobrze firma radzi sobie nie tylko pod względem wskaźników finansowych, ale także pod względem kwestii społecznych, środowiskowych, ładu korporacyjnego i etycznych.
- Jeszcze inna wiąże się z aktywnym zaangażowaniem akcjonariuszy spółki i jej kierownictwa.
- Wreszcie, jest taktyka aktywistyczna, która polega na tym, że inwestor opowiada się za określonymi kwestiami.
Jedno lub połączenie tych podejść może być kluczowym czynnikiem w procesie zarządzania portfelem i nadzoru powierniczego. Ponadto praktyka ta ma charakter globalny, a różne podejścia są podkreślane w różnych krajach jako funkcja ich kultury, rządu, otoczenia biznesowego i wzajemnych relacji między tymi czynnikami.
To, co liczy się jako społecznie odpowiedzialne lub nie, doprowadziło do różnych opinii na temat tego, czy te podejścia przynoszą konkurencyjne zyski.
Na czyją korzyść?
Inwestorzy świadomi społecznie mogą przyjmować bardziej holistyczne spojrzenie na firmę podczas podejmowania decyzji inwestycyjnych – patrząc na to, jak służy ona swoim interesariuszom, a także wierzycielom, zarządowi, pracownikom, społeczności, klientom i dostawcom. W tym kontekście inwestycje odpowiedzialne społecznie mają na celu maksymalizację dobrobytu ludzi i ich środowiska, przy jednoczesnym uzyskaniu zwrotu z inwestycji, który jest zgodny z celami inwestora.
Pozornie te dwa pojęcia mogą wydawać się sprzeczne. Na przykład, takie podejście może wiązać się z ukrytym kosztem w zakresie, w jakim unika się dochodowych firm i sektorów. Tytoń, alkohol, broń palna i hazard to dochodowe branże.
Jednak dla świadomego społecznie inwestora ich włączenie do portfela nie spełniłoby jego celów, jakim jest życie w świecie pozbawionym konfliktów oraz prawnych środków pobudzających i depresyjnych. Jak w przypadku każdego podejścia inwestycyjnego, inwestor świadomy społecznie musi:
- Zdefiniuj jego, ją lub jego ryzyko i zwróć cele i ograniczenia.
- W tym drugim przypadku inwestor musi określić, jakie są jego społecznie świadome ograniczenia. Mogą się one znacznie różnić w zależności od inwestora. Muzułmanie, którzy chcą przestrzegać prawa szariatu, wykluczą wszelkie firmy związane z produkcją, sprzedażą i dystrybucją alkoholu oraz wszelkie instytucje finansowe udzielające pożyczek i wszelkie firmy czerpiące zyski z hazardu.
- Inwestorzy sprzeciwiający się konfliktom zbrojnym jako sposobowi rozwiązywania sporów mogą unikać jakiejkolwiek firmy lub branży związanej z obronnością, bezpieczeństwem narodowym lub bronią palną.
- Gdy inwestor zdefiniuje swoje ograniczenia, musi zdecydować o podejściu do ich wdrożenia, czy będzie to zastosowanie ekranów włączających lub wykluczających, kryteria najlepszych praktyk czy rzecznictwo. Rodzaj inwestora może determinować najbardziej odpowiednie podejście. Na przykład rzecznictwo i dialog z firmą lub branżą byłyby lepiej dostosowane do dużego publicznego funduszu emerytalnego. Rozważmy prace CalPERS lub szwajcarskiego miliardera Martina Ebnera, ten ostatni jest przykładem indywidualnego aktywizmu akcjonariuszy. Z kolei indywidualny inwestor współpracujący z doradcą uznałby proces screeningu za bardziej wykonalny.
- Inwestowanie społeczne wiąże się z ukrytymi kosztami – zyskami potencjalnie utraconymi w wyniku wykluczenia firm z niedopuszczalnymi produktami lub praktykami biznesowymi – i jawnymi kosztami. Dla tych, którzy rozważają aktywne podejście, opłaty za transakcje giełdowe i fundusze inwestycyjne są zwykle nieco wyższe. Inwestorom poszukującym zarządzania pasywnego jest mniej indeksów do replikacji.
- Dywersyfikacja jest zawsze ważną kwestią. Ekrany mogą utrudniać ten proces, nieumyślnie lub w inny sposób.
Wydaje się, że wykorzystanie tego typu tradycyjnych ram inwestycyjnych ułatwi zarządzanie procesem, o ile inwestor starannie rozważy koszty i korzyści tego typu podejścia inwestycyjnego.
Jednak mogłoby się wydawać, że istnieje dylemat, w czyje rogach inwestor byłby niezmiennie wbijany. Na przykład, jeśli inwestowanie w takie „podstępne” produkty jak alkohol i tytoń jest przekleństwem dla świadomego społecznie inwestora, to co z sektorem transportu i energetyki?
W końcu produkty muszą być wysłane do punktu sprzedaży, co wymaga różnych środków transportu, a co za tym idzie paliwa. Tego typu względy sprawiają, że precyzyjne określenie celów inwestycyjnych odpowiedzialnych społecznie jest tym bardziej istotne.
W zależności od indywidualnego punktu widzenia, firmy mogą wykazywać cechy, które są zarówno nieodpowiedzialne, jak i odpowiedzialne.
Podsumowanie
Inwestowanie odpowiedzialne społecznie odzwierciedla wartości inwestora. Chociaż możliwości w tej dziedzinie zarządzania inwestycjami znacznie wzrosły, nie można ignorować najlepszych praktyk inwestowania.
Inwestorzy muszą jasno określić swoje cele, podejmując tego rodzaju podejście, rozpoznając potencjalne kompromisy i jasno określając politykę uwzględniającą wszystkie zmienne, starając się zmaksymalizować dobro, a nie to, co jest obfite i obfite.
Zarządzanie ryzykiem i zwracanie uwagi na koszty są niezbędne. Badania wydają się wskazywać, że wyniki inwestowania świadomego społecznie nie są bardziej istotne statystycznie niż bardziej konwencjonalne podejście.