Opóźnienie wdrożeniowe

Co to jest opóźnienie we wdrożeniu?

Opóźnienie we wdrażaniu to opóźnienie między niekorzystnym zdarzeniem makroekonomicznym a wdrożeniem przez rząd i bank centralny reakcji w zakresie polityki fiskalnej lub pieniężnej. Opóźnienie we wdrażaniu może wynikać z opóźnień w rozpoznawaniu problemu; nieporozumienia i negocjacje dotyczące odpowiedniej reakcji; fizyczne, techniczne i administracyjne ograniczenia faktycznej realizacji nowej polityki; a strukturalne opóźnienia gospodarcze w miarę jak zmiana polityki przenosi się przez gospodarkę. Opóźnienie we wdrażaniu może zmniejszyć skuteczność reakcji politycznej lub nawet spowodować okresy procyklicznej polityki.

Zrozumieć opóźnienia we wdrażaniu

Po zaskoczeniu makroekonomicznym zawsze występuje opóźnienie we wdrożeniu. Po pierwsze, decydenci mogą nawet nie zdawać sobie sprawy, że istnieje problem z powodu opóźnień w gromadzeniu danych. Wiele danych ekonomicznych nie jest publikowanych przez miesiąc lub kwartał po okresie, którego dotyczą. Nawet wtedy te opóźnione wskaźniki mogą podlegać kolejnym korektom. Na przykład dane dotyczące PKB są notorycznie niewiarygodne, gdy są po raz pierwszy publikowane, dlatego Biuro Analiz Ekonomicznych ostrzega, że ​​jego szacunki mają charakter informacyjny, ale nigdy nie są ostateczne.

Aby z wyprzedzeniem ostrzec o zagrożeniach gospodarczych, decydenci patrzą na wskaźniki wyprzedzające, takie jak badania zaufania przedsiębiorców oraz wskaźniki obligacji i rynków akcji, takie jak krzywa dochodowości – ekonomiści i decydenci wciąż muszą czekać, aby sprawdzić, czy te prognozy się sprawdzą. Następnie, z powodu opóźnienia w rozpoznawaniu, może minąć kilka miesięcy lub lat, zanim politycy uznają, że nastąpił wstrząs gospodarczy lub zmiana strukturalna w gospodarce. Urzędujący politycy mogą nawet niechętnie przyznać, że istnieje szansa recesji, dopóki nie znajdą się w jej środku.

Bankierzy centralni, ekonomiści i politycy muszą następnie zastanowić się nad właściwą reakcją, zanim wprowadzą zmiany w polityce. Właściwa polityka niekoniecznie będzie oczywista, zwłaszcza dla ekonomistów. A politycy, którzy naturalnie mają cele polityczne, a nie ekonomiczne, lubią przepłacać. Dobra ekonomia – na przykład zapobieganie ogromnym bańkom aktywów, które zniszczą gospodarkę, gdy pękną – często prowadzi do złej polityki, a ekonomiści mają tendencję do szerokiego sporu co do tego, co stanowi przede wszystkim dobrą ekonomię. To dlatego związek między ekonomią a polityką prowadzi do tak wielu błędów politycznych i dlaczego polityka pieniężna tak często kończy się procyklicznie i destabilizująco, a nie antycyklicznie i pomaga wygładzić cykl gospodarczy.

Nawet jeśli ekonomiści i politycy są po tej samej stronie, nadal będzie opóźnienie, zanim jakiekolwiek działania polityki pieniężnej lub fiskalnej będą miały wpływ na gospodarkę. Nowe rządowe programy wydatków mogą zająć tygodnie lub miesiące, zanim pieniądze trafią w ręce ostatecznych odbiorców. Wstrzykiwanie nowych pieniędzy do gospodarki również wymaga czasu, aby przebić się przez sektor finansowy i realną gospodarkę, z długimi i zmiennymi opóźnieniami między zmianami polityki pieniężnej a ostatecznymi rezultatami. Jak pokazało luzowanie ilościowe, może minąć wiele lat, zanim polityka pieniężna będzie miała jakikolwiek rzeczywisty wpływ na gospodarkę – jak ma to miejsce w przypadku, gdy banki centralne naciskają na sznurki – a obniżki podatków mogą trwać równie długo, aby mieć możliwy do zweryfikowania wpływ.

Z powodu tych wszystkich opóźnień, zanim reakcja polityki gospodarczej na negatywny szok gospodarczy lub załamanie w recesję rzeczywiście przejdzie przez gospodarkę, sytuacja gospodarcza nieuchronnie ulegnie pewnej zmianie. Może się zdarzyć, że spowolnienie gospodarcze stało się poważniejsze, a początkowa reakcja polityczna jest obecnie niewystarczająca, aby zaradzić tej sytuacji. Albo może być tak, że gospodarka już zaczęła się naprawiać samoczynnie i zanim reakcja polityczna zacznie obowiązywać, po prostu doda oliwy do ognia następnego cyklu gospodarczego lub bańki. W tym przypadku taka polityka ma zwykle charakter procykliczny i faktycznie pogłębia niestabilność gospodarczą w czasie.