Krańcowy koszt produkcji
Jaki jest krańcowy koszt produkcji?
W ekonomii krańcowy koszt produkcji to zmiana całkowitego kosztu produkcji, która wynika z wytworzenia lub wyprodukowania jednej dodatkowej jednostki. Aby obliczyć koszt krańcowy, podziel zmianę kosztów produkcji przez zmianę ilości. Celem analizy kosztu krańcowego jest określenie, w którym momencie organizacja może osiągnąć korzyści skali, aby zoptymalizować produkcję i ogólne operacje. Jeśli krańcowy koszt produkcji jednej dodatkowej jednostki jest niższy niż cena jednostkowa, producent ma potencjał do osiągnięcia zysku.
Kluczowe wnioski
- Koszt krańcowy produkcji jest ważną koncepcją w rachunkowości zarządczej, ponieważ może pomóc organizacji w optymalizacji produkcji poprzez korzyści skali.
- Firma, która chce zmaksymalizować swoje zyski, będzie produkować do momentu, w którym koszt krańcowy (MC) równa się przychodowi krańcowemu (MR).
- Koszty stałe są stałe niezależnie od poziomów produkcji, więc wyższa produkcja prowadzi do niższego kosztu stałego na jednostkę, ponieważ całość jest rozłożona na więcej jednostek.
- Koszty zmienne zmieniają się w zależności od poziomów produkcji, więc produkcja większej liczby jednostek zwiększy koszty zmienne.
Zrozumienie krańcowych kosztów produkcji
Koszt krańcowy produkcji to koncepcja ekonomii i rachunkowości zarządczej najczęściej stosowana wśród producentów jako sposób na wyodrębnienie optymalnego poziomu produkcji. Producenci często analizują koszt dodania jeszcze jednej jednostki do swoich harmonogramów produkcji. Na pewnym poziomie produkcji korzyść z wyprodukowania jednej dodatkowej jednostki i wygenerowania przychodu z tej pozycji obniży całkowity koszt wytworzenia tej linii produktów. Kluczem do optymalizacji kosztów produkcji jest jak najszybsze znalezienie tego punktu lub poziomu.
Koszt krańcowy produkcji obejmuje wszystkie koszty, które różnią się w zależności od tego poziomu produkcji. Na przykład, jeśli firma musi zbudować całkowicie nową fabrykę, aby produkować więcej towarów, koszt budowy fabryki jest kosztem krańcowym. Wysokość kosztu krańcowego zmienia się w zależności od ilości produkowanego towaru.
Ważny
Czynniki ekonomiczne, które mogą wpływać na krańcowy koszt produkcji, obejmują asymetrię informacji, pozytywne i negatywne efekty zewnętrzne, koszty transakcji i dyskryminację cenową.
Koszt krańcowy jest ważnym czynnikiem w teorii ekonomii, ponieważ firma, która chce zmaksymalizować swoje zyski, będzie produkować do momentu, w którym koszt krańcowy (MC) równa się przychodowi krańcowemu (MR). Poza tym kosztem wyprodukowania dodatkowej jednostki przewyższy wygenerowany przychód.
Przykład krańcowego kosztu produkcji
Na koszty produkcji składają się zarówno koszty stałe, jak i koszty zmienne. Koszty stałe nie zmieniają się wraz ze wzrostem lub spadkiem poziomu produkcji, więc ta sama wartość może zostać rozłożona na więcej jednostek produkcji przy zwiększonej produkcji. Koszty zmienne odnoszą się do kosztów, które zmieniają się wraz z różnymi poziomami produkcji. Dlatego koszty zmienne wzrosną, gdy zostanie wyprodukowanych więcej jednostek.
Weźmy na przykład wytwórcę kapeluszy. Każdy wyprodukowany kapelusz wymaga siedemdziesięciu pięciu centów z tworzywa sztucznego i tkaniny. Plastik i tkanina to koszty zmienne. Fabryka kapeluszy ponosi również stałe koszty w wysokości 1000 dolarów miesięcznie. Jeśli produkujesz 500 kapeluszy miesięcznie, każdy kapelusz wiąże się z kosztami stałymi wynoszącymi 2 USD (łączne koszty stałe 1000 USD / 500 kapeluszy). W tym prostym przykładzie całkowity koszt kapelusza wyniósłby 2,75 USD (2 USD koszt stały na jednostkę + 0,75 USD kosztów zmiennych).
Gdyby wytwórca kapeluszy zwiększył wielkość produkcji i wyprodukował 1000 kapeluszy miesięcznie, każdy kapelusz kosztowałby 1 dolara kosztów stałych (1000 dolarów całkowitych kosztów stałych / 1000 kapeluszy), ponieważ koszty stałe są rozłożone na większą liczbę jednostek produkcji. Całkowity koszt kapelusza spadłby wówczas do 1,75 USD (1 USD kosztu stałego na jednostkę + 0,75 USD kosztów zmiennych). W tej sytuacji wzrost wielkości produkcji powoduje spadek kosztów krańcowych.
Jeśli fabryka kapeluszy nie byłaby w stanie obsłużyć więcej jednostek produkcyjnych na obecnych maszynach, koszt dodania dodatkowej maszyny musiałby zostać uwzględniony w koszcie krańcowym produkcji. Załóżmy, że maszyna może obsłużyć tylko 1499 jednostek. 1500. jednostka wymagałaby zakupu dodatkowej maszyny za 500 USD. W takim przypadku koszt nowej maszyny również musiałby zostać uwzględniony w kalkulacji kosztów krańcowych produkcji.
Często Zadawane Pytania
Jaki jest krańcowy koszt produkcji?
Krańcowy koszt produkcji to koncepcja ekonomiczna, która odgrywa ważną rolę w zarządzaniu biznesem. Odnosi się do przyrostowego kosztu dodania jeszcze jednej jednostki produkcji, na przykład wyprodukowania jeszcze jednego produktu lub dostarczenia jeszcze jednej usługi klientom. Jest generalnie kojarzony z firmami produkcyjnymi, chociaż pojęcie to można zastosować również do innych rodzajów działalności.
Jak obliczany jest krańcowy koszt produkcji?
Koszt krańcowy produkcji oblicza się według następującego wzoru:
Koszt krańcowy = (zmiana kosztów) / (zmiana ilości)
Aby to zilustrować, załóżmy, że fabryka produkuje obecnie 5000 sztuk i chce zwiększyć swoją produkcję do 10 000 sztuk. Jeśli obecny koszt produkcji fabryki wynosi 100 000 USD, a zwiększenie poziomu produkcji podniosłoby koszty do 150 000 USD, wówczas ich krańcowy koszt produkcji wyglądałby następująco:
Koszt krańcowy = (150 000 $ – 100 000 $) / (10 000 – 5 000) Koszt krańcowy = 50 000 $ / 5 000 Koszt krańcowy = 10 $
Dlaczego krańcowy koszt produkcji jest ważny?
Krańcowy koszt produkcji jest ważny, ponieważ może pomóc firmom w optymalizacji poziomów produkcji. Zbyt szybka produkcja może negatywnie wpłynąć na rentowność, podczas gdy zbyt mała produkcja może również prowadzić do nieoptymalnych wyników. Ogólnie rzecz biorąc, firma osiągnie optymalny poziom produkcji, gdy jej krańcowy koszt produkcji jest równy jej krańcowym przychodom. Dlatego jeśli fabryka w naszym powyższym przykładzie miałaby dochód krańcowy w wysokości 10 USD, prawdopodobnie powstrzymałaby się od dodatkowego wzrostu produkcji po osiągnięciu kosztu krańcowego w wysokości 10 USD.