Strukturyzowane produkty inwestycyjne (SIP)

Ważny

9 grudnia 2020 r. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) przyjęła nowe zasady mające na celu modernizację infrastruktury gromadzenia, konsolidacji i rozpowszechniania danych rynkowych dotyczących akcji notowanych na tutaj.

Zrozumienie strukturyzowanych produktów inwestycyjnych (SIP)

Inwestycja strukturyzowana może mieć różny zakres i złożoność, często w zależności od tolerancji ryzyka inwestora. SIP zazwyczaj wiążą się z ekspozycją na rynki instrumentów o stałym dochodzie i instrumenty pochodne. Inwestycja strukturyzowana często zaczyna się od tradycyjnego zabezpieczenia, takiego jak konwencjonalna obligacja o ratingu inwestycyjnym lub świadectwo depozytowe (CD), i zastępuje zwykłe cechy płatności (takie jak okresowe kupony i ostateczny kapitał) nietradycyjnymi spłatami, które nie pochodzą z własne przepływy pieniężne emitenta, ale wynikają z wyników jednego lub większej liczby aktywów bazowych.

Prostym przykładem produktu strukturyzowanego jest płyta CD o wartości 1000 USD, która wygasa za trzy lata. Nie oferuje tradycyjnych płatności odsetek, zamiast tego roczna płatność odsetek jest oparta na wynikach indeksu giełdowego Nasdaq 100. Jeśli indeks rośnie, inwestor zarabia część zysku. Jeśli indeks spadnie, inwestor po trzech latach nadal otrzyma zwrot 1000 $. Ten rodzaj produktu jest połączeniem CD o stałym dochodzie z długoterminową opcją kupna na indeks Nasdaq 100.

Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) rozpoczęła analizę strukturyzowanych obligacji w 2018 r. Z powodu powszechnej krytyki ich nadmiernych opłat i braku przejrzystości. Na przykład w 2018 roku Wells Fargo Advisors LLC zgodziła się zapłacić 4 miliony dolarów i zwrócić nieuczciwie zdobyte zyski w celu uregulowania opłat SEC po tym, jak stwierdzono, że przedstawiciele firmy aktywnie zachęcali ludzi do kupowania i sprzedawania jednego z ich produktów strukturyzowanych, który miał być kupowane i trzymane do terminu zapadalności. Ta kumulacja transakcji generowała duże prowizje dla banku i zmniejszała zwroty dla inwestorów.

SIP i Rainbow Note

Produkty strukturyzowane przyciągają inwestorów dzięki możliwości dostosowywania ekspozycji na różne rynki. Na przykład tęczowy banknot oferuje ekspozycję na więcej niż jeden instrument bazowy. Tęczowa notatka może wywodzić wartość wyników z trzech stosunkowo nisko skorelowanych aktywów, takich jak indeks amerykańskich akcji Russell 3000, indeks MSCI Pacific Ex-Japan i indeks kontraktów terminowych na towary Dow-AIG. Ponadto dołączenie funkcji retrospekcji do tego produktu strukturyzowanego mogłoby dodatkowo obniżyć zmienność poprzez „wygładzanie” zwrotów w czasie.

W przypadku instrumentu retrospektywnego wartość instrumentu bazowego nie jest oparta na jego ostatecznej wartości w momencie wygaśnięcia, ale na optymalnej wartości przejętej w okresie obowiązywania obligacji (np. Miesięcznie lub kwartalnie). W świecie opcji zbiega się to również z opcją azjatycką  (aby odróżnić instrument od opcji europejskich czy amerykańskich ). Połączenie tego typu cech może zapewnić jeszcze bardziej atrakcyjne właściwości dywersyfikacyjne.

To pokazuje, że produkty strukturyzowane mogą obejmować zarówno stosunkowo prosty przykład płyty CD wspomniany wcześniej, jak i bardziej egzotyczną wersję omawianą tutaj.

Plusy i minusy

Zalety SIP obejmują dywersyfikację wykraczającą poza typowe aktywa. Inne korzyści zależą od rodzaju produktu strukturyzowanego, ponieważ każdy z nich jest inny. Korzyści te mogą obejmować ochronę kapitału, niską zmienność, efektywność podatkową, większe zwroty niż zapewniają aktywa bazowe ( dźwignia finansowa ) lub dodatnie zyski w środowiskach o niskim dochodzie.

Wady obejmują złożoność, która może prowadzić do nieznanych zagrożeń. Opłaty mogą być dość wysokie, ale często są ukryte w strukturze wypłat lub w spreadzie opłat bankowych za wejście i wyjście z pozycji. Istnieje ryzyko kredytowe, gdy bank inwestycyjny wspiera SIP. Płynność SIP jest zwykle niewielka lub nie ma jej wcale, więc inwestorzy muszą przyjąć cenę, którą podaje bank inwestycyjny, lub mogą w ogóle nie być w stanie wyjść przed terminem zapadalności. I chociaż produkty te mogą oferować pewne korzyści z dywersyfikacji, nie zawsze jest jasne, dlaczego są potrzebne lub w jakich okolicznościach są potrzebne, poza generowaniem opłat z tytułu sprzedaży dla banku inwestycyjnego, który je tworzy.

Prawdziwy przykład strukturyzowanych produktów inwestycyjnych (SIP)

Przykładowo załóżmy, że inwestor zgadza się zainwestować 100 USD w produkt strukturyzowany w oparciu o wyniki indeksu giełdowego S&P 500. Im bardziej rośnie indeks S&P 500, tym więcej wart jest produkt strukturyzowany. Ale jeśli S&P 500 spadnie, inwestor nadal odzyskuje swoje 100 $ w terminie zapadalności.

Za tę usługę bank pobiera kilka opłat lub generuje przychody na kilka różnych sposobów. Może ograniczyć, ile może zarobić inwestor, a zatem wszystko, co S&P 500 przekroczy ten limit, jest zyskiem banku, a nie inwestora. Bank może również pobrać opłatę. Może to nie być oczywiste, ale raczej uwzględnione w wypłatach. Na przykład S&P 500 może wymagać wzrostu o 5% w pierwszym roku, aby klient mógł otrzymać wypłatę w wysokości 2%. Jeśli S&P 500 wzrośnie mniej niż to, wypłata zmniejszy się proporcjonalnie. Inwestor może nic nie otrzymać, jeśli S&P 500 wzrośnie o 3% lub mniej, co jest zyskiem banku.

Ten produkt łączy w sobie CD lub obligację z opcją kupna na indeks S&P 500. Bank może wziąć odsetki, które zapłaciłby, i kupić opcje kupna. Pomaga to chronić kapitał początkowy, jednocześnie zapewniając potencjalny zysk w przypadku wzrostu indeksu giełdowego. Bank może również zabezpieczyć każdą ekspozycję, jaką może wygenerować na bardziej złożonych produktach strukturyzowanych, co oznacza, że ​​zazwyczaj nie przejmuje się tym, w jaki sposób porusza się rynek.