Merkantylizm

Co to jest merkantylizm?

Merkantylizm był ekonomicznym systemem handlu, który obejmował okres od XVI do XVIII wieku. Merkantylizm opiera się na zasadzie, że światowe bogactwo było statyczne, w związku z czym wiele narodów europejskich próbowało zgromadzić jak największą część tego bogactwa, maksymalizując swój eksport i ograniczając import za pomocą  ceł.

Historia merkantylizmu

Merkantylizm, po raz pierwszy spopularyzowany w Europie w XVI wieku, opierał się na idei, że bogactwu i potędze narodu najlepiej służy wzrost eksportu w celu gromadzenia metali szlachetnych, takich jak srebro.

Merkantylizm zastąpił feudalny system gospodarczy w Europie Zachodniej. W tym czasie Anglia była epicentrum Imperium Brytyjskiego, ale miała stosunkowo niewiele zasobów naturalnych. Aby zwiększyć swoje bogactwo, Anglia wprowadziła politykę fiskalną, która zniechęcała kolonistów do kupowania zagranicznych produktów, jednocześnie stwarzając zachęty do kupowania tylko brytyjskich towarów. Na przykład ustawa o cukrze z 1764 r. Podniosła cła na zagraniczny rafinowany cukier i melasę importowane przez kolonie, starając się zapewnić brytyjskim plantatorom cukru z Indii Zachodnich monopol na rynku kolonialnym.

Podobnie ustawa o nawigacji z 1651 r. Zabraniała zagranicznym statkom handlu wzdłuż brytyjskiego wybrzeża i wymagała, aby eksport kolonialny najpierw przeszedł przez brytyjską kontrolę, zanim został ponownie rozdzielony w całej Europie. Programy takie jak te zaowocowały korzystnym bilansem handlowym, który zwiększył bogactwo narodowe Wielkiej Brytanii.

W ramach merkantylizmu narody często angażowały swoją potęgę militarną, aby zapewnić ochronę lokalnych rynków i źródeł zaopatrzenia, aby wspierać ideę, że stan ekonomiczny narodu w dużej mierze zależy od podaży kapitału. Merkantyliści wierzyli również, że kondycję ekonomiczną narodu można ocenić na podstawie poziomu posiadania metali szlachetnych, takich jak złoto lub srebro, które zwykle rosły wraz ze wzrostem budowy nowych domów, zwiększoną produkcją rolną i silną flotą handlową zapewniającą dodatkowe rynki z towarami. i surowce.

Jean-Baptiste Colbert: Ideał handlowy

Prawdopodobnie najbardziej wpływowy orędownik merkantylizmu, francuski kontroler generalny finansów Jean-Baptiste Colbert (1619-1683) studiował teorie ekonomiczne handlu zagranicznego i miał wyjątkowe predyspozycje do realizacji tych idei. Jako pobożny monarchista Colbert wezwał do strategii ekonomicznej, która chroniłaby francuską koronę przed wschodzącą holenderską klasą kupiecką.

Colbert zwiększył również wielkość floty francuskiej, wierząc, że Francja musi kontrolować swoje szlaki handlowe, aby zwiększyć swoje bogactwo. Chociaż jego praktyki ostatecznie okazały się nieskuteczne, jego idee cieszyły się ogromną popularnością, dopóki nie zostały przyćmione przez teorię ekonomii wolnorynkowej.

Brytyjski kolonialny merkantylizm

Kolonie brytyjskie podlegały bezpośrednim i pośrednim skutkom polityki merkantylistycznej w kraju. Poniżej kilka przykładów:

• Kontrolowana produkcja i handel : Merkantylizm doprowadził do przyjęcia ogromnych  ograniczeń handlowych, które zahamowały wzrost i swobodę kolonialnych biznesów.
• Ekspansja handlu niewolnikami : handel stał się triangulacją między Imperium Brytyjskim, jego koloniami i rynkami zagranicznymi, sprzyjając rozwojowi handlu niewolnikami w wielu koloniach, w tym w Ameryce. Kolonie dostarczały rumu, bawełny i innych produktów wymaganych przez afrykańskich imperialistów. Z kolei niewolnicy wracali do Ameryki lub do Indii Zachodnich i sprzedawali cukier i melasę.
• Inflacja i podatki : rząd brytyjski zażądał, aby transakcje były przeprowadzane przy użyciu złota i srebra kruszcowego, zawsze dążąc do dodatniego bilansu handlowego. Kolonie często nie miały wystarczającej ilości kruszcu, aby krążyć na swoich rynkach, więc zamiast tego emitowały papierową walutę. Niewłaściwe zarządzanie drukowaną walutą skutkowało okresami inflacyjnymi. Ponadto, ponieważ Wielka Brytania znajdowała się w stanie niemal ciągłej wojny, potrzebne były wysokie podatki, aby wesprzeć jej armię i flotę. Połączenie podatków i inflacji spowodowało wielkie niezadowolenie kolonialne.

Merkantylizm rewolucji amerykańskiej

Obrońcy merkantylizmu argumentowali, że system gospodarczy stworzył silniejsze gospodarki, łącząc obawy kolonii z obawami ich krajów założycielskich. W teorii, kiedy koloniści wytwarzają własne produkty i pozyskują innych w handlu od swojego narodu założycielskiego, pozostają niezależni od wpływów wrogich narodów. W międzyczasie kraje założycielskie czerpią korzyści z otrzymywania od kolonistów dużych ilości surowca niezbędnego do produktywnego sektora wytwórczego.

Krytycy filozofii ekonomicznej uważali, że ograniczenie  handlu międzynarodowego zwiększa wydatki, ponieważ cały import, niezależnie od pochodzenia produktu, musiał być wysyłany brytyjskimi statkami z Wielkiej Brytanii. To radykalnie podniosło koszty towarów dla kolonistów, którzy uważali, że wady tego systemu przeważają nad korzyściami związanymi z przynależnością do Wielkiej Brytanii.

Po kosztownej wojnie z Francją Imperium Brytyjskie, żądne uzupełnienia dochodów, podniosło podatki na kolonistów, którzy zbuntowali się bojkotując brytyjskie produkty, w konsekwencji ograniczając import o jedną trzecią. Następnie w 1773 r. Odbyła się Boston Tea Party, podczas której bostońscy koloniści przebrani za Indian, napadli na trzy brytyjskie statki i wrzucili do portu zawartość kilkuset skrzynek herbaty, aby zaprotestować przeciwko brytyjskiemu podatkowi od herbaty i monopolowi przyznanemu Kompania Wschodnio Indyjska. Aby wzmocnić swoją merkantylistyczną kontrolę, Wielka Brytania napierała na kolonie, co ostatecznie doprowadziło do wojny o niepodległość.

Kupcy i merkantylizm

Na początku XVI wieku europejscy teoretycy finansów zrozumieli znaczenie klasy kupieckiej w tworzeniu bogactwa. Miasta i kraje oferujące towary do sprzedaży kwitły w późnym średniowieczu.

W rezultacie wielu uważało, że państwo powinno wykupić swoich czołowych kupców na zasadzie franczyzy, aby stworzyć wyłączne kontrolowane przez rząd monopole i kartele, w których rządy stosowały przepisy, dotacje i (w razie potrzeby) siłę militarną, aby chronić te monopolistyczne korporacje przed konkurencją krajową i zagraniczną. Obywatele mogliby inwestować pieniądze w korporacje merkantylistyczne w zamian za własność i ograniczoną odpowiedzialność wynikającą z ich królewskich statutów. Obywatelom tym przyznano „udziały” w zyskach firmy, które w istocie były pierwszymi akcjami korporacyjnymi znajdującymi się w obrocie.

Najbardziej znanymi i potężnymi korporacjami merkantylistycznymi były firmy brytyjskie i holenderskie z Indii Wschodnich. Przez ponad 250 lat Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska utrzymywała wyłączne, królewskie prawo do prowadzenia handlu między Wielką Brytanią, Indiami i Chinami, a szlaki handlowe były chronione przez Królewską Marynarkę Wojenną.