Prawidło Z
Co to jest przepis Z?
Regulacja Z to rozporządzenie Rady Rezerwy Federalnej, które wdrożyło ustawę Truth in Lending Act z 1968 r., Która była częścią ustawy o ochronie kredytu konsumenckiego z tego samego roku. Głównym celem ustawy było dostarczenie konsumentom lepszych informacji na temat rzeczywistych kosztów kredytu i ochrona przed niektórymi wprowadzającymi w błąd praktykami branży pożyczkowej. Zgodnie z tymi zasadami pożyczkodawcy muszą ujawniać na piśmie stopy procentowe, dawać pożyczkobiorcom możliwość anulowania niektórych rodzajów pożyczek w określonym czasie, używać jasnego języka na temat warunków pożyczki i kredytu, a także odpowiadać na reklamacje, między innymi. Terminy „rozporządzenie Z” i „prawda w ustawie o pożyczkach” (TILA) są często używane jako synonimy.
Kluczowe wnioski
- Regulacja Z chroni konsumentów przed wprowadzającymi w błąd praktykami branży kredytowej i dostarcza im wiarygodnych informacji o kosztach kredytu.
- Dotyczy to hipotek mieszkaniowych, linii kredytowych pod zastaw domu, odwróconych kredytów hipotecznych, kart kredytowych, kredytów ratalnych i niektórych rodzajów kredytów studenckich.
- Powstała na mocy Ustawy o ochronie kredytu konsumenckiego z 1968 roku.
Jak działa regulacja Z
Przepis Z ma zastosowanie do wielu rodzajów kredytów konsumenckich. Obejmuje to hipoteki mieszkaniowe, linie kredytowe pod zastaw domu, odwrócone kredyty hipoteczne, karty kredytowe, pożyczki ratalne i niektóre rodzaje kredytów studenckich.
Według Zarządu Rezerwy Federalnej podstawowym celem rozporządzenia Z i TILA było „zapewnienie, że warunki kredytu są ujawniane w zrozumiały sposób, aby konsumenci mogli łatwiej i bardziej kompetentnie porównać warunki kredytu. Przed wejściem w życie konsumenci mieli do czynienia z oszałamiającą gamą warunków i stawek kredytowych ”.
Regulacja Z jest również znana jako Prawda w ustawie o pożyczkach.
Aby rozwiązać ten problem, prawo ustanowiło standardowe zasady obliczania i ujawniania kosztów kredytu, których wszyscy kredytodawcy musieliby przestrzegać. Na przykład pożyczkodawcy muszą zapewnić konsumentom zarówno nominalną stopę procentową pożyczki lub karty kredytowej, jak i roczną stopę oprocentowania (APR), która uwzględnia zarówno stopę nominalną, jak i wszelkie opłaty, które pożyczkobiorca musi zapłacić. RRSO przedstawia bardziej realistyczny obraz kosztu pożyczki i jest bezpośrednio porównywalny między pożyczkodawcą. Dokładne zasady różnią się w zależności od rodzaju kredytu, jaki oferuje pożyczkodawca: kredyt odnawialny, jak w przypadku kart kredytowych i linii pod zastaw kapitału własnego, lub kredyt zamknięty, taki jak kredyty samochodowe lub hipoteczne.
Oprócz ujednolicenia sposobu, w jaki pożyczkodawcy byli zobowiązani do przedstawiania swoich informacji, prawo wprowadziło również zestaw reform finansowych, które, jak twierdzi Rezerwa Federalna, miały na celu:
- „Ochrona konsumentów przed niedokładnymi i nieuczciwymi praktykami dotyczącymi rozliczeń kredytowych i kart kredytowych;
- „Zapewnij konsumentom prawa do odstąpienia od umowy;
- „Zapewnić maksymalne oprocentowanie niektórych kredytów zabezpieczonych mieszkaniem; i
- „Nałóż ograniczenia na linie kredytowe pod zastaw domów i niektóre kredyty hipoteczne na domach zamkniętych”.
Prawo do odstąpienia od umowy odnosi się do prawa pożyczkobiorcy do anulowania określonych rodzajów pożyczek w określonym okresie po zamknięciu pożyczki. W przypadku Regulaminu Z i TILA termin ten wynosi trzy dni.
Historia regulacji Z
Rozporządzenie Z było wielokrotnie zmieniane i rozszerzane od czasu jego powstania, począwszy od 1970 r., Kiedy zostało zmienione w celu zakazania wydawcom kredytów wysyłania niezamówionych kart. W ostatnich latach wprowadził nowe zasady dotyczące kart kredytowych, kredytów hipotecznych o zmiennym oprocentowaniu, obsługi kredytów hipotecznych i innych aspektów kredytów konsumenckich. Stracił jednak władzę w zakresie leasingu konsumenckiego, takiego jak leasing samochodów i mebli, które są obecnie objęte rozporządzeniem M.
Ustawa Według strony internetowej CFPB, od czasu tego przekazania uprawnień nastąpiło 35 modyfikacji, które dotyczą tematów obejmujących progi zwolnienia. na temat wielkości aktywów i droższych kredytów hipotecznych, zasad obsługi kredytów hipotecznych i wymogów dotyczących ujawniania informacji o hipotece, by wymienić tylko kilka. Jeśli konsument ma skargę dotyczącą pożyczkodawcy, miejscem jej złożenia jest CFPB.