Mancesja
Co to jest mancesja?
Termin mancesja odnosi się do recesji, która dotyka bardziej mężczyzn niż kobiety. Mancesja charakteryzuje się wysokim bezrobociem, które nieproporcjonalnie dotyka męską populację. Ta utrata miejsc pracy zwykle prowadzi do innych niekorzystnych warunków ekonomicznych, które mają wpływ na mężczyzn. Charakterystyczne dla recesji zjawisko, długotrwałe zmiany strukturalne i technologiczne oraz trendy społeczne odgrywają rolę w wystąpieniu mancesji. Termin ten został pierwotnie ukuty podczas Wielkiej Recesji.
Kluczowe wnioski
- Do mancesji dochodzi, gdy utrata pracy w czasie recesji nieproporcjonalnie dotyczy mężczyzn, a nie kobiet.
- Moneta została nazwana podczas Wielkiej Recesji przez Marka Perry’ego, ekonomistę z Uniwersytetu Michigan.
- Recesje mają zwykle większy wpływ na zatrudnienie mężczyzn w ciągu ostatnich 50 lat, podczas gdy udział kobiet na rynku pracy i zatrudnienie wzrosły w tym samym okresie.
- Tendencję tę można częściowo wyjaśnić różnicami w zatrudnieniu, karierze i wyborze zawodu przez mężczyzn i kobiety w połączeniu z wpływem recesji w różnych branżach.
Zrozumienie mancesji
Termin mancesja został po raz pierwszy ukuty przez ekonomistę z University of Michigan, Marka Perry’ego, podczas Wielkiej Recesji. Termin jest używany jako symbol recesji, która ma bardziej szkodliwy wpływ na mężczyzn niż na kobiety. Mancesja charakteryzuje się przede wszystkim większą utratą miejsc pracy dla mężczyzn, co świat widział w okresie następującym po kryzysie finansowym 2007-2008.
Kiedy kryzys finansowy uderzył w Stany Zjednoczone, doprowadził do dwuletniej recesji. Według Rezerwy Federalnej w tym okresie 78% utraconych miejsc pracy należało do mężczyzn, a odsetek bezrobotnych mężczyzn prawie się podwoił. Stopa bezrobocia wśród mężczyzn wzrosła z 4,9% do 8,9%, podczas gdy dla kobiet tylko o połowę mniej, z 4,7% do 7,2%. Okres ten spowodował największą różnicę (aż 2,5%) między bezrobotnymi mężczyznami i kobietami od czasów II wojny światowej.
Do pewnego stopnia jest to normalne. Od recesji w 1969 r. Większy odsetek utraty miejsc pracy w okresach recesji przypada na mężczyzn. Zatrudnienie mężczyzn spadło średnio o 3,1% podczas pięciurecesji w latach 1969–1991, w porównaniu ze średnim wzrostem zatrudnienia kobiet o 0,3%. Mężczyźni odpowiadali za 78% utraty miejsc pracy w czasie recesji w 2001 r. – odpowiednika Wielkiej Recesji. Tak więc sukcesja po kryzysie finansowym 2008 r. Była po prostu (jak dotąd) szczytem długoterminowego trendu.
Historyczną normą dotyczącą cykli koniunkturalnych w USA jest to, że mężczyźni odczuwają skutki utraty miejsc pracy i innych bezpośrednich skutków gospodarczych recesji.
Wysokie bezrobocie w tych okresach recesji często wywołuje efekt domina, prowadząc do innych niekorzystnych warunków ekonomicznych dla mężczyzn. Obejmują one między innymi niższą siłę nabywczą, a także utratę zaufania konsumentów.
Uwagi specjalne
Analitycy próbujący zrozumieć to zjawisko są w stanie podać kilka możliwych przyczyn jego istnienia. Chociaż recesje zwykle przebiegają według zasadniczo podobnych wzorców, często występują z wyjątkowymi indywidualnymi cechami w zależności od okoliczności. Na przykład niektóre branże są bardziej dotknięte niż inne podczas recesji. A ponieważ mężczyźni i kobiety często pracują w różnych branżach i na różnych stanowiskach, w różny sposób ich to dotyczy.
Po trwającym prawie dekadę boomie mieszkaniowym, Wielka Recesja wywarłasilnywpływ zarówno na budownictwo mieszkaniowe, jak iprzemysł wytwórczy. Większość miejsc pracy, które początkowo zostały zwolnione, dotyczyły tych zdominowanych przez mężczyzn branż, co stanowiło 2,5 miliona zwolnień, co prowadzi do nieproporcjonalnego poziomu bezrobocia wśród mężczyzn. Fakt, że kobiety – zarówno w przeszłości, jak i w tamtym czasie – często pracowały w branżach mniej dotkniętych cyklicznymi zmianami w gospodarce, takich jak hotelarstwo, edukacja, opieka nad dziećmi i opieka zdrowotna, również przyczynił się do pogłębiania się luki.
Poinformowano również, że w tym czasie kobiety w Stanach Zjednoczonych stanowiły prawie 60% dyplomów uniwersyteckich wydawanych w tym okresie. Oznacza to, że większa liczba kobiet wykonywała prace umysłowe, zwłaszcza w branżach finansowanych ze środków publicznych, takich jak edukacja i opieka zdrowotna.1 W tych branżach cięcia były zazwyczaj znacznie mniejsze niż w branżach zdominowanych przez mężczyzn.
Jednak efekty te nie wyjaśniają w pełni tej dysproporcji, ponieważ nawet w tych samych branżach mężczyźni byli bardziej dotknięci niż kobiety. Podobne wzorce występowały również poza konstrukcją i produkcją. W sektorze usługzatrudnienie mężczyzn spadło o 3,1% w porównaniu z 0,7% w przypadku kobiet, podobnie jak w całej gospodarce.