Stagnacja
Co to jest stagnacja?
Stagnacja to długotrwały okres niewielkiego wzrostu gospodarczego lub jego braku. Rzeczywisty wzrost gospodarczy poniżej 2% rocznie jest uznawany za stagnację i uwidacznia się w okresach wysokiego bezrobocia i przymusowego zatrudnienia w niepełnym wymiarze godzin. Stagnacja może wystąpić w skali makroekonomicznej lub w mniejszej skali w określonych branżach lub firmach. Stagnacja może wystąpić jako stan przejściowy, taki jak recesja wzrostu lub przejściowy szok gospodarczy, lub jako część długoterminowej kondycji strukturalnej gospodarki.
Kluczowe wnioski
- Stagnacja jest stanem powolnego lub płaskiego wzrostu gospodarczego.
- Stagnacja często wiąże się ze znacznym bezrobociem i bezrobociem, a także gospodarką, która generalnie radzi sobie poniżej swoich możliwości.
- Okresy stagnacji mogą być krótkotrwałe lub długotrwałe i mogą skutkować szeregiem czynników gospodarczych i społecznych.
Zrozumieć stagnację
Stagnacja to sytuacja, która ma miejsce w gospodarce, kiedy całkowita produkcja spada, utrzymuje się na stałym poziomie lub powoli rośnie. Trwałe bezrobocie jest również cechą stagnacji gospodarczej. Stagnacja skutkuje stałym wzrostem zatrudnienia, brakiem podwyżek płac oraz brakiem boomów i wzrostów na giełdzie. Stagnacja gospodarcza może mieć wiele przyczyn.
Cykliczna stagnacja
Stagnacja czasami pojawia się jako stan przejściowy w trakcie cyklu gospodarczego lub cyklu koniunkturalnego. Może się to zdarzyć jako recesja wzrostu lub zatrzymanie ożywienia po pełnej recesji. Pod koniec 2012 roku, w następstwie Wielkiej Recesji, zwolennicy polityki pieniężnej Rezerwy Federalnej uznali trzecią rundę luzowania ilościowego za niezbędną, aby pomóc Stanom Zjednoczonym w uniknięciu stagnacji gospodarczej. Ten rodzaj stagnacji ma charakter cykliczny i przejściowy.
Szoki gospodarcze
Określone wydarzenia lub wstrząsy gospodarcze mogą również wywoływać okresy stagnacji. Mogą one być bardzo krótkotrwałe lub mieć trwałe skutki, w zależności od konkretnych wydarzeń i odporności gospodarki. Na przykład wojna i głód mogą być czynnikami zewnętrznymi powodującymi stagnację. Nagły wzrost cen ropy lub spadek popytu na kluczowy eksport również może wywołać okres stagnacji w gospodarce. Jednak niektórzy ekonomiści, którzy opowiadają się za teorią realnego cyklu koniunkturalnego, uważają takie okresy za takie same, jak cykliczna stagnacja.
Strukturalna stagnacja
Stagnacja gospodarcza może również wynikać z długoterminowych warunków strukturalnych w społeczeństwie. Stagnacja zachodząca w stabilnej gospodarce może być dużo trwalsza niż wtedy, gdy jest wynikiem wstrząsów gospodarczych lub w trakcie normalnego cyklu koniunkturalnego.
Stagnacja może się zdarzyć w rozwiniętej gospodarce o dojrzałości ekonomicznej. Dojrzałe gospodarki charakteryzują się wolniejszym wzrostem liczby ludności, stabilnymi instytucjami gospodarczymi i wolniejszym tempem wzrostu. Klasyczni ekonomiści nazywają ten typ stagnacji stanem stacjonarnym, a ekonomiści keynesowscy uważają ją za sekularną stagnację zaawansowanej gospodarki. Czynniki instytucjonalne, takie jak ugruntowana władza istniejących grup interesów, które sprzeciwiają się konkurencji i otwartości, mogą wywoływać stagnację gospodarczą. Na przykład Europa Zachodnia doświadczyła tego rodzaju stagnacji gospodarczej w latach 70. i 80. XX wieku, nazywanej eurosklerozą.
I odwrotnie, stagnacja może dotknąć równowadze z powodu czynników ekonomicznych lub instytucjonalnych, takich jak przekleństwo zasobów lub drapieżne zachowanie lokalnych elit.
Cechy kulturowe i populacyjne mogą również przyczyniać się do stagnacji gospodarczej. Kultura niskiego zaufania może utrudniać wyniki gospodarcze, zniechęcając do przestrzegania umów i praw własności. W rezultacie populacja o (średnio) niższej sumienności, niższych ogólnych zdolnościach poznawczych lub wysokich wskaźnikach endemicznych, wyniszczających chorób może doświadczyć wolniejszego wzrostu gospodarczego.