Efektywność formy półmocnej

Co to jest efektywność formy półsilnej?

Półsilna efektywność formy jest aspektem hipotezy efektywnego rynku ( EMH ), która zakłada, że bieżące ceny akcji szybko dostosowują się do ujawnienia wszystkich nowych informacji publicznych.

Podstawy wydajności formy półsilnej

Pół-mocna forma efektywności twierdzi, że ceny papierów wartościowych zostały uwzględnione na publicznie dostępnym rynku, a zmiany cen do nowych poziomów równowagi są odzwierciedleniem tej informacji. Jest uważana za najbardziej praktyczną ze wszystkich hipotez EMH, ale nie jest w stanie wyjaśnić kontekstu istotnych informacji niepublicznych (MNPI). Stwierdza on, że ani analiza fundamentalna, ani techniczna nie  mogą być wykorzystane do osiągnięcia wyższych zysków, i sugeruje, że tylko MNPI przyniósłby korzyści inwestorom starającym się uzyskać ponadprzeciętny zwrot z inwestycji.

EMH stwierdza, że ​​w dowolnym momencie i na płynnym rynku ceny papierów wartościowych w pełni odzwierciedlają wszystkie dostępne informacje. Teoria ta wyewoluowała z rozprawy doktorskiej z lat 60. amerykańskiego ekonomisty Eugene’a Famy. EMH występuje w trzech formach: słabej, półsilnej i silnej i ocenia wpływ MNPI na ceny rynkowe. EMH twierdzi, że skoro rynki są wydajne, a aktualne ceny odzwierciedlają wszystkie informacje, próby osiągnięcia lepszych wyników niż rynek są uzależnione od przypadku, a nie umiejętności. Logika stojąca za tym to teoria losowego spaceru, w której wszystkie zmiany cen odzwierciedlają losowe odejście od poprzednich cen. Ponieważ ceny akcji natychmiast odzwierciedlają wszystkie dostępne informacje, jutrzejsze ceny są niezależne od dzisiejszych i będą odzwierciedlać tylko jutrzejsze wiadomości. Zakładając, że wiadomości i zmiany cen są nieprzewidywalne, początkujący i doświadczony inwestor, posiadający zdywersyfikowany portfel, osiągnąłby porównywalne zwroty niezależnie od ich wiedzy.

Objaśnienie hipotezy efektywnego rynku

Słaba forma EMH zakłada, że ​​aktualne ceny akcji odzwierciedlają wszystkie dostępne informacje z rynku papierów wartościowych. Twierdzi, że wcześniejsze dane dotyczące cen i wolumenu nie mają związku z kierunkiem ani poziomem cen papierów wartościowych. Stwierdza, że ​​nadmiernych zwrotów nie można osiągnąć za pomocą analizy technicznej.

Silna forma EMH zakłada również, że aktualne ceny akcji odzwierciedlają wszystkie informacje publiczne i prywatne. Twierdzi, że informacje nierynkowe i informacje wewnętrzne, a także informacje rynkowe są uwzględniane w cenach papierów wartościowych i nikt nie ma monopolistycznego dostępu do odpowiednich informacji. Zakłada doskonały rynek i stwierdza, że ​​nadwyżki zwrotów są niemożliwe do konsekwentnego osiągnięcia.

EMH ma wpływ na badania finansowe, ale może nie mieć zastosowania. Na przykład kryzys finansowy z 2008 r. Podważył wiele teoretycznych podejść rynkowych ze względu na ich brak praktycznej perspektywy. Gdyby wszystkie założenia EMH się spełniły, to bańka mieszkaniowa i następująca po niej krach nie miałyby miejsca. EMH nie wyjaśnia anomalii rynkowych, w tym baniek spekulacyjnych i nadmiernej zmienności. Gdy bańka mieszkaniowa osiągnęła szczyt, fundusze nadal napływały na kredyty hipoteczne typu subprime. Wbrew racjonalnym oczekiwaniom inwestorzy działali nieracjonalnie na rzecz potencjalnych okazji do arbitrażu. Wydajny rynek dostosowałby ceny aktywów do racjonalnych poziomów.