Metoda tonącego funduszu
Jaka jest metoda Sinking Fund?
Zatonięcia sposób fundusz jest techniką osłabiał się atut podczas generowania wystarczająco dużo pieniędzy, aby wymienić go na koniec jego okresu użytkowania.
Ponieważ naliczane są odpisy amortyzacyjne, aby odzwierciedlić spadającą wartość składnika aktywów, inwestowana jest odpowiednia kwota środków pieniężnych. Środki te znajdują się na tonącym koncie i generują odsetki.
Kluczowe wnioski
- Metoda tonącego funduszu to technika amortyzacji wykorzystywana do finansowania wymiany składnika aktywów na koniec jego okresu użytkowania.
- W miarę amortyzacji inwestowana jest odpowiednia kwota środków pieniężnych, zwykle w papiery wartościowe zabezpieczone przez rząd.
- Firmy rzadko stosują metodę amortyzacji tonącego funduszu ze względu na jej złożoność.
- Przedsiębiorstwa mogą stosować metodę amortyzacji opartej na funduszu tonącym w przypadku nieruchomości, chociaż w przypadku nieruchomości mogą mieć zastosowanie różne scenariusze.
Zrozumienie metody Sinking Fund
Firmy stosują amortyzację, aby rozliczyć składnik aktywów w czasie, a nie tylko w okresie, w którym został zakupiony. Innymi słowy, amortyzacja polega na rozłożeniu kosztu aktywów na wiele różnych okresów rozliczeniowych, umożliwiając firmom czerpanie z nich korzyści bez odejmowania pełnego kosztu od dochodu netto (NI).
Jednym z największych wyzwań związanych z amortyzacją jest określenie, ile należy wydać. Dla firm, które chcą odłożyć pieniądze na zakup zastępczego aktywa po całkowitej amortyzacji starego, metoda funduszu tonącego może być realną opcją.
Zgodnie z tą metodą kwota pieniędzy dodawana do funduszu zastępującego aktywa każdego roku jest obliczana poprzez określenie kosztu wymiany składnika aktywów, oczekiwanej liczby lat trwałości składnika aktywów oraz oczekiwanej stopy zwrotu z inwestycji. jako potencjalne dochody ze skutków narastania odsetek.
W większości przypadków fundusze tonące inwestować w papiery rządowe oparciem, takich jak notatki skarbowe, bony i obligacje. Zwykle stosuje się inwestycje odpowiadające okresowi życia składnika aktywów, ale inwestycje krótkoterminowe mogą być ponownie inwestowane. Harmonogram amortyzacji środka trwałego określa kwoty inwestycji.
Metoda tonącego funduszu jest stosowana głównie w dużych branżach, takich jak przedsiębiorstwa użyteczności publicznej, które do funkcjonowania wymagają drogich, długoterminowych aktywów.
Dodatkowo spółki mogą stosować metodę amortyzacji majątku nieruchomego metodą tonącego funduszu. W przypadku nieruchomości mogą mieć zastosowanie różne scenariusze, ale jednym z najczęstszych jest amortyzacja w celu przedłużenia umowy najmu. W takiej sytuacji harmonogram amortyzacji oparty jest na okresie leasingu i oczekiwanych odsetkach.
Uwagi specjalne
Większość firm rzadko stosuje metodę tonącego funduszu, woląc zamiast tego stosować prostsze techniki liniowej lub malejącej amortyzacji bilansowej.
Metoda funduszu tonącego jest postrzegana jako złożona, zwłaszcza że wymaga zastosowania oddzielnego funduszu zastępczego dla każdego aktywa. Ponadto firmy zdają sobie sprawę, że koszt wymiany starego składnika aktywów może się zmieniać w czasie, a także pamiętają, że trudno jest odłożyć wystarczającą ilość gotówki, gdy stopy procentowe są nieprzewidywalne i stale się zmieniają.
Ważny
Gdy nie można racjonalnie przewidzieć stóp procentowych, metoda tonącego funduszu jest ogólnie niepożądana.
Oprócz dodatkowej złożoności metody tonącego funduszu istnieją inne powody, dla których ta metoda nie jest odpowiednia. Na przykład niektóre firmy wolą inwestować zasoby kapitałowe w inne obszary z bardziej obiecującymi zwrotami.
Podczas gdy tonący fundusz przewiduje zakup nowego składnika aktywów pod koniec okresu użytkowania pierwszego, niektóre firmy wolą zamiast tego wykorzystać swój kapitał obrotowy na ten zakup. Również firmy chcące utrzymać niskie koszty amortyzacji uważają tę metodę za niekorzystną.