Recesja wzrostu

Co to jest recesja wzrostu?

Recesja wzrostu to wyrażenie ukute przez ekonomistę Solomona Fabricanta, profesora Uniwersytetu Nowojorskiego, w celu opisania gospodarki, która rozwija się w tak powolnym tempie, że więcej miejsc pracy jest traconych, niż jest dodawanych. Recesja wzrostu nie osiąga dotkliwości prawdziwej recesji, ale nadal wiąże się ze wzrostem bezrobocia i gospodarką, która radzi sobie poniżej swoich możliwości.

Zrozumieć recesję wzrostu

Recesja to znaczny spadek aktywności gospodarczej, co dzieje się na dłużej niż kilka miesięcy. Jest to widoczne w produkcji przemysłowej, zatrudnieniu, dochodach realnych i handlu hurtowo-detalicznym. Jednak gospodarka, która rośnie, ale również rozwija się wolniej niż jej długoterminowa stopa zrównoważonego wzrostu, może nadal odczuwać recesję lub recesję wzrostu. Może się tak wydawać, nawet jeśli wzrost gospodarczy w rzeczywistości nie spada poniżej zera. Dzieje się tak, ponieważ wzrost jest tak słaby, że rośnie bezrobocie, a dochody spadają, tworząc w ten sposób warunki przypominające recesję.

Recesja wzrostu często wiąże się z minimalną inflacją cen, ponieważ wiele osób jest bez pracy i może być zmuszonych do ograniczania wydatków uznaniowych, w wyniku czego inflacja pozostanie niska. Jednak ludzie, którzy mają tyle szczęścia, że ​​mają pracę w okresie recesji wzrostu, mogą stwierdzić, że ich realne dochody i siła nabywcza wzrosną. Dla pożyczkobiorców może to przynieść korzyści, ponieważ brak presji inflacyjnej oznacza, że ​​banki centralne prawdopodobnie utrzymają stopy procentowe na niskim poziomie.

Konsekwencje recesji wzrostu

Recesje wzrostu mogą nie przyciągać takiej samej uwagi mediów jak recesja, niemniej mają one szereg konsekwencji. Wielu ekonomistów uważa, że ​​w latach 2002-2003 gospodarka Stanów Zjednoczonych doświadczyła recesji wzrostu. Ekonomiści opisali również, że lata powolnego ożywienia po Wielkiej Recesji w latach 2008-2009 były recesją wzrostu, ponieważ gospodarka rozwijała się, ale w chłodnym tempie przez kilka lat i często nie tworzyła wystarczającej liczby miejsc pracy, aby wchłonąć nowe osoby wchodzące na rynek pracy lub aby ponownie rozmieścić tych, którzy są na uboczu. Na przykład w drugim kwartale 2011 r. Realny produkt krajowy brutto ( PKB ) wzrósł w tempie 1,3% rocznie, według Departamentu Handlu, znacznie poniżej solidnego wskaźnika 3%, który zdaniem ekonomistów jest niezbędny do tworzenia miejsc pracy. W tym kontekście wydatki konsumentów, które stanowią 70% działalności gospodarczej, wzrosły w tym kwartale o zaledwie 0,1%.

W rzeczywistości kilkakrotnie w ciągu ostatnich 25 lat mówi się, że gospodarka Stanów Zjednoczonych znajdowała się w fazie recesji wzrostu. Oznacza to, że pomimo wzrostu PKB wzrost zatrudnienia albo nie istniał, albo był niszczony w szybszym tempie niż tworzenie nowych miejsc pracy.

Zmiany gospodarcze i recesje wzrostu

Strukturalne zmiany w gospodarce mogą spowodować przejściową recesję wzrostu. Wzrost i rozwój nowych gałęzi przemysłu oraz upadek innych, w wyniku nowych technologii lub zmieniających się preferencji konsumentów, może powodować jednoczesny wzrost gospodarczy i rosnące bezrobocie. Za każdym razem, gdy liczba miejsc pracy zniszczonych w starych, upadających branżach przewyższa liczbę miejsc pracy utworzonych w nowych lub rozwijających się branżach, może wystąpić przejściowa recesja wzrostu.

Sam postęp technologiczny może czasami potęgować recesję wzrostu. W zakresie, w jakim nowe technologie, takie jak automatyzacja, robotyka i sztuczna inteligencja, ułatwiają wzrost produkcji i rentowności biznesu przy mniejszym zapotrzebowaniu na siłę roboczą, mogą przyczynić się do recesji wzrostu. W tej sytuacji produkcja rośnie, a zyski przedsiębiorstw są wysokie, ale zatrudnienie i płace mogą ulec stagnacji.