Zasada rzadkości
Jaka jest zasada rzadkości?
Zasada rzadkości jest teorią ekonomiczną, w której ograniczona podaż dobra – w połączeniu z wysokim popytem na to dobro – skutkuje niedopasowaniem między pożądaną równowagą podaży i popytu.
Kluczowe wnioski
- Zasada rzadkości jest teorią ekonomiczną, która wyjaśnia związek cenowy między dynamiczną podażą a popytem.
- Zgodnie z zasadą rzadkości cena dobra, które ma niską podaż i wysoki popyt, rośnie, aby sprostać oczekiwanemu popytowi.
- Marketerzy często wykorzystują tę zasadę, aby stworzyć sztuczny niedobór danego produktu lub towaru – i uczynić go wyłącznym – w celu wygenerowania na niego popytu.
Zasada rzadkości jest powiązana z teorią cen. Zgodnie z zasadą rzadkości cena za rzadkie dobro powinna rosnąć, dopóki nie zostanie osiągnięta równowaga między podażą a popytem. Skutkowałoby to jednak ograniczonym wykluczeniem dobra tylko do tych, których na to stać. A jeśli okaże się, że zasobem, którego brakuje, jest na przykład zboże, ludzie nie będą w stanie zaspokoić swoich podstawowych potrzeb.
Zrozumienie zasady rzadkości
W ekonomii równowagę rynkową osiąga się, gdy podaż jest równa popytowi. Jednak rynki nie zawsze są w równowadze ze względu na niedopasowane poziomy podaży i popytu w gospodarce. Zjawisko to określa się mianem nierównowagi. Kiedy podaż dobra jest większa niż popyt na to dobro, powstaje nadwyżka. To obniża cenę dobra. Do nierównowagi dochodzi również wtedy, gdy popyt na towar jest wyższy niż podaż tego towaru, co prowadzi do niedoboru, a tym samym do wyższych cen tego produktu.
Na przykład, jeśli cena rynkowa pszenicy spadnie, rolnicy będą mniej skłonni do utrzymania równowagi podaży pszenicy na rynek (ponieważ cena może być zbyt niska, aby pokryć ich krańcowe koszty produkcji ). W takim przypadku rolnicy będą dostarczać konsumentom mniej pszenicy, przez co dostarczana ilość spadnie poniżej ilości popytu. Na wolnym rynku można oczekiwać, że cena wzrośnie do ceny równowagi, ponieważ niedobór dobra zmusi cenę do wzrostu.
Kiedy brakuje produktu, konsumenci muszą przeprowadzić własną analizę kosztów i korzyści; produkt, na który jest duży popyt, ale niska podaż będzie prawdopodobnie kosztowny. Konsument wie, że produkt jest prawdopodobnie droższy, ale jednocześnie jest również świadomy satysfakcji lub korzyści, jakie oferuje. Oznacza to, że konsument powinien kupować produkt tylko wtedy, gdy widzi większą korzyść z posiadania produktu niż koszt związany z jego uzyskaniem.
Uwagi specjalne
Zasada rzadkości w psychologii społecznej
Konsumenci przywiązują większą wagę do towarów, których jest niewiele, niż do towarów, których jest dużo. Psycholodzy zauważają, że kiedy dobro lub usługa są postrzegane jako rzadkie, ludzie chcą ich bardziej. Zastanów się, ile razy widziałeś reklamę o treści takiej: oferta ograniczona czasowo, ograniczone ilości, do wyczerpania zapasów, wyprzedaż likwidacyjna, tylko kilka pozycji w magazynie itp.
Udawany niedobór powoduje gwałtowny wzrost popytu na towar. Myśl, że ludzie chcą czegoś, czego nie mogą mieć, sprawia, że pragną tego przedmiotu jeszcze bardziej. Innymi słowy, jeśli czegoś nie brakuje, to nie jest to pożądane ani cenione.
Marketerzy używają zasady rzadkości jako taktyki sprzedaży w celu zwiększenia popytu i sprzedaży. Psychologia stojąca za zasadą niedostatku opiera się na dowodzie społecznym i zaangażowaniu. Dowód społeczny jest zgodny z przekonaniem, że ludzie oceniają produkt jako wysokiej jakości, jeśli jest go niewiele – lub jeśli wydaje się, że kupują go. Zgodnie z zasadą zaangażowania, ktoś, kto zobowiązał się do zdobycia czegoś, będzie tego chciał bardziej, jeśli okaże się, że nie może tego mieć.
Przykład zasady rzadkości
Większość produktów luksusowych, takich jak zegarki i biżuteria, kieruje się zasadą rzadkości, aby zwiększyć sprzedaż. Firmy technologiczne również przyjęły taktykę, aby wzbudzić zainteresowanie nowym produktem. Na przykład Snap Inc. zaprezentował swoje nowe okulary w wyniku nagłego rozgłosu w 2016 roku. Jednak nowy produkt był dostępny tylko w wybranych wyskakujących okienkach, które pojawiły się w niektórych miastach.
Firmy technologiczne mogą również ograniczać dostęp do nowego produktu poprzez zaproszenia. Na przykład Google uruchomił w ten sposób swoją usługę mediów społecznościowych, Google Plus. Robinhood, aplikacja do handlu akcjami, również przyjęła podobną taktykę, aby przyciągnąć nowych użytkowników do swojej aplikacji. Aplikacja Uber do udostępniania przejazdów była początkowo dostępna tylko za pośrednictwem zaproszeń. Ideą tej strategii jest nadanie wartości społecznej produktowi lub usłudze i wykorzystanie idei ekskluzywności.