Czy inwestowanie pieniędzy z kredytu studenckiego jest legalne?

Pożyczki studenckie są rozdzielane w celu pokrycia kosztów edukacji związanych z uczęszczaniem do college’u i pochodzą zarówno od rządowych, jak i prywatnych organizacji pożyczkowych. W niektórych przypadkach studenci, którzy mają nadwyżkę pieniędzy w trakcie studiów, decydują się na inwestowanie pożyczek studenckich, zamiast zwracać je rządowi. Chociaż tego typu inwestycja nie jest ściśle nielegalna, wiąże się z licznymi kwestiami etycznymi, które powodują powstanie szarej strefy prawnej i moralnej dla początkujących inwestorów-studentów.

W latach 1998-2000 student college’u i niedoświadczony inwestor Chris Sacca wykorzystał swoje pożyczki studenckie do wygenerowania portfela inwestycyjnego o wartości ponad 12 milionów dolarów, jak podaje Inc.com. Sacca to skrajny przykład rosnącego trendu wśród studentów, którzy decydują się na przekierowanie pieniędzy przeznaczonych na wydatki edukacyjne i próbują wygenerować zwrot na giełdzie. Takie posunięcie jest ryzykowne, ale nie jest pozbawione korzyści, ponieważ mądre inwestycje mogą generować dochody przewyższające odsetki od pożyczek prywatnych i federalnych.

Inwestowanie w pożyczki studenckie rządu federalnego

Największą kwestią prawną przy inwestowaniu pożyczek studenckich jest to, czy pożyczki pochodzą od prywatnego pożyczkodawcy, czy od pożyczkodawcy, z którym zawarł umowę z Departamentem Edukacji USA. Departament Edukacji generalnie ma bardziej rygorystyczne zasady dotyczące akceptowanego wykorzystania funduszy pożyczek studenckich, podczas gdy prywatni pożyczkodawcy często sprzedają wyższe stopy procentowe za mniej ograniczeń.

Jedną z największych różnic między federalnymi pożyczkami studenckimi a pożyczkami prywatnymi jest to, że rząd dotuje odsetki od niektórych pożyczek studenckich jako inwestycję w wykształconą populację. Studenci, którzy wydają pieniądze z pożyczki federalnej na wydatki niezwiązane z edukacją, mogą nie łamać prawa, ale mogą stanąć przed sądem ze strony DOE, jeśli ich działania zostaną odkryte. W niektórych przypadkach może to obejmować spłatę dotowanych odsetek.

Kwoty pożyczki studenckiej

Kwota pożyczek studenckich, które otrzymuje każdy student, jest oparta na stosunkowo złożonej formule, która bierze pod uwagę status osoby pozostającej na utrzymaniu, dochód rodziców, roczny dochód, status rezydenta oraz to, czy student będzie uczęszczał do szkoły w pełnym lub niepełnym wymiarze godzin. Ostateczna kwota jest nazywana kosztem obecności i zazwyczaj obejmuje dodatek na utrzymanie dla studentów mieszkających poza kampusem.

Zasiłek na utrzymanie to miejsce, w którym zaczyna się szara strefa wykorzystania kredytu studenckiego, ponieważ niektórzy studenci decydują się na inwestowanie pożyczek studenckich ponad koszty utrzymania w taki sam sposób, w jaki inni decydują się je przeznaczyć na niepowiązane wydatki na życie. W przypadkach, gdy stypendia instytucjonalne pokrywają koszty czesnego, zakwaterowania i wyżywienia, studenci mogą otrzymać tysiące dolarów w niewykorzystanych pożyczkach studenckich do zwrotu lub zainwestowania.

Studenci, którzy chcą inwestować pożyczki studenckie, ponosząc jak najmniejsze ryzyko działań prawnych, powinni unikać inwestowania pożyczek subsydiowanych przez rząd. Inwestowanie pełnej kwoty zwróconych pożyczek studenckich jest również ryzykownym posunięciem, a bardziej konserwatywni inwestorzy decydują się trzymać nadwyżki kwoty przeznaczonej na ogólne wydatki na życie. Chociaż spory sądowe są możliwym ryzykiem, prawdziwym ryzykiem, na jakie narażona jest większość inwestorów pożyczek studenckich, jest niemożność zwrócenia się z inwestycji przed terminem płatności po ukończeniu studiów.