SDP (funt sudański)
Co to jest SDP (funt sudański)
SDP (funt sudański) był walutą narodową Sudanu w latach 1956-1992. Funt sudański dzielił się na 100piastrów lubqirush w języku arabskim. Arabska nazwa funta tojunaih. Monety sudańskie miały nominały 1, 5, 10, 20 i 50 piastrów, a także 1-funtową monetę. Banknoty funtów miały nominały 1, 2, 5, 10, 20 i 50 funtów.
Breaking Down SDP (funt sudański)
W 1956 roku SDP (funt sudański) zastąpił funta egipskiego na równi z walutą krajową i pozostał w użyciu aż do wprowadzenia dinara (SDD) w 1992 roku. 10 SDP.
Podobnie jak w przypadku wielu przeliczników walut, minęło trochę czasu, zanim dinar całkowicie zastąpił SDP. Podczas gdy dinar był szeroko używany w północnym Sudanie, wielu kupców i przedsiębiorstw dokonywało transakcji w funtach w południowych regionach kraju. Inne obszary Sudanu wykorzystywały szylinga kenijskiego.
Bank Centralny Sudanu kontroluje bicie i obieg legalnej waluty, a także politykę pieniężną i stopy procentowe. Bank wspiera także islamską bankowość w regionie.
Historia funta sudańskiego (SDP)
Historia funta sudańskiego odzwierciedla zmiany w polityce kraju i kontroli rządowej. Na przykład wprowadzenie drugiego funta sudańskiego (SDG) nastąpiło po zawarciu porozumienia pokojowego między rządem a Ludowym Ruchem Wyzwolenia Sudanu. Nowy funt sudański stał się prawnym środkiem płatniczym w 2007 r. I został zastąpiony trzecim przekazaniem funta w 2011 r. Ta zmiana w 2011 r. Nastąpiła wraz z odłączeniem Sudanu Południowego od kraju. Po secesji rząd wyemitował nowe banknoty.
Sudan leży w północno-wschodniej Afryce. Pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku obszar ten doświadczył surowych rządów egipskich, które doprowadziły do buntów i powstania państwa kalifatu. Brytyjczycy pokonali państwo kalifatowe i rządzili regionem obok Egiptu. W latach pięćdziesiątych narodził się nacjonalizm sudański, aw 1956 r. Kraj ten ogłosił niepodległość. Po rządach brytyjskich władzę przejęła seria brutalnych rządów. W 1983 roku rząd ogłosił cały Sudan państwem islamskim, które zantagonizowało południe i doprowadziło do drugiej wojny domowej i uzyskania przez Sudan w 2011 roku niepodległości.
Sukcesja opuściła Sudan Południowy z 75% rezerw ropy tego obszaru. W rezultacie Sudan doświadczyłdanych Banku Światowego z 2017r. Sudan odnotował 4,3% roczny wzrost PKB przy oszałamiającym deflatorze inflacji wynoszącym 32,9% rocznie.5 W rolnictwie zatrudnionych jest 80% ludności Sudanu. Szacuje się, że 9,6 miliona ludzi nie ma dostępu do żywności, a kraj jest jednym z najniższych na świecie pod względem rozwoju ludzkiego.7
W Sudanie znajduje się zapora Merowe na Nilu, największy projekt hydroenergetyczny w Afryce i dostawca większości energii elektrycznej w tym kraju. Głównym partnerem handlowym Sudanu są Chiny.