Joseph Schumpeter
Kim jest Joseph Schumpeter?
Joseph Alois Schumpeter (1883 – 1950) był ekonomistą i uważany jest za jednego z najwybitniejszych intelektualistów XX wieku. Najbardziej znany jest ze swoich teorii dotyczących cykli koniunkturalnych i rozwoju kapitalistycznego oraz wprowadzenia pojęcia przedsiębiorczości.
Kluczowe wnioski
- Najbardziej znany jest z książkiKapitalizm, socjalizm i demokracja z 1942 r., Teorii twórczej destrukcji oraz pierwszych niemieckich i angielskich odniesień do metodologicznego indywidualizmu w ekonomii.
- Prace Schumpetera zostały początkowo przyćmione przez kontrastujące teorie jego współczesnego Johna Maynarda Keynesa.
Zrozumieć Josepha Schumpetera
Schumpeter urodził się na terenach dzisiejszych Czech w 1883 roku, ucząc się ekonomii od przodkówtradycji szkoły austriackiej, w tym Friedricha von Wiesera i Eugena von Bohm-Bawerka. Schumpeter był ministrem finansów w rządzie austriackim, prezesem prywatnego banku i profesorem, zanim został zmuszony do opuszczenia swojego kraju z powodu powstania nazistów.
W 1932 r. Przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, aby uczyć na Harvardzie. Piętnaście lat później, w 1947 roku, został pierwszym imigrantem, który został wybrany na prezesa American Economic Association.
Na początku XX wieku nauki ekonomiczne w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii rozwinęły się w oparciu o statyczne i matematycznie zorientowane modele równowagi ogólnej. Prace Schumpetera czasami się różniły, charakteryzując europejską Europę bardziej zniuansowaną i mniej hipotetyczną, chociaż niektóre z jego teorii zostały również zaczerpnięte z równowagi ogólnej Walrasa.
Przez wiele lat w życiu publicznym Schumpeter rozwijał nieformalne rywalizacje z innymi wielkimi myślicielami Zachodu, w tym z Johnem Maynardem Keynesem, Irvingiem Fisherem, Ludwigiem von Misesem i Friedrichem Hayekiem. Jego twórczość została początkowo przyćmiona przez niektórych współczesnych.
Słynne teorie
Schumpeter jest najbardziej znany ze swojej książkiKapitalizm, socjalizm i demokracja z 1942r., A także teorii dynamicznego wzrostu gospodarczego zwanej twórczą destrukcją. Przypisuje mu się również pierwsze niemieckie i angielskie odniesienia do metodologicznego indywidualizmu w ekonomii.
Twórcza destrukcja
Schumpeter wniósł wiele wkładu do nauk ekonomicznych i teorii politycznej, ale jego najtrwalsze dziedzictwo pochodziło z sześciostronicowego rozdziału „Kapitalizm, socjalizm i demokracja ”, zatytułowanego „Proces twórczej destrukcji”.
Ekonomista ukuł termin twórcza destrukcja, aby opisać, w jaki sposób stare jest stale zastępowane przez nowe. Schumpeter przedstawił nowy, wyjątkowy wgląd w rozwój gospodarek, wyjaśniając, że postęp gospodarczy nie jest stopniowy i pokojowy, ale raczej chaotyczny i czasami nieprzyjemny.
„Ten sam proces mutacji przemysłowych – jeśli mogę użyć tego terminu biologicznego – który nieustannie rewolucjonizuje strukturę gospodarczą od wewnątrz, nieustannie niszcząc starą, nieustannie tworząc nową. Ten proces twórczej destrukcji jest podstawowym faktem dotyczącym kapitalizmu ”- powiedział.
Przedsiębiorczość
Uważa się, że Schumpeter jest pierwszym uczonym, który wprowadził świat w koncepcję przedsiębiorczości. Wymyślił niemieckie słowo Unternehmergeist, oznaczające ducha przedsiębiorczości, dodając, że osoby te kontrolują gospodarkę, ponieważ są odpowiedzialne za dostarczanie innowacji i zmian technologicznych.
Argumenty Schumpetera ostro odbiegały od dominującej tradycji. Podkreślił, że rynki nie dążą biernie do równowagi, dopóki marże zysku nie zostaną zlikwidowane. Zamiast tego przedsiębiorcze innowacje i eksperymenty nieustannie niszczą stare i wprowadzają nową równowagę, umożliwiając wyższy standard życia.
Pod wieloma względami Schumpeter postrzegał kapitalizm jako metodę ewolucji w ramach hierarchii społecznej i ekonomicznej. Przedsiębiorca staje się rewolucjonistą, który burzy ustalony porządek kreowania dynamicznych zmian.
Cykle biznesowe
Te teorie są zgodne z wiarą Schumpetera w obecność cykli koniunkturalnych. Powiedział, że ilekroć przedsiębiorca zakłóca istniejącą branżę, istnieje prawdopodobieństwo, że obecni pracownicy, firmy, a nawet całe sektory mogą chwilowo stracić. Te cykle są tolerowane, wyjaśnił, ponieważ pozwalają na uwolnienie zasobów do innych, bardziej produktywnych zastosowań.
„Poza nielicznymi przypadkami, w których pojawiają się trudności, można odliczyć, historycznie i statystycznie, sześć Juglarów [8-10-letnie cykle koniunkturalne] do Kondratiewa [50-60 lat] i trzech Kitchinów [40 miesięcy] Juglarowi – nie jako przeciętnemu, ale w każdym indywidualnym przypadku ”- napisał Schumpeter w swojej książce The Theory of Economic Development, opublikowanej w 1911 roku.
Joseph Schumpeter Vs. John Maynard Keynes
Schumpeter urodził się zaledwie kilka miesięcy przed Keynesem i podobnie jak jego współczesny uważany jest za jednego z najlepszych ekonomistów XX wieku. Para miała radykalnie różne poglądy.
Keynes uważał, że gospodarka jest zdrowa w stanie równowagi statycznej. Schumpeter odrzucił tę teorię, twierdząc, że równowaga nie jest zdrowa, a innowacja jest siłą napędową gospodarki. Obaj mieli również odmienne poglądy na temat interwencji rządu. Keynes uważał, że trwałą równowagę dobrobytu można osiągnąć dzięki polityce pieniężnej banku centralnego. Schumpeter argumentował, że interwencja rządu zwiększyła inflację, niszcząc gospodarkę.
W swojej wczesnej karierze Schumpeter kpił z używania agregatów statystycznych w teorii ekonomii, prawdopodobnie będącego próbą Keynesa, na rzecz skupienia się na indywidualnym wyborze i działaniu.
Dzieło Schumpetera początkowo spotkało się z niewielkim uznaniem, po części ze względu na popularność Keynesa. Z biegiem czasu to się zmieniło i obecnie jest uważany za jednego z największych ekonomistów na świecie.