Plan oszczędzania zapasów
Co to jest plan oszczędzania zapasów?
W planie oszczędzania akcji niektóre kanadyjskie prowincje zapewniają ulgi podatkowe rezydentom, którzy kupują pierwsze oferty publiczne ( IPO ) lokalnych firm. Plany oszczędzania zapasów mają na celu zachęcenie osób o średnich i wysokich dochodach do inwestowania w gospodarki prowincji w celu promowania rozwoju lokalnych przedsiębiorstw. Istnieją również plany oszczędzania zapasów w innych krajach, ale są one nieco inne. Na przykład termin „plan oszczędzania zapasów” opisuje typ programu inwestycyjnego opartego na uśrednieniu kosztu dolara ( DCA ) stosowanego w Hongkongu.
Kluczowe wnioski
- W planie oszczędzania akcji niektóre kanadyjskie prowincje zapewniają ulgi podatkowe rezydentom, którzy kupują pierwsze oferty publiczne (IPO) lokalnych firm.
- Chociaż podobne plany istnieją w kilku krajach, najbardziej znane plany oszczędzania na akcjach znajdują się w prowincjach Kanady, takich jak Alberta, Ontario i Quebec.
- Korzyści podatkowe wynikające z planu oszczędzania akcji dla inwestorów są oczywiste, ale są też inne korzyści.
- Zdecydowanie najważniejszą wadą planu oszczędzania akcji dla inwestorów jest brak dywersyfikacji.
Zrozumienie planów oszczędzania zapasów
Chociaż podobne plany istnieją w kilku krajach, najbardziej znane plany oszczędzania na akcjach znajdują się w prowincjach Kanady, takich jak Alberta, Ontario i Quebec. Prowincje kanadyjskie mają własne, unikalne plany oszczędzania zapasów. Quebec Stock Savings Plan (QSSP) został wprowadzony w 1979 roku i jest planem dla kanadyjskiej prowincji Quebec. Ten konkretny plan zapewnia ulgi podatkowe mieszkańcom Quebecu, którzy kupują nowe emisje akcji od lokalnych firm z Quebecu. W marcu 2012 r. Akcje Nemaska Lithium, firmy poszukiwawczo-rozwojowej w regionie James Bay w Quebecu, zostały wymienione jako „ważne akcje” i zostały zakwalifikowane do planu oszczędności akcji prowincji. Innym ważnym kanadyjskim planem oszczędzania na akcjach jest Alberta Stock Savings Plan (ASSP) – program, który wszedł w życie 1 lutego 1986 r.
Ogólnie rzecz biorąc, uczestnicy planu oszczędzania akcji mogą przeznaczyć do 10% swoich zarobków na zakup kwalifikowanych akcji. Zainteresowani inwestorzy powinni najpierw skontaktować się z wykwalifikowanymi pośrednikami-dealerami, aby upewnić się, że kwalifikują się do udziału w programie. Jeśli tak, dealer przygotowałby plan w imieniu inwestora i zabezpieczył kwalifikujące się udziały w imieniu inwestora. Ten broker-dealer byłby odpowiedzialny za prowadzenie rachunku, rejestrowanie wszystkich transakcji i dostarczanie inwestorom rocznych sprawozdań. Sprawozdania zawierają takie pozycje, jak koszty nabycia, maksymalną potencjalną ulgę podatkową na zakup kwalifikujących się akcji oraz koszt zbycia wszystkich akcji wycofanych z programu w ciągu roku.
Uczestnicy programów oszczędzania na akcje mogą inwestować jedynie w „uprawnione akcje” przedsiębiorstw, które muszą nabyć świadectwa kwalifikacyjne. Korporacja może uzyskać taką dokumentację, zwracając się do odpowiedniego skarbnika prowincji. Firma musi również spełniać określone kryteria. Jeśli certyfikat zostanie przyznany, zaklasyfikuje korporację jako „wschodzącą”, „dojrzałą” lub „rozwijającą się”, w zależności od jej majątku obrotowego i profilu przychodów.
Kryteria kwalifikacyjne nakładają znaczne ograniczenia na to, które firmy kwalifikują się do planów oszczędnościowych.
Korzyści z planów oszczędzania zapasów
Korzyści podatkowe wynikające z planu oszczędzania akcji dla inwestorów są oczywiste, ale są też inne korzyści. Kanada jest jednym z najbardziej stabilnych i najlepiej prosperujących krajów na świecie. Tak więc Kanadyjczycy mogą uniknąć ryzyka politycznego związanego z inwestowaniem w mniej stabilnych krajach, dokonując lokalnych inwestycji w plany oszczędzania na akcjach. Spółki objęte planami oszczędzania akcji mają charakter lokalny, są zazwyczaj małe i często są nowe. To połączenie oznacza, że inwestorzy mają większy wpływ na spółki.
Plany oszczędzania zapasów zapewniają również korzyści władzom prowincji. Chociaż tracą dochody podatkowe, dając ulgi podatkowe planom oszczędzania akcji, otrzymują również więcej pieniędzy z powodu zwiększonych inwestycji w gospodarkę. Więcej inwestycji oznacza więcej kapitału, co podnosi wydajność pracy. W gospodarce rynkowej praca zarabia produkt krańcowy, więc wyższa produktywność prowadzi do wzrostu płac. Wyższe płace bezpośrednio zwiększają również wpływy z podatku dochodowego władz prowincji. Większy dochód może również zmniejszyć zapotrzebowanie na programy socjalne i obniżyć wydatki rządowe.
Krytyka planów oszczędnościowych
Zdecydowanie najważniejszą wadą planu oszczędzania akcji dla inwestorów jest brak dywersyfikacji. Na przykład gospodarka Alberty jest silnie uzależniona od przemysłu naftowego. Wynika z tego, że lokalne inwestycje niezbędne do skorzystania z planu oszczędnościowego Alberty zależą również od cen ropy. Załamanie cen ropy naftowej na początku 2020 głęboko wpłynęły inwestycji naftowych, o wiele bardziej niż na giełdzie jako całości.
Ponadto fakt, że inwestycje w ramach planu oszczędzania akcji koncentrują się na lokalnej gospodarce, stwarza dodatkowe ryzyko. Jeśli lokalna gospodarka radzi sobie słabo, inwestorzy mogą stracić pracę i być zmuszeni do sprzedaży swoich lokalnych inwestycji, gdy ceny rynkowe są niskie, aby pokryć wydatki. Takie sytuacje utrudniają realizację strategii kup i trzymaj z planem oszczędzania akcji.