Prawo Okuna: wzrost gospodarczy i bezrobocie
Jeśli chodzi o badanie gospodarki, wzrost gospodarczy i zatrudnienie to dwa podstawowe czynniki, które ekonomiści muszą wziąć pod uwagę. Istnieje wyraźny związek między nimi i wielu ekonomistów ułożyło dyskusję, próbując zbadać związek między wzrostem gospodarczym a poziomem bezrobocia. Ekonomista Arthur Okun po raz pierwszy zaczął podejmować dyskusję w latach 60. XX wieku, a jego badania na ten temat stały się znane jako prawo Okuna. Poniżej znajduje się bardziej szczegółowy przegląd prawa Okuna, dlaczego jest ono ważne i jak przetrwało próbę czasu od pierwszego opublikowania.
Kluczowe wnioski
- Prawo Okuna zostało postulowane przez profesora Yale i ekonomistę Arthura Okun na początku lat sześćdziesiątych.
- Prawo Okuna dotyczy statystycznej zależności między bezrobociem w kraju a stopami wzrostu gospodarczego.
- Prawo Okuna mówi, że produkt krajowy brutto (PKB) danego kraju musi rosnąć w tempie około 4% przez rok, aby osiągnąć 1% spadek stopy bezrobocia.
Prawo Okuna: podstawy
W swojej najbardziej podstawowej formie, prawo Okuna bada statystyczny związek między stopą bezrobocia w danym krajua tempem wzrostu jego gospodarki. Dział badań ekonomicznych Banku Rezerw Federalnych w St. Louis wyjaśnia, że prawo Okuna „ma na celu poinformowanie nas, jaka część produktu krajowego brutto (PKB) danego krajumoże zostać utracona, gdy stopa bezrobocia przekroczy naturalną stopę bezrobocia ”. Dalej wyjaśnia, że „logika stojąca za prawem Okuna jest prosta. Produkcja zależy od ilości pracy wykorzystanej w procesie produkcji, więc istnieje pozytywny związek między produkcją a zatrudnieniem. Całkowite zatrudnienie równa się sile roboczej minus bezrobotni, więc istnieje ujemny związek między produkcją a bezrobociem (zależny od siły roboczej). ”
Arthur Okun, profesor i ekonomista z Yale, urodził się w listopadzie 1928 r. I zmarł w marcu 1980 r. W wieku 51 lat. Po raz pierwszy opublikował swoje odkrycia na ten temat na początku lat 60. XX wieku, które od tego czasu zaczęto nazywać jego „prawem”. Prawo Okuna jest w istocie praktyczną zasadą wyjaśniania i analizowania związku między miejscami pracy a wzrostem. Przemówienie byłego prezesa Rezerwy Federalnej, Bena Bernanke, być może najbardziej zwięźle podsumowuje podstawowe pojęcia prawa Okuna.
„Ta praktyczna reguła opisuje obserwowaną zależność między zmianami stopy bezrobocia a tempem wzrostu
realnego produktu krajowego brutto (PKB). Okun zauważył, że ze względu na ciągłe zwiększanie się siły roboczej i poziomu produktywności, normalnie wymagany jest wzrost realnego PKB zbliżony do tempa wzrostu jego potencjału, aby utrzymać stopę bezrobocia na stałym poziomie. Aby więc zmniejszyć stopę bezrobocia, gospodarka musi rosnąć w tempie przekraczającym jej potencjał.
Mówiąc dokładniej, zgodnie z obecnie przyjętymi wersjami prawa Okuna, aby w ciągu roku osiągnąć spadek stopy bezrobocia o jeden punkt procentowy, realny PKB musi rosnąć o około dwa punkty procentowe szybciej niż tempo wzrostu potencjalnego PKB w tym okresie.. Tak więc, dla przykładu, jeśli potencjalna stopa wzrostu PKB wynosi 2%, prawo Okuna mówi, że PKB musi rosnąć w tempie około 4% przez rok, aby osiągnąć spadek stopy bezrobocia o jeden punkt procentowy ”.
Bardziej szczegółowe spojrzenie na prawo Okuna
Najważniejsze jest, aby zauważyć, że prawo Okuna to statystyczna zależność, która opiera się na regresji bezrobocia i wzroście gospodarczym. W związku z tym uruchomienie regresji może skutkować różnymi współczynnikami, które są używane do rozwiązywania zmian w bezrobociu, w zależności od wzrostu gospodarczego. Wszystko zależy od użytych okresów i nakładów, które są historycznymi danymi o PKB i zatrudnieniu. Poniżej przykład regresji prawa Okuna:
Prawo rzeczywiście ewoluowało z biegiem czasu, aby dopasować się do obecnego klimatu gospodarczego i trendów w zatrudnieniu. Jedna z wersji prawa Okuna mówi bardzo prosto, że gdy bezrobocie spada o 1%, produkt narodowy brutto (PNB) wzrasta o 3%. Inna wersja prawa Okuna koncentruje się na relacji między bezrobociem a PKB, przy czym procentowy wzrost bezrobocia powoduje spadek PKB o 2%.
W artykule Bloomberga, integrującym dane z bardzo niestabilnegookresu Wielkiej Recesji, zauważono, że „praktyczna zasada mówi, że dla każdego punktu procentowego wzrost w skali roku przekracza stopę trendu – którą decydenci Rezerwy Federalnej ustalają na poziomie od 2,3% do 2,6% —Bezrobocie spada o pół punktu procentowego. ” Zwróć uwagę na różne sposoby wykorzystania wzrostu gospodarczego, takie jak PNB i PKB, a także na to, co kwalifikuje się jako miary potencjalnego wzrostu gospodarczego.
Prawo Okuna utrzymywało się w różnych okresach, ale nie sprawdziło się podczas kryzysu finansowego w 2008 roku.
Czy to się sprawdza w czasie?
Podobnie jak w przypadku każdego prawa w ekonomii, nauce lub jakiejkolwiek innej dyscyplinie, ważne jest, aby ustalić, czy jest ono prawdziwe w różnych warunkach i na przestrzeni czasu. Jeśli chodzi o prawo Okuna, wydaje się, że istnieją warunki, w których jest ono całkiem dobre, a inne, w których nie. Na przykład przegląd prawa Okuna przeprowadzony przez Bank Rezerw Federalnych w Kansas City wyszczególnił, że jedna z pierwszych relacji Okun dotyczyła kwartalnych zmian bezrobocia w porównaniu z kwartalnym wzrostem realnej produkcji i wydawało się, że utrzymywała się dobrze.
Istnieją również różne sposoby śledzenia bezrobocia i, oczywiście, głównym poligonem doświadczalnym dla prawa Okuna były Stany Zjednoczone. Okun przeanalizował również lukę między potencjalną produkcją gospodarczą a rzeczywistą stopą produkcji w gospodarce. Badanie w Kansas City wyszczególniło różne wersje prawa Okuna, zaczynając od jego pierwotnego kwartalnego związku, „wersji luki”, która analizowała różnice w rzeczywistej i potencjalnej produkcji, w tym, czy prawo będzie obowiązywać pod warunkiem pełnego zatrudnienia lub nawet wysokiego bezrobocia. Zdecydowano się na bardziej dynamiczną wersję, pozostawiając opcje pominięcia lub dodania zmiennych, w zależności od poziomów obecnego i historycznego wzrostu gospodarczego.
Jak przydatne jest prawo Okuna?
Pomimo faktu, że w rzeczywistości istnieje wiele ruchomych elementów w związku między bezrobociem a wzrostem gospodarczym, wydaje się, że istnieje empiryczne poparcie dla prawa. Badanie Fed z Kansas City wykazało, że „prawo Okuna nie jest ścisłym związkiem”, ale „przewiduje, że spowolnienie wzrostu zazwyczaj zbiega się z rosnącym bezrobociem”. Jeśli chodzi o fakt, że nie radził sobie tak dobrze w czasie kryzysu finansowego, Bernanke spekulował, że „pozorna porażka prawa Okuna może częściowo odzwierciedlać szum statystyczny”.
Inne badania były bardziej zgodne z prawem Okuna. Bank Rezerw Federalnych w St. Louis stwierdził, że „prawo Okuna może być użytecznym przewodnikiem w polityce pieniężnej, ale tylko wtedy, gdy naturalna stopa bezrobocia jest właściwie mierzona”.
Podsumowanie
Ogólnie rzecz biorąc, mało jest dyskusji, że prawo Okuna stanowi jedną z najprostszych i najwygodniejszych metod badania związku między wzrostem gospodarczym a zatrudnieniem. Jedną z kluczowych zalet prawa Okuna jest jego prostota w stwierdzeniu, że spadek bezrobocia o 1% nastąpi, gdy gospodarka będzie rosła o około 2% szybciej niż oczekiwano. Jednak opieranie się na nim przy tworzeniu konkretnych prognoz dotyczących bezrobocia, biorąc pod uwagę trendy wzrostu gospodarczego, nie działa tak dobrze. Na przykład, odkąd został zbadany, wiadomo, że zmienia się w czasie i ma na niego wpływ bardziej niezwykłe klimaty gospodarcze, w tym powrót do bezrobocia i kryzys finansowy z 2008 r.
Ze względu na złożoność danych wejściowych, różne okresy, które można zastosować, oraz podstawową niepewność związaną z prowadzeniem regresji ekonomicznych, analiza może stać się dość złożona. Prawo Okuna może nie być całkowicie predykcyjne, ale może pomóc ułożyć dyskusję na temat wzrostu gospodarczego, tego, jak wpływa na niego zatrudnienie i odwrotnie.