Ogranicz w dół
Co to jest limit w dół?
Limit obniżenia ceny to maksymalny dopuszczalny spadek ceny akcji lub towaru w ciągu jednego dnia handlowego. Limity zostały wprowadzone, aby zapobiec niezwykłej zmienności na rynku i przeciwdziałać panicznej sprzedaży, która ma tendencję do potęgowania początkowego spadku ceny.
- W kontraktach terminowych na towary limit obniżki ceny to kwota, o którą cena kontraktu może spaść w ciągu jednego dnia handlowego.
- W przypadku akcji limit w dół odnosi się do maksymalnego spadku dozwolonego dla poszczególnych akcji na niektórych giełdach przed rozpoczęciem handlu ograniczeniami.
W obu przypadkach limit jest zwykle określany jako procent ceny rynkowej papierów wartościowych, chociaż czasami jest to kwota w dolarach.
Kluczowe wnioski
- W handlu kontraktami terminowymi cena limitu obniżenia to procentowy spadek możliwy w ciągu jednego dnia handlowego.
- W przypadku akcji limit w dół to procentowy spadek dozwolony przed uruchomieniem automatycznych ograniczeń handlowych.
- Zasada SEC Limit Up Limit Down ma na celu ograniczenie zmienności cen akcji spowodowanej transakcjami o wysokiej częstotliwości.
Zrozumieć ograniczenie w dół
Niektóre rynki kontraktów terminowych zamykają handel kontraktami po osiągnięciu limitu ceny w dół. Inni pozwalają na wznowienie handlu, jeśli cena wzrośnie z limitu dziennego o wcześniej ustaloną kwotę.
Jeśli ma miejsce poważne zdarzenie wpływające na nastroje rynku w stosunku do określonego towaru, może minąć kilka dni handlowych, zanim cena kontraktu w pełni odzwierciedli tę zmianę. W każdym dniu handlowym limit handlowy może zostać osiągnięty przed osiągnięciem ceny kontraktu równowagi rynkowej.
Może to być trudne doświadczenie dla traderów, którzy nie są w stanie sprzedać swoich pozycji, ponieważ handel na giełdzie zostaje zatrzymany, gdy tylko zostanie osiągnięty limit obniżenia ceny. Trader może być zmuszony ponieść kilka dni strat, zanim zostanie przywrócona wystarczająca płynność, aby umożliwić mu pełną sprzedaż udziałów w towarach.
Uwagi specjalne
Niesławny „flash crash” z 2010 roku pokazał, że zasady giełd nie nadążają za tempem handlu elektronicznego.
Wydarzenie to miało miejsce 6 maja 2010 r. Podczas przejażdżki kolejką górską, która trwała zaledwie 36 minut, ceny modeli Standard & Poor’s 500, Dow Jones Industrial Average i Nasdaq Composite straciły na wartości, a następnie równie szybko odzyskały równowagę. Sam Dow Jones Average stracił prawie 1000 punktów w ciągu kilku minut.
Błyskawiczny krach z 6 maja 2010 r. Pokazał, że zasady giełd nie nadążają za tempem współczesnego handlu elektronicznego.
Przyczyna błyskawicznego załamania nigdy nie została w pełni wyjaśniona, chociaż organy regulacyjne przyznały, że transakcje elektroniczne o wysokiej częstotliwości co najmniej zaostrzyły problem. Od tego czasu miały miejsce inne, mniej dramatyczne załamania na innych rynkach, w tym na rynkach towarowych.
W każdym razie Komisja Papierów Wartościowych i Giełd dokonała pewnych zmian regulacyjnych, w tym nałożyła tak zwaną regułę Limit Up Limit Down Rule. Reguła, której celem jest udaremnienie manipulacji lub błędów w handlu, określa górną i dolną granicę obrotu dla każdego papieru wartościowego będącego w obrocie. Handel jest wstrzymywany na pięć minut, jeśli cena akcji wykracza poza ten zakres.