Pula środków
Co to są fundusze połączone?
Fundusze zbiorcze to fundusze w portfelu wielu inwestorów indywidualnych, które są agregowane na potrzeby inwestycji. Fundusze powiernicze, fundusze hedgingowe, fundusze giełdowe, fundusze emerytalne i fundusze inwestycyjne jednostek uczestnictwa to przykłady profesjonalnie zarządzanych funduszy zbiorczych. Inwestorzy w połączone fundusze odnoszą korzyści z ekonomii skali, która pozwala na obniżenie kosztów handlu w przeliczeniu na dolara inwestycji oraz na dywersyfikację.
Kluczowe wnioski
- Połączone fundusze gromadzą kapitał wielu osób, inwestując jako jeden gigantyczny portfel.
- Wiele funduszy połączonych, takich jak fundusze wspólnego inwestowania i fundusze inwestycyjne (UIT), jest zarządzanych profesjonalnie.
- Połączone fundusze dają jednostce dostęp do możliwości skali dostępnych tylko dla dużych inwestorów instytucjonalnych.
Podstawy funduszy połączonych
Grupy takie jak kluby inwestycyjne, spółki partnerskie i fundusze powiernicze wykorzystują środki z puli do inwestowania w akcje, obligacje i fundusze wspólnego inwestowania. Połączony rachunek inwestycyjny pozwala inwestorom być traktowanymi jako posiadaczami jednego rachunku, umożliwiając im zbiorowe kupowanie większej liczby udziałów niż mogliby indywidualnie, a często po lepszych – zdyskontowanych – cenach.
Fundusze powiernicze należą do najbardziej znanych z puli funduszy. Aktywnie zarządzane przez profesjonalistów, o ile nie są to fundusze indeksowe, dzielą swoje udziały na różne instrumenty inwestycyjne, zmniejszając wpływ, jaki jakikolwiek pojedynczy lub kategoria papierów wartościowych ma na cały portfel. Ponieważ fundusze wspólnego inwestowania zawierają setki lub tysiące papierów wartościowych, inwestorzy są mniej dotknięci, jeśli jedno z papierów wartościowych nie osiąga wyników.
Innym rodzajem funduszu zbiorczego są fundusze inwestycyjne. Te zebrane fundusze pobierają pieniądze od mniejszych inwestorów, aby inwestować w akcje, obligacje i inne papiery wartościowe. Jednak w przeciwieństwie do funduszu wspólnego inwestowania fundusz inwestycyjny nie zmienia swojego portfela przez cały okres istnienia funduszu i inwestuje przez określony czas.
Zalety i wady połączonych funduszy
Zalety
Dzięki wspólnym funduszom grupy inwestorów mogą skorzystać z możliwości, które są zwykle dostępne tylko dla dużych inwestorów. Ponadto inwestorzy oszczędzają na kosztach transakcji i dodatkowo dywersyfikują swoje portfele. Ponieważ fundusze zawierają setki lub tysiące papierów wartościowych, inwestorzy odczuwają mniejszy wpływ, jeśli jeden z papierów wartościowych osiąga gorsze wyniki.
Profesjonalne zarządzanie pomaga upewnić się, że inwestorzy otrzymają najlepszy kompromis między ryzykiem a zyskiem, dostosowując swoją pracę do celów funduszu. Zarządzanie to pomaga inwestorom, którym może brakować czasu i wiedzy, aby całkowicie zarządzać własnymi inwestycjami.
W szczególności fundusze inwestycyjne oferują szereg opcji inwestycyjnych dla inwestorów wysoce agresywnych, umiarkowanie agresywnych i niechętnych do podejmowania ryzyka. Fundusze inwestycyjne pozwalają na reinwestycję dywidend i odsetek, które mogą spowodować zakup dodatkowych udziałów w funduszu. Inwestor oszczędza pieniądze, nie płacąc opłat transakcyjnych za przechowywanie wszystkich papierów wartościowych znajdujących się w koszyku portfela funduszu, jednocześnie powiększając swój portfel.
Plusy
- Dywersyfikacja obniża ryzyko.
- Korzyści skali zwiększają siłę nabywczą.
- Dostępne jest profesjonalne zarządzanie pieniędzmi.
- Minimalne inwestycje są niskie.
Cons
- Pobierane są prowizje i opłaty roczne.
- Działalność funduszu może mieć konsekwencje podatkowe.
- Jednostka nie ma kontroli nad inwestycjami.
- Dywersyfikacja może ograniczyć korzyści.
Niedogodności
Kiedy pieniądze są gromadzone w funduszu grupowym, indywidualny inwestor ma mniejszą kontrolę nad decyzjami inwestycyjnymi grupy, niż gdyby podejmował decyzje samodzielnie. Nie wszystkie decyzje grupowe są najlepsze dla każdej osoby w grupie. Ponadto grupa musi osiągnąć konsensus przed podjęciem decyzji o zakupie. Kiedy rynek jest niestabilny, poświęcenie czasu i wysiłku na osiągnięcie porozumienia może pozbawić możliwości szybkich zysków lub zmniejszenia potencjalnych strat.
Inwestując w profesjonalnie zarządzany fundusz, inwestor oddaje kontrolę zarządzającemu nim zarządzającemu pieniędzmi. Ponadto ponosi dodatkowe koszty w postaci opłat za zarządzanie. Opłaty naliczane corocznie jako procent zarządzanych aktywów (AUM) obniżają całkowity zwrot funduszu.
Niektóre fundusze wzajemne pobierają również opłatę za obciążenie lub sprzedaż. Fundusze będą się różnić w zależności od tego, kiedy ta opłata jest naliczana, ale najczęściej są to obciążenia frontendowe – opłacane w momencie zakupu i obciążenia zaplecza – płacone w momencie zbycia.
Inwestor złoży i zapłaci podatki od zysków z kapitału rozproszonego. Zyski te rozkładają się równomiernie między wszystkich inwestorów, czasami kosztem nowych akcjonariuszy, którzy nie mieli szansy na skorzystanie z upływem czasu ze sprzedanych udziałów.
Jeśli fundusz często sprzedaje udziały, dystrybucja zysków kapitałowych może następować corocznie, zwiększając dochód inwestora podlegający opodatkowaniu.
Przykład funduszu z puli
The Vanguard Group, Inc. jest jedną z największych na świecie firm zarządzających inwestycjami i dostawcą usług w zakresie planów emerytalnych. Firma oferuje inwestorom na całym świecie setki różnych funduszy inwestycyjnych, ETF-ów i innych zbiorczych funduszy.
Na przykład jego kanadyjska spółka zależna Vanguard Investments Canada oferuje kanadyjskim inwestorom wiele produktów opartych na funduszach zbiorczych. Produkty te obejmują 39 kanadyjskich funduszy ETF i cztery fundusze inwestycyjne, a także 12 docelowych funduszy emerytalnych i osiem funduszy zbiorczych – te dwie ostatnie grupy są dostępne dla inwestorów instytucjonalnych.
Jeden z funduszy połączonych, Vanguard Global ex-Canada Fixed Income Index Pooled Fund (zabezpieczony CAD), inwestuje w obligacje zagraniczne. W kwietniu 2019 r. Przyjęła nowy punkt odniesienia – Bloomberg Barclays Global Aggregate ex-CAD Float Adjusted and Scaled Index – aby skorzystać z uwzględnienia chińskich obligacji bankowych objętych polityką rządu w kanadyjskim portfelu.