Bezrobocie naturalne
Co to jest bezrobocie naturalne?
Bezrobocie naturalne, czyli naturalna stopa bezrobocia, to minimalna stopa bezrobocia wynikająca z rzeczywistych lub dobrowolnych sił ekonomicznych. Bezrobocie naturalne odzwierciedla liczbę osób, które są bezrobotne ze względu na strukturę siły roboczej, np. Zastępowane technologią lub osoby, którym brakuje pewnych umiejętności, aby znaleźć zatrudnienie.
Kluczowe wnioski
- Bezrobocie naturalne to minimalna stopa bezrobocia wynikająca z rzeczywistych lub dobrowolnych sił ekonomicznych.
- Reprezentuje liczbę osób bezrobotnych ze względu na strukturę siły roboczej, w tym zastępowanych technologią lub pozbawionych umiejętności niezbędnych do zatrudnienia.
- Bezrobocie naturalne utrzymuje się ze względu na elastyczność rynku pracy, która umożliwia napływ pracowników do i z firm.
Zrozumieć bezrobocie naturalne
Często słyszymy termin „ pełne zatrudnienie ”, które można osiągnąć, gdy gospodarka USA dobrze sobie radzi. Jednak pełne zatrudnienie to myląca nazwa, ponieważ zawsze są pracownicy szukający pracy, w tym absolwenci szkół wyższych lub ci, których zastąpił postęp technologiczny. Innymi słowy, w gospodarce zawsze występuje pewien przepływ siły roboczej. Przemieszczanie się siły roboczej do pracy i wychodzenia z niej, niezależnie od tego, czy jest dobrowolne, czy nie, reprezentuje naturalne bezrobocie.
Każde bezrobocie, które nie jest uważane za naturalne, jest często określane jako bezrobocie cykliczne, instytucjonalne lub wynikające z polityki. Czynniki egzogeniczne mogą powodować wzrost naturalnej stopy bezrobocia; na przykład gwałtowna recesja może zwiększyć naturalną stopę bezrobocia, jeśli pracownicy stracą umiejętności niezbędne do znalezienia pracy w pełnym wymiarze godzin. Z pewnością pandemia Covid-19 jest egzogenicznym szokiem dla systemu gospodarczego, który będzie miał określone konsekwencje dla bezrobocia naturalnego w przyszłości, zwłaszcza jeśli niektóre przedsiębiorstwa nie będą mogły ponownie się otworzyć z powodu nadmiernej utraty dochodów. Ekonomiści nazywają ten efekt „ histerezą ”.
Ważnymi twórcami teorii bezrobocia naturalnego są Milton Friedman, Edmund Phelps i Friedrich Hayek, wszyscy laureaci Nagrody Nobla. Prace Friedmana i Phelpsa odegrały kluczową rolę w kształtowaniu nie przyspieszającej inflacji stopy bezrobocia (NAIRU).
Dlaczego bezrobocie naturalne utrzymuje się
Ekonomiści tradycyjnie wierzyli, że jeśli istnieje bezrobocie, wynika to z braku popytu na siłę roboczą lub pracowników. W związku z tym gospodarkę należałoby stymulować środkami monetarnymi, aby wzmocnić działalność gospodarczą, a ostatecznie popyt na siłę roboczą. Jednak ten sposób myślenia wypadł z łask, ponieważ zdano sobie sprawę, że nawet w okresach silnego wzrostu gospodarczego wciąż byli pracownicy bez pracy z powodu naturalnego przepływu pracowników do i z firm.
Naturalny przepływ siły roboczej jest jednym z powodów, dla których nie można osiągnąć prawdziwego pełnego zatrudnienia, ponieważ oznaczałoby to, że pracownicy byli nieelastyczni lub nieporuszeni w gospodarce Stanów Zjednoczonych. Innymi słowy, 100% pełnego zatrudnienia jest nieosiągalne w gospodarce na dłuższą metę. Prawdziwe pełne zatrudnienie jest niepożądane, ponieważ długoterminowa stopa bezrobocia wynosząca 0% wymaga całkowicie nieelastycznego rynku pracy, na którym pracownicy nie są w stanie rzucić swojej obecnej pracy lub odejść w celu znalezienia lepszej.
Zgodnie z modelem równowagi ogólnej ekonomii bezrobocie naturalne jest równe poziomowi bezrobocia na rynku pracy w stanie doskonałej równowagi. Na tym polega różnica między pracownikami, którzy chcą pracy za obecną stawkę wynagrodzenia, a tymi, którzy chcą i mogą ją wykonywać. Zgodnie z tą definicją naturalnego bezrobocia możliwe jest, że czynniki instytucjonalne – takie jak płaca minimalna lub wysoki stopień uzwiązkowienia – zwiększą stopę naturalną w dłuższej perspektywie.
Idee dotyczące związku między bezrobociem a inflacją wciąż ewoluują.
Bezrobocie i inflacja
Odkąd John Maynard Keynes napisał „ Krzywej Phillipsa, która reprezentowała pogląd, że bezrobocie szło w przeciwnym kierunku do inflacji. Jeśli gospodarka ma być w pełni zatrudniona, musi istnieć inflacja, a odwrotnie, jeśli była niska inflacja, bezrobocie musi rosnąć lub utrzymywać się.
Krzywa Phillipsa wypadła z łask po wielkiej stagflacji w latach siedemdziesiątych, co sugerowała, że krzywa Phillipsa jest niemożliwa. Podczas stagflacji rośnie zarówno bezrobocie, jak i inflacja. W latach 70. stagflacja była częściowo spowodowana embargiem na ropę, które spowodowało wzrost cen ropy i benzyny, podczas gdy gospodarka pogrążyła się w recesji.
Obecnie ekonomiści są dużo bardziej sceptyczni co do implikowanej korelacji między silną aktywnością gospodarczą a inflacją lub między deflacją a bezrobociem. Wielu uważa stopę bezrobocia od 4% do 5% za pełne zatrudnienie i niezbyt niepokojące.
Naturalna stopa bezrobocia reprezentuje najniższą stopę bezrobocia, przy której inflacja jest stabilna, lub stopę bezrobocia, która istnieje przy nie przyspieszającej inflacji. Jednak nawet dzisiaj wielu ekonomistów nie zgadza się co do konkretnego poziomu bezrobocia, które należy uznać za naturalną stopę bezrobocia.