Składki netto przypisane nadwyżce ubezpieczającego
Jakie są składki netto przypisane do nadwyżki ubezpieczającego?
Składki przypisane netto do nadwyżki posiadaczy polis to stosunek składek przypisanych brutto zakładu ubezpieczeń pomniejszonych o reasekurację przekazaną do nadwyżki posiadaczy polis. Składki przypisane netto do nadwyżki posiadacza polisy są miarą tego, ile strat ubezpieczyciel może pokryć z tytułu roszczeń.
Zrozumienie składek netto przypisanych do nadwyżki ubezpieczającego
Ubezpieczyciele mają kilka celów podczas rozpatrywania roszczenia: zapewnić, że przestrzegają świadczeń wynikających z umowy przedstawionych w polisach, które ubezpieczają, ograniczać występowanie i wpływ oszukańczych roszczeń oraz czerpać zyski z otrzymywanych składek. Ubezpieczyciele muszą utrzymywać dostatecznie wysoką rezerwę, aby sprostać przewidywanym zobowiązaniom, ale jeśli rezerwy na straty nie są wystarczająco wysokie, ubezpieczyciel będzie musiał obniżyć swoją nadwyżkę. Jeżeli ubezpieczyciel przejdzie przez swoje rezerwy na straty i nadwyżkę ubezpieczających, będzie bliski niewypłacalności.
Miary stabilności finansowej
Im wyższy stosunek rezerw na straty i korektę strat do nadwyżki ubezpieczającego, tym bardziej ubezpieczyciel jest zależny od nadwyżki ubezpieczającego na pokrycie swoich potencjalnych zobowiązań i tym większe jest ryzyko niewypłacalności ubezpieczającego. Jeżeli liczba i zakres zgłoszonych roszczeń przekroczy szacowaną kwotę odłożoną w rezerwie, ubezpieczyciel będzie musiał pokryć zyski, aby wypłacić odszkodowanie.
Organy regulacyjne zwracają uwagę na wskaźnik składek przypisanych netto do nadwyżki ubezpieczających, ponieważ jest to wskaźnik potencjalnych problemów z wypłacalnością, zwłaszcza jeśli stosunek ten jest wysoki. Według National Association of Insurance Commissioners (NAIC) zwykły zakres wskaźnika może wynosić do trzystu procent. Organy regulacyjne zbadają, czy stosunek ten dotyczy organizacji wieloliniowej czy jednoliniowej. W przypadku organizacji wieloliniowej możliwe jest, że niektóre linie mają niskie wskaźniki i są stosunkowo bezpieczne, podczas gdy wskaźniki innych linii mogą oznaczać kłopoty. Ubezpieczyciele oferujący polisy zapewniające długoterminowe korzyści, takie jak polisy dotyczące odszkodowań pracowniczych, chcą niższego wskaźnika.
Wskaźnik składki do nadwyżki to składka przypisana netto podzielona przez nadwyżkę posiadacza polisy. Nadwyżka ubezpieczającego to różnica między aktywami a zobowiązaniami zakładu ubezpieczeń. Wskaźnik składki do nadwyżki służy do pomiaru zdolności zakładu ubezpieczeń do wystawiania nowych polis.
Im większa nadwyżka ubezpieczającego, tym większe aktywa w porównaniu z zobowiązaniami. W żargonie ubezpieczeniowym zobowiązania to świadczenia, które ubezpieczyciel jest winien swoim ubezpieczającym. Ubezpieczyciel jest w stanie zwiększyć lukę między aktywami i pasywami, efektywnie zarządzając ryzykiem związanym z ubezpieczaniem nowych polis, ograniczając straty z tytułu szkód oraz inwestując swoje składki w celu osiągnięcia zwrotu przy zachowaniu płynności.