Nadzór rynku

Co to jest nadzór rynku?

Nadzór rynku to zapobieganie nadużyciom, manipulacjom lub nielegalnym praktykom handlowym na rynkach papierów wartościowych oraz badanie ich. Nadzór rynku pomaga zapewnić uporządkowane rynki, na których kupujący i sprzedający są skłonni uczestniczyć, ponieważ mają pewność co do uczciwości i dokładności transakcji. Bez nadzoru rynku rynek mógłby stać się nieuporządkowany, co zniechęciłoby inwestycje i zahamowałoby wzrost gospodarczy. Nadzór rynku może zapewnić sektor prywatny i sektor publiczny.

Objaśnienie nadzoru rynku

Wielu uczestników sektora prywatnego angażuje się w nadzór rynku. Na przykład NASDAQ OMX oferuje produkt do nadzoru rynku o nazwie SMARTS, który pomaga poszczególnym giełdom, a także agencjom regulacyjnym i brokerom w monitorowaniu działalności handlowej na wielu rynkach i klasach aktywów. W ramach własnej giełdy Grupa CME prowadzi nadzór rynku zespół do wykrywania, monitorowania i przeglądu pozycji i transakcji traderów. Zewnętrzni dostawcy platform oprogramowania i analiz, takich jak IBM (Surveillance Insight for Financial Services) i Thomson Reuters (Accelus Market Surveillance – teraz Connected Risk from Refinitiv) pomagają w dostosowywaniu i konfigurowaniu wszechstronnych możliwości nadzoru dla innych głównych giełd, takich jak NYSE Euronext.

Kolejnym poziomem nadzoru, na szczeblu rządowym, są podmioty, takie jak Wydział Egzekucyjny Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), który zapewnia szeroki nadzór rynkowy, aby pomóc w przestrzeganiu przepisów dotyczących papierów wartościowych i chronić inwestorów przed oszustwami. Bardziej ukierunkowane organizacje rządowe, takie jak Commodity Komisja ds. Handlu Kontraktami Terminowymi (CFTC) zapewnia nadzór rynkowy dla określonych segmentów rynku (np. Rynku kontraktów terminowych). Nadzór rynku prowadzą również prywatne organizacje samoregulujące, takie jak National Futures Association (NFA).

Nie jest bezpieczny

Jest oczywiste, że pomimo wyrafinowanych systemów nadzoru rynku dochodzi do nielegalnych działań – nie tylko raz na jakiś czas, ale regularnie. Popełniane są nawet proste schematy wykorzystywania informacji poufnych. W większości przypadków długie ramię prawa natychmiast lub w końcu dogania tych, którzy popełniają oszustwa, ale pozostaje pytanie, w jaki sposób w pierwszej kolejności mogły dojść do nielegalnego handlu. Nieuczciwym inwestorom, takim jak Jerome Kerviel z Societe Generale czy „London Whale” z JPMorgan, w jakiś sposób udaje się stracić miliardy w swoich biurach handlowych, zanim ich plany zostaną zatrzymane. Inni traderzy odpowiedzialni za ustalanie LIBOR uszli na sucho, manipulując stopą osobistych zysków, zanim zostali ujawnieni. Nadzór rynku nigdy nie będzie w 100% bezpieczny, o ile istnieją zdeterminowane osoby, które mogą znaleźć dziury w systemie. Ponadto, w miarę jak techniki obchodzenia przepisów handlowych stają się coraz bardziej wyrafinowane, zarówno wewnętrzni, jak i zewnętrzni programiści systemów i wdrażający muszą nauczyć się nadążać za każdym z tych ruchów.