Wprowadzenie do inwestowania instytucjonalnego

Kluczowe wnioski

• Inwestorzy instytucjonalni to duże podmioty rynkowe, takie jak banki, fundusze wspólnego inwestowania, emerytury i firmy ubezpieczeniowe.
• W przeciwieństwie do inwestorów indywidualnych (detalicznych), inwestorzy instytucjonalni mają większy wpływ i wpływ na rynek i firmy, w które inwestują.
• Inwestorzy instytucjonalni mają również przewagę w postaci profesjonalnych badań, handlowców i zarządzających portfelami, którzy kierują ich decyzjami.
• Różne typy inwestorów instytucjonalnych mają różne strategie handlowe i inwestują w różne rodzaje aktywów.

88,5 biliona dolarów

Według szacunków McKinsey, branża zarządzania aktywami w Ameryce Północnej kontrolowała ponad 88,5 biliona dolarów na koniec 2017 roku.

Zalety

Inwestorzy instytucjonalni są generalnie uważani za bardziej biegłych w inwestowaniu ze względu na zakładany profesjonalny charakter działalności i większy dostęp do spółek ze względu na wielkość. Korzyści te mogły z biegiem lat ulec osłabieniu, ponieważ informacje stały się bardziej przejrzyste i dostępne, a przepisy ograniczyły ujawnianie przez spółki publiczne.

Alokacja aktywów

Inwestorzy instytucjonalni obejmują publiczne i prywatne fundusze emerytalne, firmy ubezpieczeniowe, instytucje oszczędnościowe, fundusze inwestycyjne zamknięte i otwarte, fundusze kapitałowe i fundacje.

Inwestorzy instytucjonalni inwestują te aktywa w różne klasy. Standardowa alokacja według raportu McKinsey na temat branży z 2017 r. Wynosi około 40% aktywów na kapitał własny i 40% na stały dochód. Kolejne 20% aktywów ogółem przeznaczono na inwestycje alternatywne, takie jak nieruchomości, fundusze private equity, fundusze hedgingowe, gotówka i inne obszary. Jednak liczby te drastycznie różnią się w zależności od instytucji. Akcje odnotowały najszybszy wzrost w ciągu ostatniego pokolenia, aw 1980 r. Tylko 18% wszystkich aktywów instytucjonalnych było inwestowanych w akcje.

Fundusze emerytalne

Fundusze emerytalne stanowią największą część społeczności inwestorów instytucjonalnych i na początku 2018 r. Kontrolowały ponad 41 bilionów dolarów. Fundusze emerytalne otrzymują płatności od osób fizycznych i sponsorów, zarówno publicznych, jak i prywatnych, i obiecują wypłacać w przyszłości świadczenie emerytalne beneficjentom funduszu emerytalnego. fundusz.

Duży fundusz emerytalny w Stanach Zjednoczonych, California Public Employees 'Retirement System (CalPERS), podał łączne aktywa w wysokości ponad 390 miliardów dolarów na dzień 7 czerwca 2020 r. Chociaż fundusze emerytalne mają znaczne ograniczenia ryzyka i płynności, często są w stanie alokować niewielką część swoich portfeli na inwestycje, które nie są łatwo dostępne dla inwestorów detalicznych, takie jak fundusze private equity i hedgingowe.

Większość wymogów operacyjnych funduszy emerytalnych omówiono w ustawie o zabezpieczeniu dochodów emerytalnych pracowników (ERISA) uchwalonej w 1974 r. Ustawa ta ustanowiła odpowiedzialność powierników funduszy emerytalnych i ustanowiła minimalne standardy dotyczące ujawniania informacji, finansowania, nabywania uprawnień i innych ważnych składników tych funduszy.

Firmy inwestycyjne

Firmy inwestycyjne są drugą co do wielkości klasą inwestycji instytucjonalnych i świadczą profesjonalne usługi bankom i osobom fizycznym, które chcą zainwestować swoje środki.

Większość firm inwestycyjnych to fundusze inwestycyjne typu zamkniętego lub otwartego, przy czym otwarte fundusze stale emitują nowe akcje w miarę otrzymywania środków od inwestorów. Fundusze zamknięte emitują określoną liczbę akcji i zazwyczaj handlują na giełdzie.

Fundusze otwarte mają większość aktywów w tej grupie i odnotowały szybki wzrost w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci, w miarę wzrostu popularności inwestowania na rynku akcji. Jednak wraz z szybkim wzrostem funduszy ETF wielu inwestorów odwraca się od funduszy inwestycyjnych.

Massachusetts Investors Trust powstał w latach dwudziestych XX wieku i jest powszechnie uznawany za pierwszy otwarty fundusz inwestycyjny działający w Stanach Zjednoczonych. Inne szybko poszły w jego ślady, aw 1929 r. W Stanach Zjednoczonych istniało 19 więcej otwartych funduszy inwestycyjnych i prawie 700 zamkniętych funduszy.

Spółki inwestycyjne są regulowane głównie na mocy ustawy o spółkach inwestycyjnych z 1940 r., A także podlegają innym przepisom dotyczącym papierów wartościowych obowiązującym w Stanach Zjednoczonych.

Firmy ubezpieczeniowe

Firmy ubezpieczeniowe są również częścią instytucjonalnej społeczności inwestycyjnej i kontrolują prawie taką samą ilość funduszy jak firmy inwestycyjne. Organizacje te, do których należą ubezpieczyciele mienia i wypadków oraz towarzystwa ubezpieczeń na życie, pobierają składki, aby chronić ubezpieczających przed różnymi rodzajami ryzyka. Składki są następnie inwestowane przez firmy ubezpieczeniowe, aby zapewnić źródło przyszłych roszczeń i zysków.

Najczęściej zakłady ubezpieczeń na życie inwestują w portfele obligacji i innych papierów wartościowych o stałym dochodzie o niższym ryzyku. Ubezpieczyciele wypadków majątkowych mają zwykle większy przydział na akcje.

Instytucje oszczędnościowe

Instytucje oszczędnościowe kontrolują aktywa o wartości ponad 1 biliona dolarów według stanu na grudzień 2019 r. Organizacje te przyjmują depozyty od klientów, a następnie udzielają pożyczek innym osobom, na przykład w postaci kredytów hipotecznych, linii kredytowych lub pożyczek biznesowych. Banki oszczędnościowe są podmiotami podlegającymi ścisłym regulacjom i muszą przestrzegać zasad chroniących deponentów, a także przestrzegać federalnych przepisów dotyczących rezerwy cząstkowej. W rezultacie ci inwestorzy instytucjonalni inwestują zdecydowaną większość swoich aktywów w inwestycje o niskim ryzyku, takie jak obligacje skarbowe lub fundusze rynku pieniężnego.