Długoterminowe zadłużenie

Co to jest dług długoterminowy?

Dług długoterminowy to dług, którego termin zapadalności przekracza jeden rok. Na zadłużenie długoterminowe można spojrzeć z dwóch perspektyw: sprawozdawczości finansowej emitenta oraz inwestycji finansowych. W sprawozdawczości finansowej przedsiębiorstwa muszą odnotować emisję długu długoterminowego i wszystkie związane z nim zobowiązania płatnicze w swoich sprawozdaniach finansowych. Z drugiej strony, inwestowanie w dług długoterminowy obejmuje inwestowanie pieniędzy w inwestycje dłużne o terminie zapadalności dłuższym niż jeden rok.

Zrozumienie długu długoterminowego

Dług długoterminowy to dług, którego termin zapadalności przekracza jeden rok. Podmioty decydują się na emisję długu długoterminowego z różnymi względami, koncentrując się przede wszystkim na terminie spłaty i należnych odsetkach. Inwestorzy inwestują w długoterminowe zadłużenie, aby czerpać korzyści z płatności odsetek, a czas zapadalności traktują jako ryzyko płynności. Ogólnie rzecz biorąc, zobowiązania w całym okresie życia i wyceny długu długoterminowego będą w dużym stopniu zależne od zmian rynkowych stóp procentowych oraz od tego, czy długoterminowa emisja długu ma stałe lub zmienne oprocentowanie.

Dlaczego firmy korzystają z długoterminowych instrumentów dłużnych

Firma zaciąga dług w celu natychmiastowego pozyskania kapitału. Na przykład   przedsięwzięcia typu start up wymagają znacznych funduszy, aby ruszyć z miejsca. Ten dług może przybrać formę weksli i służyć do pokrycia kosztów początkowych, takich jak płace, rozwój, opłaty prawne w zakresie własności intelektualnej, sprzęt i marketing.

Dojrzałe firmy wykorzystują również zadłużenie do finansowania swoich regularnych wydatków kapitałowych, a także nowych i ekspansji projektów kapitałowych. Ogólnie rzecz biorąc, większość firm potrzebuje zewnętrznych źródeł kapitału, a jednym z nich jest zadłużenie

Emisja długu długoterminowego ma kilka zalet w porównaniu z długiem krótkoterminowym. Odsetki od wszystkich rodzajów zobowiązań dłużnych, krótkich i długich, są uważane za koszt biznesowy, który można odliczyć przed zapłaceniem podatków. Dług długoterminowy wymaga zwykle nieco wyższej stopy procentowej niż dług krótkoterminowy. Firma ma jednak dłuższy czas na spłatę kapitału wraz z odsetkami.

Rachunkowość finansowa długu długoterminowego

Firma posiada różnorodne instrumenty dłużne, które może wykorzystać do pozyskania kapitału. Linie kredytowe, pożyczki bankowe i obligacje ze zobowiązaniami i terminem zapadalności dłuższymi niż jeden rok to jedne z najbardziej powszechnych form długoterminowych instrumentów dłużnych, z których korzystają przedsiębiorstwa.

Wszystkie instrumenty dłużne zapewniają spółce środki pieniężne, które służą jako aktywa obrotowe. Zadłużenie jest traktowane jako zobowiązanie w bilansie, z czego część wymagalna w ciągu roku jest zobowiązaniem krótkoterminowym, a pozostała część jest zobowiązaniem długoterminowym.

Firmy stosują harmonogramy spłat i inne mechanizmy śledzenia wydatków, aby ująć każde zobowiązanie z tytułu instrumentu dłużnego, które muszą spłacać w czasie wraz z odsetkami. Jeżeli spółka emituje dług z terminem zapadalności do jednego roku, to zadłużenie to uznaje się za zadłużenie krótkoterminowe i zobowiązanie krótkoterminowe, które jest w całości rozliczane w sekcji zobowiązań krótkoterminowych bilansu.

Gdy firma emituje dług z terminem zapadalności powyżej jednego roku, rachunkowość staje się bardziej złożona. W momencie emisji spółka obciąża aktywa i zaciąga długoterminowe kredyty. Ponieważ firma spłaca swoje długoterminowe zadłużenie, część zobowiązań będzie wymagalna w ciągu jednego roku, a część za ponad rok. Dokładne śledzenie tych płatności długu jest wymagane, aby zapewnić, że krótkoterminowe zobowiązania dłużne i długoterminowe zobowiązania dłużne na jednym długoterminowym instrumencie dłużnym są oddzielone i odpowiednio ujęte. Aby uwzględnić te długi, przedsiębiorstwa po prostu odnotowują zobowiązania płatnicze w ciągu jednego roku dla długoterminowego instrumentu dłużnego jako zobowiązania krótkoterminowe, a pozostałe płatności jako zobowiązania długoterminowe.

Ogólnie rzecz biorąc, w bilansie wszelkie wpływy pieniężne związane z długoterminowym instrumentem dłużnym będą wykazywane jako obciążenie aktywów gotówkowych i kredyt w instrumencie dłużnym. Kiedy firma otrzymuje pełny kapitał z tytułu długoterminowego instrumentu dłużnego, jest to wykazywane jako obciążenie gotówkowe i kredyt w długoterminowym instrumencie dłużnym. Ponieważ firma spłaca zadłużenie, jej krótkoterminowe zobowiązania będą co roku notowane wraz z obciążeniem zobowiązań i kredytem w aktywach. Po spłacie przez spółkę wszystkich swoich długoterminowych zobowiązań z tytułu instrumentów dłużnych, bilans będzie odzwierciedlał anulowanie kwoty głównej i kosztów zobowiązań na łączną kwotę wymaganych odsetek.

Efektywność zadłużenia biznesowego

Płatności odsetek od kapitału dłużnego są przenoszone do rachunku zysków i strat w części dotyczącej odsetek i podatków. Odsetki to trzeci składnik kosztów, który wpływa na dochód netto firmy. Jest wykazywana w rachunku zysków i strat po uwzględnieniu kosztów bezpośrednich i kosztów pośrednich. Koszty zadłużenia różnią się od kosztów amortyzacji, które są zwykle planowane z uwzględnieniem zasady dopasowania. Trzecia część rachunku zysków i strat, obejmująca odsetki i ulgi podatkowe, może być ważnym widokiem dla analizy efektywności kapitału dłużnego przedsiębiorstwa. Odsetki od zadłużenia to koszt biznesowy, który obniża dochód netto spółki podlegający opodatkowaniu, ale także zmniejsza dochód osiągany w wyniku końcowym i może zmniejszyć ogólną zdolność firmy do spłacania zobowiązań. Efektywność wydatkowania kapitału dłużnego w rachunku zysków i strat jest często analizowana poprzez porównanie marży zysku brutto, marży zysku operacyjnego i marży zysku netto.

Oprócz analizy kosztów w rachunku zysków i strat, efektywność kosztów zadłużenia jest również analizowana poprzez obserwację kilku wskaźników wypłacalności. Wskaźniki te mogą obejmować wskaźnik zadłużenia, zadłużenie do aktywów, zadłużenie do kapitału i inne. Firmy zazwyczaj dążą do utrzymania średniego poziomu współczynnika wypłacalności na poziomie równym lub niższym od standardów branżowych. Wysokie współczynniki wypłacalności mogą oznaczać, że firma finansuje zbyt dużą część swojej działalności długiem i dlatego jest narażona na ryzyko wystąpienia problemów związanych z przepływami pieniężnymi lub niewypłacalnością.