Specjalista
Kim jest specjalista?
Kiedyś nowojorska giełda papierów wartościowych (NYSE) posługiwała się terminem specjalistycznym, odnosząc się do członka giełdy, który pełnił rolę animatora rynku w celu ułatwienia obrotu daną akcją. NYSE określa teraz te osoby jako wyznaczonych animatorów rynku (DMM).
Kluczowe wnioski
- Wcześniej osoby, które działały jako animatorzy rynku na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych (NYSE), nazywane były specjalistami.
- Osoby te są obecnie nazywane wyznaczonymi animatorami rynku (DMM).
- Specjaliści byli odpowiedzialni za ułatwienie obrotu danym zapasem poprzez sprzedaż własnych zapasów w sytuacji dużej zmiany popytu, zapewniając tym samym płynność rynku.
- W 2004 roku Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) rozstrzygnęła sprawę przeciwko pięciu specjalistycznym firmom, które zostały oskarżone o naruszenie federalnych przepisów dotyczących papierów wartościowych.
- Ugoda wymagała od wyspecjalizowanych firm zapłacenia ponad 240 milionów dolarów kar i rekompensat za ich rolę w czerpaniu zysków z możliwości handlowych kosztem klientów publicznych.
Zrozumienie specjalisty
W przeszłości obowiązki specjalisty były bardzo podobne do obowiązków wykonywanych przez dzisiejszego wyznaczonego animatora rynku (DMM) na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych (NYSE). Specjalista przeprowadził inwentaryzację określonego towaru, opublikował ceny podażą a popytem nie zmniejszyła się.
Większość specjalistów handlowała jednorazowo od 5 do 10 akcji w danym dniu handlowym. Na jedną akcję przypadał zwykle jeden specjalista, który był gotowy do podjęcia decyzji o zakupie lub sprzedaży takiej liczby akcji, jaka była potrzebna, aby zapewnić uczciwy i uporządkowany rynek na tym papierze wartościowym. Każdy specjalista miał określone miejsce na parkiecie giełdy, zwane punktem handlowym, w którym odbywał się kupno i sprzedaż akcji. Handlowcy giełdowi, którzy działali w imieniu klientów, którzy kupili i sprzedali akcje, zebrali się wokół specjalistycznego punktu handlowego, aby poznać najlepszą ofertę i zapytać o oferty dotyczące papieru wartościowego lub akcji. Specjaliści dokonali transakcji, gdy zlecenia kupna i sprzedaży były zgodne.
Role specjalistyczne
Specjaliści również kupowali lub sprzedawali akcje, gdy osiągnęły określoną cenę. Jeśli cena minimalna była wyższa od ceny sprzedaży, ale potem cena sprzedaży wzrosła, aby później dopasować się do ceny kupna, specjalista wypełniłby zlecenie. Przed otwarciem giełdy specjaliści próbowali znaleźć uczciwą cenę otwarcia akcji. Jeśli specjalista nie może znaleźć uczciwej ceny otwarcia, może opóźnić obrót konkretnymi akcjami w ramach swojej ogólnej roli.
Specjaliści mieli do wypełnienia cztery główne role. Specjaliści pełnili rolę licytatorów, pokazując brokerom najlepsze oferty i oferty. Specjaliści stale aktualizowali również brokerów podłogowych, aby działali jako katalizator kupna i sprzedaży. Składali zamówienia w imieniu brokerów i składali zamówienia dla klientów przed własnymi. Pomimo tych wszystkich obowiązków liczba specjalistów z czasem spadała dzięki obrotowi elektronicznemu.
Giełda nowojorska (NYSE) rozpoczęła się 17 maja 1792 r., Kiedy 24 nowojorskich kupców i maklerów podpisało Umowę Buttonwood poza 68 Wall Street pod drzewem guzikowym.
Uwagi specjalne
Kiedyś kilka wybitnych specjalistycznych firm w Nowym Jorku zatrudniało większość specjalistów na nowojorskiej giełdzie. Firmy te miały ogromny wpływ na działalność handlową, przez co niektórzy krytycy kwestionowali zakres nadzoru, jaki otrzymały te potężne firmy.
30 marca 2004 r. Amerykańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) ogłosiła, że zawarła ugodę z pięcioma specjalistycznymi firmami NYSE za naruszenie federalnych przepisów dotyczących papierów wartościowych. NYSE i SEC zbadały pięć specjalistycznych firm i stwierdziły, że w latach 1999–2003 firmy te naruszyły federalne przepisy dotyczące papierów wartościowych, realizując zamówienia na konta dealerów przed zamówieniami publicznymi klientów.
W ten sposób firmy bezprawnie czerpały zyski z możliwości handlowych kosztem swoich klientów publicznych. W skardze stwierdzono, że firmy naruszyły swój obowiązek pełnienia roli agentów w zakresie zamówień publicznych. W wielu przypadkach klienci publiczni otrzymywali niższe ceny wypełnienia lub ich zamówienia nigdy nie zostały zrealizowane.
Podczas gdy pięć firm ani nie przyznało się, ani nie zaprzeczyło zarzutom, ugoda wymagała od nich zapłacenia ponad 240 milionów dolarów kar i rekompensat. Firmy zgodziły się również na wdrożenie działań w celu ulepszenia ich systemów i procedur zgodności.