Historia pieniądza

Pieniądze same w sobie nie mają rzeczywistej wartości; może to być muszla, metalowa moneta lub kartka papieru. Jego wartość jest symboliczna; przekazuje znaczenie, jakie ludzie do niej przywiązują. Pieniądz czerpie swoją wartość ze swoich funkcji: jako środek wymiany, jednostka miary i magazyn bogactwa.

Pieniądze pozwalają ludziom pośrednio handlować dobrami i usługami, pomagają komunikować cenę towarów (ceny podane w dolarach i centach odpowiadają ilości posiadanej przez ciebie, tj. W kieszeni, torebce lub portfelu), a także zapewniają sposób na długoterminowe przechowywanie bogactwa.

Pieniądze są cenne tylko dlatego, że wszyscy wiedzą, że zostaną zaakceptowane jako forma płatności. Jednak na przestrzeni dziejów zarówno sposób użycia, jak i forma pieniądza ewoluowały.

Chociaż przez większość czasu terminy „pieniądz” i „waluta” są używane zamiennie, istnieje kilka teorii, które sugerują, że terminy te nie są identyczne. Według niektórych teorii pieniądz jest z natury niematerialnym pojęciem, podczas gdy waluta jest fizycznym (namacalnym) przejawem niematerialnego pojęcia pieniądza.

W konsekwencji, zgodnie z tą teorią, pieniędzy nie można dotykać ani wąchać. Waluta to moneta, banknot, przedmiot itp., Który jest przedstawiany w formie pieniądza. Podstawową formą pieniądza są liczby; Obecnie podstawową formą waluty są banknoty, monety lub karty plastikowe (np. karty kredytowe lub debetowe). Chociaż to rozróżnienie między pieniądzem a walutą jest ważne w niektórych kontekstach, na potrzeby tego artykułu terminy są używane zamiennie.

Przejście od handlu do waluty

Pieniądze – w pewnym sensie, kształt lub forma – są częścią historii ludzkości od co najmniej ostatnich 3000 lat. Wcześniej historycy na ogół zgadzali się, że prawdopodobnie stosowano system handlu wymiennego.

Handel jest bezpośrednim handlem towarami i usługami; na przykład rolnik może wymienić buszel pszenicy na parę butów od szewca. Jednak te ustalenia wymagają czasu. Jeśli wymieniasz siekierę w ramach umowy, w której druga strona ma zabić włochatego mamuta, musisz znaleźć kogoś, kto uważa, że ​​topór to uczciwy handel, ponieważ musi stawić czoła 12-stopowym kłom mamuta. Jeśli to nie zadziała, będziesz musiał zmienić umowę, dopóki ktoś nie zgodzi się na warunki.

Powoli przez wieki rozwijał się rodzaj waluty – obejmującej przedmioty, z których można łatwo handlować, takie jak skóry zwierząt, sól i broń. Te towary będące przedmiotem wymiany służyły jako środek wymiany (mimo że wartość każdego z tych przedmiotów w wielu przypadkach wciąż podlegała negocjacji ). Ten system handlu rozprzestrzenił się na całym świecie i nadal istnieje w niektórych częściach globu.

Jednym z największych osiągnięć wprowadzenia pieniądza było przyspieszenie, z jakim można było robić interesy, czy to zabijanie mamutów, czy budowanie pomników.

Chiński tworzy obiekt przypominający współczesną monetę

Około 770 rpne Chińczycy przeszli od używania rzeczywistych przedmiotów użytkowych – takich jak narzędzia i broń – jako środka wymiany do używania miniaturowych replik tych samych przedmiotów, które zostały odlane z brązu. Z powodu niepraktyczności – nikt nie chce sięgać do kieszeni i wbijać ręki w ostrą strzałę – te maleńkie sztylety, łopaty i motyki zostały ostatecznie porzucone na rzecz przedmiotów w kształcie koła. Obiekty te stały się jednymi z pierwszych monet.

Chociaż Chiny były pierwszym krajem, w którym zastosowano przedmiot, który współcześni ludzie mogliby rozpoznać jako monety, pierwszym regionem świata, w którym wykorzystano zakład przemysłowy do produkcji monet, które można było wykorzystać jako walutę, był Europa, region zwany Lydia (obecnie zachodnia Indyk). Dziś tego typu obiekt nazywany jest mennicą, a proces tworzenia waluty w ten sposób określany jest mianem bicia.

Pierwsza oficjalna waluta zostaje wybita

W 600 rpne król Lidii Alyattes wybił pierwszą oficjalną walutę. Monety zostały wykonane z elektrum, naturalnie występującej mieszanki srebra i złota, a monety zostały wybite obrazami pełniącymi rolę nominałów. Na ulicach Sardes około 600 roku pne gliniany dzban może kosztować dwie sowy i węża. Waluta Lydii pomogła krajowi zwiększyć zarówno wewnętrzny, jak i zewnętrzny system handlowy, czyniąc go jednym z najbogatszych imperiów w Azji Mniejszej.(Dzisiaj, gdy ktoś mówi „tak bogaty jak Krezus”, ma na myśli ostatniego lidyjskiego króla, który wybił pierwszą złotą monetę. )

Przejście na walutę papierową

Około 700 rpne Chińczycy przeszli z monet na papierowe pieniądze. Zanim Marco Polo – wenecki kupiec, odkrywca i pisarz, który podróżował przez Azję Jedwabnym Szlakiem między 1271 a 1295 rokiem – odwiedził Chiny około roku 1271, cesarz Chin miał dobre podejście zarówno do podaży pieniądza, jak i różnych wyznań. W rzeczywistości tam, gdzie współczesne amerykańskie rachunki mówią: „In God We Trust”, chiński napis ostrzegał wówczas: „Ci, którzy fałszują, zostaną pozbawieni głowy”.

W niektórych częściach Europy metalowe monety były jedyną formą waluty aż do XVI wieku. Pomogły temu ich wysiłki kolonialne; zdobywanie nowych terytoriów w drodze podboju Europy zapewniło im nowe źródła metali szlachetnych i umożliwiło im bicie większej ilości monet.

Jednak banki w końcu zaczęły używać papierowych banknotów dla deponentów i pożyczkobiorców zamiast metalowych monet. Banknoty te można było w każdej chwili zabrać do banku i wymienić na metal – zwykle srebrne lub złote – na ich wartość nominalną. Te papierowe pieniądze można by wykorzystać do zakupu towarów i usług. W ten sposób funkcjonował podobnie jak waluta we współczesnym świecie. Został jednak wyemitowany przez banki i instytucje prywatne, a nie rząd, który jest obecnie odpowiedzialny za emisję waluty w większości krajów.

Pierwsza papierowa waluta wyemitowana przez rządy europejskie została faktycznie wyemitowana przez rządy kolonialne w Ameryce Północnej. Ponieważ przesyłki między Europą a koloniami w Ameryce Północnej trwały tak długo, kolonistom często brakowało gotówki w miarę rozszerzania się operacji. Zamiast wracać do systemu barterowego, rządy kolonialne wyemitowały IOU, które były przedmiotem obrotu jako waluta. Pierwsza instancja miała miejsce w Kanadzie (wówczas kolonii francuskiej). W 1685 roku żołnierzom wydawano karty do gry nominowane i podpisane przez gubernatora, które miały służyć jako gotówka zamiast monet z Francji.

Pojawienie się wojen walutowych

Przejście na pieniądz papierowy w Europie zwiększyło ilość handlu międzynarodowego, który mógłby się pojawić. Banki i klasy rządzące zaczęły kupować waluty od innych narodów i stworzyły pierwszy rynek walutowy. Stabilność danej monarchii lub rządu wpłynęła na wartość waluty tego kraju, a tym samym na zdolność tego kraju do handlu na coraz bardziej międzynarodowym rynku.

Konkurencja między krajami często prowadziła do siłę nabywczą wroga (i zdolność do płacenia za wojnę) lub poprzez całkowite wyeliminowanie waluty.

Płatności mobilne

XXI wiek zaowocował dwiema nowatorskimi formami waluty: płatnościami mobilnymi i wirtualną walutą. Płatności mobilne to pieniądze za produkt lub usługę za pośrednictwem przenośnego urządzenia elektronicznego, takiego jak telefon komórkowy, smartfon lub tablet. Technologii płatności mobilnych można również używać do wysyłania pieniędzy znajomym lub członkom rodziny. Coraz częściej usługi takie jak Apple Pay i Google Pay rywalizują ze sprzedawcami detalicznymi o akceptowanie ich platform do płatności w punktach sprzedaży.

Waluta wirtualna

Bitcoin, wydany w 2009 roku przez pseudonimowego Satoshi Nakamoto, szybko stał się standardem dla wirtualnych walut. Waluty wirtualne nie mają fizycznych monet. Atrakcyjność wirtualnej waluty polega na tym, że zapewnia ona obietnicę niższych opłat transakcyjnych niż tradycyjne mechanizmy płatności online, a waluty wirtualne są obsługiwane przez zdecentralizowany organ, w przeciwieństwie do walut emitowanych przez rząd .

Podsumowanie

Pomimo wielu postępów, pieniądze nadal mają bardzo realny i trwały wpływ na nasz dzisiejszy biznes.