Międzynarodowy dowód depozytowy (IDR)

Międzynarodowy dowód depozytowy (IDR): przegląd

Międzynarodowy dowód depozytowy (IDR) to zbywalny certyfikat wystawiony przez bank. Reprezentuje posiadanie pewnej liczby udziałów w zagranicznej spółce, którą Bank posiada w zaufaniu.

Międzynarodowe kwity depozytowe są częściej nazywane w USA amerykańskimi kwitami depozytowymi (ADR). W Europie są znane jako Globalne Kwity Depozytowe i handlują na giełdach w Londynie, Luksemburgu i Frankfurcie.

Akronim IDR jest również używany do identyfikacji indyjskich kwitów depozytowych.

Zrozumienie IDR

IDR są kupowane przez inwestorów jako alternatywa dla bezpośredniego zakupu zagranicznych akcji na zagranicznych giełdach. Na przykład amerykańscy handlowcy mogą kupować akcje szwajcarskiego banku Credit Suisse Group AG lub szwedzkiego producenta samochodów Volvo AB bezpośrednio z amerykańskich giełd za pośrednictwem ADR.

Dla firm IDR ułatwia i taniej dotrzeć do międzynarodowych nabywców. Spółka nie jest zobowiązana do przestrzegania wszystkich wymogów dotyczących notowań i wymogów regulacyjnych każdego kraju, w którym chce sprzedawać akcje.

IDR generalnie reprezentują ułamkową własność akcji bazowych, przy czym każdy IDR reprezentuje jedną, dwie, trzy lub 10 akcji. Cena IDR zwykle jest zbliżona do wartości akcji bazowych po przeliczeniu waluty.

Sporadyczne rozbieżności cen są wykorzystywane do celów arbitrażu. Arbitraż to jednoczesny zakup i sprzedaż aktywów w celu skorzystania z nierównowagi cen na różnych giełdach i różnych walutach. Handel wykorzystuje różnice cen identycznych lub prawie identycznych instrumentów finansowych. Arbitraż może istnieć w wyniku nieefektywności rynku.

Specjalne uwagi dotyczące szczegółowych ocen sytuacji

Organ regulacyjny rynków kapitałowych Indii, Rada Papierów Wartościowych i Giełd Indii (SEBI), wydała w 2019 r. Nowe wytyczne dla spółek wystawiających kwity depozytowe. Wytyczne zezwalają indyjskim firmom na wystawianie kwitów depozytowych na ograniczonej liczbie giełd zagranicznych, w tym na NASDAQ, NYSE i London Stock Exchange.1

To odejście dla regulatorów rynków w Indiach. Podczas gdy indyjskie firmy były w stanie emitować dłużne papiery wartościowe, zwane obligacjami masala, na giełdach międzynarodowych, ta sama opcja nie była dostępna dla akcji.