Ustalanie cen
Co to jest ustalanie cen?
Ustalanie cen to ustalanie ceny produktu lub usługi, a nie pozwalanie na jej naturalne ustalanie przez siły wolnorynkowe. Chociaż przepisy antymonopolowe zabraniają firmom ustalania cen w określonych okolicznościach, nie ma prawnej ochrony przed rządowym ustalaniem cen.
Na przykład Franklin Roosevelt w niefortunnej próbie zakończenia Wielkiego Kryzysu zmusił firmy do ustalenia cen w latach trzydziestych XX wieku. Jednak działanie to mogło w rzeczywistości przedłużyć okres spowolnienia.
Kluczowe wnioski
- Ustalanie cen ma miejsce, gdy firmy lub rząd spiskują, aby ustalać ceny produktów lub usług, zamiast pozwolić, aby wolny rynek ustalał ceny w sposób naturalny.
- Ustalanie cen to zwykle stała cena pozioma lub pionowa.
- Ustalanie cen jest nielegalne, ale trudne do wykrycia lub udowodnienia, ponieważ wiele firm może oferować podobne produkty i usługi po tej samej cenie.
Zrozumienie ustalania cen
Firma ustala cenę w zmowie z jednym lub większą liczbą konkurentów w celu zakupu lub sprzedaży towarów i usług po uzgodnionej cenie. Firmy te zwykle ustalają ceny na poziomie ceny poziomej lub pionowej.
Poziome ustalanie cen
Horyzontalne ustalanie cen ma miejsce, gdy firmy decydują się na ustalenie cen lub poziomów cen towaru lub usługi z premią lub rabatem. Na przykład kilka firm detalicznych może ustalać ceny sprzedaży telewizorów na wyższym poziomie, uzyskując w ten sposób wyższe zyski.
Sprzedawcy detaliczni mogą również zgodzić się na ustalenie cen telewizorów po obniżonej cenie. W takim przypadku konsumenci będą bardziej skłonni do kupowania od firm będących w zmowie niż od firm, które nie są zaangażowane w manipulacje przy sprzedaży.
Ustalanie cen w pionie
Wertykalne ustalanie cen ma miejsce w łańcuchu dostaw produkcji i dystrybucji wśród producentów, hurtowników i detalistów. Kiedy producenci zmawiają się, aby ustalić minimalne ceny odsprzedaży, nazywa się to utrzymaniem cen odsprzedaży. W takim przypadku producenci mogą uzgodnić, że nie będą współpracować ze sprzedawcami detalicznymi, którzy oferują swoje produkty z rabatem lub rabatem. Ustalanie minimalnych cen odsprzedaży jest w USA z natury nielegalne
Z drugiej strony, porozumienie między wieloma producentami w sprawie ustalenia maksymalnej ceny odsprzedaży jest uważane za co najmniej prima facie konkurencyjne, ponieważ wynikiem tego są niższe ceny dla konsumentów. W takim przypadku sąd oceni, czy zawarta umowa sprzedaży była niezgodna z prawem.
Detaliści, dla których maksymalna stała cena jest uciążliwa, mogą zmienić producenta lub dostawcę, który nie jest spójny z podmiotami ustalającymi ceny.
Ustalanie cen to nie tylko ustalanie tej samej ceny; może to również obejmować oferowanie takiej samej zniżki lub podobnych warunków wysyłki.
Współpraca między wieloma podmiotami w celu ustalenia cen może nadal być oznaczana jako ustalanie cen, jeśli zawarte porozumienie nie obejmuje samego ustalania ceny towaru lub usługi. Ustalanie cen może obejmować:
- Zgadzając się na ustalenie wzorów na stopy zmian cen
- Wstrzymywanie lub oferowanie podobnych rabatów (w tym takich samych warunków wysyłki)
- Ustalanie produkcji towarów na podstawie określonej kwoty lub wydajności
Na przykład Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC) słynie z ustalania poziomów produkcji ropy, aby utrzymać wysokie ceny ropy.
Przepisy dotyczące ustalania cen
Ustalanie cen jest sprzeczne z federalnymi i stanowymi przepisami dotyczącymi konkurencji, ponieważ tłumi uczciwą konkurencję na wolnym rynku. Kiedy ceny są ustalane na poziomie premii, konspiratorzy osiągają wyższe zyski niż firmy, które nie są zaangażowane w program.
Podobnie, gdy ustalanie cen jest dyskontowane, przedsiębiorstwa, które nie uczestniczą w zmowie, tracą udział w rynku i sprzedaż.
Ponieważ przedsiębiorstwa nie mogą uczciwie ze sobą konkurować, ustalanie cen jest naruszeniem prawa federalnego Sherman Antitrust Act, cywilnym naruszeniem Federalnej Komisji Handlu (FTC) i naruszeniem stanowych przepisów antymonopolowych. W Kanadzie podmioty uznane za winne zmowy cenowej podlegają karze pozbawienia wolności na maksymalny okres pięciu lat, maksymalnie 10 milionów dolarów grzywny lub obu.
Niektórzy ekonomiści uważają, że przepisy antymonopolowe są niepotrzebne, ponieważ wolny rynek zawiera już kilka wbudowanych zabezpieczeń przed zmową cenową. Konsumenci, którzy uważają, że produkt ma nieuczciwie wysoką cenę, mogą wykonać jedną z następujących czynności:
- Kup zastępczy towar lub usługę o niższej cenie
- Zmniejsz ich konsumpcję dla dobra, sprawiając, że utrzymanie stałych cen będzie nieopłacalne dla firm
- Kup produkt z innego kraju
Nieufność między firmami w ustalaniu cen również stanowi barierę dla dalszej manipulacji. Jeśli wszystko to zawiedzie, ustalanie cen zwykle załamuje się ze względu na zdolność dużych nabywców do negocjowania ceny, którą są gotowi zapłacić.
Uwagi specjalne
Ustalanie cen jest schematem manipulacji, który jest trudny do wykrycia i udowodnienia, ponieważ wiele firm posiadających identyczne ceny nie wystarczy, aby udowodnić, że zmówiły się w celu ustalenia cen. Na przykład cena towarów, takich jak pszenica, jest prawie zawsze taka sama na różnych rynkach w tym samym regionie. Ponieważ produkty są praktycznie identyczne, czynniki popytu i podaży, które wpływają na jedno gospodarstwo, najprawdopodobniej wpływają na wszystkie inne gospodarstwa produkujące ten sam towar w tym samym regionie geograficznym.
Z tego powodu firmom monopolistycznym najłatwiej jest ustalać ceny, ponieważ nie mają konkurentów, którzy mogliby przeciwdziałać ich cenom sprzedaży niższymi.
Przykłady ustalania cen
Klasyczny przykład ustalania cen został przeprowadzony w latach 70. przez Organizację Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC). Członkowie organizacji, która kontroluje większość światowych dostaw ropy, zgodzili się poważnie ograniczyć dostawy ropy dostępnej dla klientów na całym świecie. Rezultatem były ogromne braki ropy i czterokrotne zwiększenie jej ceny dla konsumentów. OPEC jest z definicji kartelem. Jest to stowarzyszenie dostawców utworzone w celu kontrolowania dostaw krytycznego produktu w celu utrzymania jego ceny dla dobra wszystkich jego członków.
Jeden notoryczny przypadek zmowy cenowej doprowadził do rekordowej grzywny w USA. W 1999 r. Szwajcarski gigant farmaceutyczny Roche zgodził się zapłacić 500 milionów dolarów, wówczas największą karę grzywny w historii, w celu uregulowania sprawy związanej z cenami witamin. Niemiecki konkurent BASF również został ukarany grzywną, a francuska firma uniknęła kary dzięki współpracy z Departamentem Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych.