Realizowalna wartość netto (NRV)
Jaka jest możliwa do osiągnięcia wartość netto?
Wartość netto możliwa do uzyskania (NRV) to wartość składnika aktywów, która może zostać zrealizowana w momencie sprzedaży składnika aktywów, pomniejszona o rozsądne oszacowanie kosztów związanych z jego ostateczną sprzedażą lub zbyciem. NRV to powszechnie stosowana metoda szacowania wartości aktywów na potrzeby księgowania zapasów. NRV to metoda wyceny stosowana zarówno w ogólnie przyjętych zasadach rachunkowości (GAAP), jak i w Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).1
Zrozumienie rzeczywistej wartości netto (NRV)
GAAP wymaga, aby Certified Public Accountants (CPA) stosowali zasadę konserwatyzmu w swojej pracy księgowej. Wiele transakcji biznesowych pozwala na osąd lub dyskrecję przy wyborze metody księgowania. Zasada konserwatyzmu wymaga od księgowych wyboru bardziej konserwatywnego podejścia do wszystkich transakcji. Konserwatywne podejście oznacza, że księgowy powinien stosować metodę księgową, która generuje mniejszy zysk i nie zawyża wartości aktywów.
Wartość netto możliwa do uzyskania (NRV) to konserwatywna metoda wyceny aktywów, ponieważ szacuje prawdziwą kwotę, którą sprzedający otrzymałby po potrąceniu kosztów, gdyby składnik aktywów został sprzedany. Dwa z największych aktywów, które firma może umieścić w bilansie, to należności i zapasy. NRV służy do wyceny obu tych typów aktywów.
Przykłady zastosowań rzeczywistej wartości netto
Należności
Saldo należności jest konwertowane na gotówkę, gdy klienci opłacają zaległe faktury, ale saldo należy skorygować w dół w przypadku klientów, którzy nie dokonują płatności. NRV dla należności oblicza się jako pełne saldo należności pomniejszone o odpis na wątpliwe rachunki, czyli dolarową kwotę faktur, które firma ocenia jako nieściągalne długi.
Inwentarz
Wcześniej zasady GAAP wymagały od księgowych stosowania metody niższego kosztu lub ceny rynkowej (LCM) do wyceny zapasów w bilansie. Jeśli cena rynkowa zapasów spadła poniżej kosztu historycznego, zasada konserwatyzmu wymagała od księgowych stosowania ceny rynkowej do wyceny zapasów. Cena rynkowa została zdefiniowana jako niższa z dwóch wartości: kosztu odtworzenia lub NRV.
Rada Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), niezależna organizacja, która ustanawia standardy GAAP, niedawno wydała aktualizację swojego kodu, która zmienia wymagania dotyczące księgowania zapasów dla firm, pod warunkiem, że nie używają one ostatniego weszło-pierwsze wyszło (LIFO) lub handlu detalicznego metody. Spółki muszą teraz stosować metodę niższego kosztu lub NRV, która jest bardziej spójna z zasadami MSSF. Zasadniczo termin „rynek” został zastąpiony terminem „możliwa do uzyskania wartość netto”.
Kiedy firma kupuje zapasy, może ponieść dodatkowe koszty związane z przechowywaniem lub przygotowaniem towarów do sprzedaży. Koszty związane z przechowywaniem zapasów nazywane są kosztem posiadania zapasów. Załóżmy na przykład, że sprzedawca detaliczny kupuje duże elementy drogich mebli jako zapasy, a firma musi zbudować gablotę i zatrudnić wykonawcę, który ostrożnie przeniesie meble do domu kupującego. Te dodatkowe koszty są odejmowane od ceny sprzedaży, aby obliczyć NRV.
Obliczenie kosztów
NRV jest również wykorzystywane do rozliczania kosztów, gdy dwa produkty są wytwarzane razem w ramach wspólnego systemu kalkulacji kosztów, dopóki produkty nie osiągną punktu podziału. Każdy produkt jest następnie wytwarzany oddzielnie po punkcie podziału, a NRV służy do przypisania poprzednich wspólnych kosztów do każdego z produktów. Dzięki temu menedżerowie mogą obliczyć całkowity koszt i przypisać cenę sprzedaży do każdego produktu z osobna.