Operacje otwartego rynku a luzowanie ilościowe: jaka jest różnica?
Operacje otwartego rynku a luzowanie ilościowe: przegląd
Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych została utworzona na mocy ustawy o Rezerwie Federalnej w 1913 r. Rezerwa Federalna to centralny system bankowy Stanów Zjednoczonych Ameryki. Ma centralną kontrolę nad systemem monetarnym USA w celu łagodzenia kryzysów finansowych. Od momentu powstania Fed, jak się go często nazywa, był odpowiedzialny za trzyczęściowy mandat: maksymalizację zatrudnienia, stabilizację cen i monitorowanie stóp procentowych. Od 2012 roku Fed dążył głównie do 2% stopy inflacji, którą wykorzystuje jako wskazówkę przy zmianach cen.
Fed śledzi możliwości zatrudnienia na rynku pracy i analizuje bezrobocie wraz ze wzrostem wynagrodzeń w korelacji z inflacją. Fed ma również możliwość skutecznego wpływania na oprocentowanie kredytów w gospodarce, co może mieć bezpośredni wpływ na wydatki biznesowe i osobiste.
Mając odpowiedzialność i uprawnienia do podejmowania działań w tych trzech kluczowych obszarach, Fed może zastosować kilka taktyk. Tutaj omówimy dwa z nich: operacje otwartego rynku i luzowanie ilościowe (QE).
Kluczowe wnioski
- Operacje otwartego rynku to narzędzie wykorzystywane przez Fed do wpływania na zmiany stóp na rynku długu w odniesieniu do określonych papierów wartościowych i terminów zapadalności.
- Łagodzenie ilościowe to holistyczna strategia, która ma na celu złagodzenie lub obniżenie stóp procentowych, aby pomóc stymulować wzrost gospodarczy.
- Operacje otwartego rynku mogą osiągnąć cele i zadania luzowania ilościowego, jeśli gospodarka nie jest w kryzysie.
Operacje na otwartym rynku
Federalny Komitet Otwartego Rynku dysponuje trzema głównymi narzędziami, których używa, aby wypełnić swój trzyczęściowy mandat. Działania te obejmują : operacje otwartego rynku, ustalanie stopy funduszy federalnych oraz określanie rezerw obowiązkowych dla banków.
W ramach strategii operacji otwartego rynku bank centralny będzie tworzył pieniądz i kupował krótkoterminowe skarbowe papiery wartościowe od banków, osób fizycznych i instytucji na otwartym rynku. Stwarza to popyt na papiery wartościowe, podnosząc cenę i zmniejszając ich rentowność. Popyt na papiery wartościowe powoduje zastrzyk pieniędzy do systemu bankowego, który jest następnie pożyczany firmom i osobom fizycznym oraz wywiera presję na obniżenie stóp procentowych. To napędza gospodarkę, ponieważ przedsiębiorstwa i osoby fizyczne mają więcej pieniędzy do wydania.
Łagodzenie ilościowe (QE)
Strategia QE jest często stosowana podczas kryzysu i gdy operacje otwartego rynku zawiodły. Na przykład stopa procentowa może już wynosić zero, ale nadal występuje spowolnienie akcji kredytowej i aktywności gospodarczej. W takich sytuacjach bank centralny może kupować różne papiery wartościowe, aby je ożywić: długoterminowe papiery skarbowe, prywatne papiery wartościowe lub papiery wartościowe z określonego obszaru rynku.
Chodzi o to, aby ponownie pobudzić aktywność gospodarczą, wprowadzić pieniądze do systemu, obniżyć rentowność i złagodzić określone rynki, takie jak papiery wartościowe oparte na hipotece, poprzez zmniejszenie spreadu ryzyka. Łagodzenie ilościowe znacznie zwiększa bilans banku centralnego i naraża go na większe ryzyko.
Przykłady złagodzenia ilościowego
Określenie luzowanie ilościowe (QE) zostało po raz pierwszy wprowadzone w latach 90. XX wieku jako sposób opisania ekspansywnej reakcji polityki pieniężnej Banku Japonii (BOJ) na pęknięcie krajowej bańki na rynku nieruchomości i następującą po nim presję deflacyjną. Od tego czasu wiele innych głównych banków centralnych, w tym Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych, Bank Anglii (BoE) i Europejski Bank Centralny (EBC), uciekło się do własnych form luzowania ilościowego. Chociaż istnieją pewne różnice między odpowiednimi programami luzowania ilościowego tych banków centralnych, oto, jak efektywne jest wdrażanie luzowania ilościowego przez Rezerwę Federalną.
Kryzys finansowy 2008 r
Łagodzenie ilościowe zostało wykorzystane po kryzysie finansowym w 2008 r. W celu poprawy kondycji gospodarki po tym, jak powszechne przypadki niewypłacalności subprime spowodowały poważne straty, powodując znaczne szkody gospodarcze. Ogólnie rzecz biorąc, poluzowanie polityki odnosi się do podejmowania działań zmierzających do obniżenia stóp oprocentowania kredytu w celu pobudzenia wzrostu gospodarczego. Należy pamiętać, że luzowanie ilościowe jest przeciwieństwem zacieśniania ilościowego, które ma na celu zwiększenie stóp procentowych pożyczek, aby zarządzać przegrzaną gospodarką.
Od września 2007 r. Do grudnia 2018 r. Rezerwa Federalna podjęła kroki ilościowe, zmniejszając stopę funduszy federalnych z 5,25% do 0% do 0,25%, gdzie pozostała przez siedem lat. Oprócz obniżenia stopy funduszy federalnych i utrzymania jej na poziomie od 0% do 0,25%, Fed wykorzystał również operacje otwartego rynku.
W tym przypadku luzowania ilościowego Fed użył zarówno manipulacji kursami funduszy federalnych, jak i operacji otwartego rynku, aby pomóc obniżyć stopy w różnych terminach zapadalności. Obniżka stóp funduszy federalnych koncentrowała się na pożyczkach krótkoterminowych, ale wykorzystanie operacji otwartego rynku pozwoliło Fed na obniżenie również stóp średnioterminowych i długoterminowych. Jak wspomniano, kupowanie długu na otwartym rynku powoduje wzrost cen i obniżanie stóp.
Zakupy aktywów na dużą skalę w latach 2008–2013
Fed przeprowadził zakupy aktywów na dużą skalę w wielu rundach od 2008 do 2013 roku:
- Listopad 2008 do marca 2010: zakupiono 175 miliardów dolarów długu agencyjnego, 1,25 biliona dolarów papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką agencyjną oraz 300 miliardów dolarów długoterminowych papierów skarbowych.
- Listopad 2010 do czerwca 2011: zakupiono 600 miliardów dolarów w długoterminowych skarbowych papierach wartościowych.
- Wrzesień 2011 do 2012: Program przedłużenia terminu zapadalności – zakup 667 miliardów dolarów skarbowych papierów wartościowych z pozostałymi okresami zapadalności od sześciu do 30 lat; sprzedał skarbowe papiery wartościowe o wartości 634 mld USD z pozostałymi okresami zapadalności do trzech lat; umorzył 33 miliardy dolarów skarbowych papierów wartościowych.
- Wrzesień 2012 do 2013: zakupiono 790 miliardów dolarów skarbowych papierów wartościowych i 823 miliardów dolarów papierów wartościowych zabezpieczonych hipotekami przez agencje.
Po czterech latach utrzymywania nowych aktywów w bilansie podobno cele Fed w zakresie luzowania ilościowego zostały osiągnięte i odniosły znaczny sukces. W związku z tym Fed rozpoczął proces normalizacji w 2017 r. Od zakończenia reinwestycji głównych. W latach następujących po 2017 roku Fed planuje wykorzystanie operacji otwartego rynku w nieco zacieśnionym trybie z etapowymi planami sprzedaży aktywów bilansowych na otwartym rynku.
Operacje na otwartym rynku i luzowanie ilościowe w odpowiedzi na pandemię COVID-19
Fed podjął drastyczne działania zarówno w zakresie strategii otwartego rynku, jak i luzowania ilościowego, aby wzmocnić amerykańską gospodarkę po wybuchu epidemii COVID-19 w 2019 roku.
W ramach strategii otwartego rynku Fed przekazał 2,3 bln USD pożyczek na wsparcie gospodarstw domowych, pracodawców, rynków finansowych oraz rządów stanowych i lokalnych. Fed obniżył docelową stopę funduszy federalnych do 0% do 0,25% w marcu 2020 r., Aby obniżyć koszt pożyczekhipotecznych, kredytów samochodowych,pożyczek podzastaw domu i innych pożyczek. Jednak efekt ten zmniejszyłby również dochody odsetkowe wypłacane oszczędzającym.
W ramach swojej strategii luzowania ilościowego Fed zakupił ogromne ilości papierów wartościowych. W marcu 2020 roku Fed ogłosił, że kupi co najmniej 500 miliardów dolarów w skarbowych papierach wartościowych i 200 miliardów dolaróww papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką gwarantowaną przez rząd w „nadchodzących miesiącach”. Według Brookings, 23 marca 2020 r. Fed „dokonał zakupów w sposób otwarty, mówiąc, że będzie kupował papiery wartościowe„ w ilościach potrzebnych do zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynku i skutecznej transmisji polityki pieniężnej do szerszych warunków finansowych ”3.
Następnie funkcja rynku uległa poprawie, a Fed zmniejszył zakupy w kwietniu i maju. Jednak 10 czerwca 2020 r. FED zapowiedział, że będzie kupować miesięcznie 80 milionów dolarów w obligacjach skarbowych i 40 miliardów dolarów w papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką mieszkaniową i komercyjną. Od połowy marca do początku grudnia 2020 r. Portfel papierów wartościowych Fed wzrósł z 3,9 bln USD do 6,6 bln USD.
Fed wprowadził wiele innych programów, w tym Primary Dealer Credit Facility (PDCF), pozostałość po światowym kryzysie finansowym, który oferował niskooprocentowane (obecnie 0,25%) pożyczki na okres do 90 dni dla 24 dużych instytucji finansowych, znanych jako podstawowe dealerzy. Celem było utrzymanie płynności rynków kredytowych.
Fed podjął również inne kroki, takie jak zabezpieczenie funduszy inwestycyjnych rynku pieniężnego. Zachęcał banki do udzielania kredytów, obniżając stopę, jaką obciąża banki od kredytów z okna dyskontowego o 2 punkty procentowe, z 2,25% do 0,25%, niższą niż podczas Wielkiej Recesji. Fed wspierał korporacje i przedsiębiorstwa poprzez bezpośrednie pożyczki w ramach instrumentu kredytowego dla przedsiębiorstw na rynku pierwotnym (PMCCF).
W celu wsparcia kredytów dla małych i średnich przedsiębiorstw wdrożono wiele innych nowych programów, takich jak Main Street Lending Program i Program ochrony pensji. Fed udzielił gospodarstwom domowym i konsumentom kredytu terminowego zabezpieczonego aktywami.
Wreszcie, Fed próbował złagodzić amerykańskie rynki pieniężne przed międzynarodową presją, udostępniając dolary amerykańskie innym bankom centralnym. Fed pobiera w zamian waluty obce i nalicza odsetki od swapów. Według Brookingsa „pięć zagranicznych banków centralnych ma stałe linie swapowe z Fedem, a Fed obniżył stopę, którą pobiera od tych swapów z bankami centralnymi w Kanadzie, Anglii, strefie euro, Japonii i Szwajcarii oraz przedłużył termin zapadalności te swapy. Rozszerzył również tymczasowe swapy na banki centralne Australii, Brazylii, Danii, Korei, Singapuru i Szwecji ”.
Podsumowanie
Podsumowując, główną różnicą między operacjami otwartego rynku a luzowaniem ilościowym jest rozmiar i skala działań podejmowanych przez Fed. QE zazwyczaj wymaga dużych inwestycji, które znacznie zwiększają bilans banku centralnego. Ponadto, podczas gdy operacje otwartego rynku są ukierunkowane na stopy procentowe w ramach strategii, luzowanie ilościowe jest celem i zwiększa ilość pieniądza w obiegu.
.